Ik open mijn ogen en moet gapen. Heerlijk uitgeslapen. Wat hou ik van weekend. Ik kijk op mijn mobiel. 12 uur. Perfect. Ik blijf even liggen en geniet van het moment. Als ik opsta neem ik een douche en bid het gebed. Ik laat mijn abaya aan en loop naar beneden. Ik zie Ibrahim nergens. Is hij serieus nog steeds boos? Op zaterdag ontbijten we altijd samen. Ik probeer het te vergeten en begin met het maken van mijn ontbijt. Ik maak een omelet en een kopje thee. Ik lees over de theorie van Piaget terwijl ik zit te ontbijten. Na het ontbijt maak ik een broodje en een kopje thee. Ik breng het naar boven en doe de gordijnen van mijn vaders kamer open. 'Zullen we vandaag samen gaan wandelen?' Stel ik voor terwijl hij zit te eten. Het is even stil. 'Nee, ga jij maar.' Ik knik langzaam en sta op. 'Ik ben beneden als je me nodig hebt.' Zeg ik en verlaat de kamer. Ik sluit de deur en zucht diep. Ik kan me niet eens een dag herinneren waarop hij niet depressief was. Somber loop ik naar mijn kamer. Ik pak mijn laptop van mijn bureau en mijn leesboek uit mijn tas. Ik loop naar beneden en neem plaats op de bank. Ik doe een warme deken om me heen en begin met mijn boek te lezen.
Ik fiets naar de supermarkt voor wat eten. Ik ga namelijk brownies en een ovenschotel maken. Daar heb ik nogal zin in namelijk. Ik lees een keer door wat ik nodig heb en haal dan alles. Dat is wel handig aan een fotografisch geheugen. Ik haal nog wat extra dingen en vertrek dan. Ik fiets langs de bakker en haal een warm pistoletje. Die vindt mijn vader altijd zo lekker. Ik fiets door naar huis en geef hem zijn broodje. Ik ruim de boodschappen op en ga weer op de bank liggen. Ik kijk een documentaire met een kopje thee. Genieten.
Ik hoor de deur dichtklappen en zie Ibrahim thuiskomen met twee vrienden. Dit ook weer. 'Nerd geef de afstand. Wij gaan gamen.' Beveelt hij. Ik lach bespottelijk. Voor ik wat wil zeggen zie ik mijn vader verschijnen. Hij wordt gegroet door Ibrahim en zijn vrienden. Hij negeert ze en loopt rechtstreeks naar de keuken. 'Je hebt geluk dat ik naar papa moet.' Zeg ik en loop snel naar de keuken. Mijn vader staat een glas water te drinken. 'Staat het aanbod nog?' Vraagt hij schor. Ik glimlach meteen. 'Ja, ik wil graag met je wandelen papa. Het is mooi weer.' Oke geen mooi weer. Maar he, het regent niet. 'Ik kleed me om en dan gaan we.' Zegt hij. Ik knik en hij loopt de kamer uit. Met een glimlach loop ik terug naar de woonkamer, waar drie jongens tegen de tv lopen te schelden terwijl zij een spel spelen. Ik pak mijn laptop en boek van tafel. 'Waar is mijn mobiel Brahim?' Vraag ik. 'Weet ik veel jonge.' Zegt hij en speelt geconcentreerd verder. 'Hij lag op de bank. Geef mijn mobiel!' Zeg ik en kijk hem boos aan. 'Kanker op Nora! Ik ga je uithalen!' Zegt hij boos en duwt me hard weg. Net als ik mijn hand hef steekt een vriend van hem zijn hand met daarop mijn mobiel uit. 'Hij lag hierzo.' 'Bedankt.' Zeg ik zacht en pak het aan. Ik loop naar boven en leg mijn boeken neer. 'Nora ben je klaar?' Hoor ik mijn vader roepen. Ik loop naar beneden en trek mijn schoenen aan. Terwijl ik mijn jas aandoe bekijk ik mijn vader. Zijn haren zijn gekamd en hij heeft schone kleren. Insha Allah is hij uit zijn depressie. Hij opent de deur en loopt naar buiten. Ik loop hem achterna. 'Het is lekker weer he.' Zeg ik. 'Wat frisjes.' Zegt mijn vader. 'Ik ben erg blij dat je naar buiten bent gegaan vandaag.' Zeg ik. Hij is even stil. 'Het spijt me voor mijn gedrag. Ik zal weer normaal worden.' Zegt hij dan. Het is stil. Ik wil erin vertrouwen en weer hoop hebben, maar hij valt steeds terug. 'Dus heb je nog een nieuwe theorie gelezen?' Vraagt hij. Ik glimlach en vertel hem over wat ik gelezen. Weer thuis aangekomen begin ik te koken en Ibrahims vrienden eten mee. We besluiten een potje Rummikub te speleb met z'n alle. Het is erg gezellig. Na een potje of twee gaan Ibrahims vrienden weg en kijken mijn vader en hij een film. Ik lig bij mijn vader terwihl ik mijn boek lees. Als de film is afgelopen besluit ik ook maar te gaan slapen en duik mijn bedje in. Het was een goede film.
JE LEEST
Life Of A Nerd {voltooid}
Non-FictionNora el Kabouni. Ze is hoogbegaafd en heeft een fotografisch geheugen. Er word veel van haar verwacht. Soms te veel. Met haar depressieve vader en twee irritante broers wordt het er ook niet simpeler op. Haar moeder is jaren geleden overleden. Het h...