Life Of A Nerd {voltooid}

53.0

Een aantal weken later

'Mahir. Ik zeg het je.' Herhaal ik. 'Nee jonge, het wordt Ali.' Gaat Faisal verder. We hebben enkele uren geleden gehoord dat ik een jongentje verwacht. Super leuk enzo, maar zomaar doet Faisal stoer en denkt hij ons kind Ali te gaan noemen. 'Zolang het uit mij komt, beslis ik. Grapjas.' Zeg ik. 'Nee jonge je bent helemaal lijp jij.' Zegt hij en duwt mijn hoofd weg. Ik moet lachen en rol met mijn ogen. 'Zullen we shoppen? Nu weten we wat het is en kan ik losgaan met blauwe kleertjes.' Zeg ik. 'Dat is goed. Dan rijd ik gelijk naar stad.' Zegt hij goedkeurend. 'En ik wil ook nog een milkshake gaan halen. Of nee zo'n wafel met chocola en aardbeien. Nee beide. Ja beide. Ik wil beide liefje.' Ik kijk hem lief aan. 'Trouwen wordt leuk zeiden ze. Ga trouwen zeiden ze. Pfff.' Zucht hij overdreven. Ik moet hard lachen. Hij legt zijn hand op mijn bovenbeen en zingt mee met de muziek. Hij kan niet zingen, maar het is schattig.

Terwijl we aan het lopen zijn door de stad vertel ik mijn verhaal over het boek dat ik gelezen heb terwijl ik mijn milkshake opdrink. Ik hoor iemand Faisals naam zeggen en draai me om. Hij laat me los en geeft de vrouw een soort handshake ofzo. Ik vind het apart. Ze draagt een hoofddoek met een lache blouse en spijkerbroek. Witte schoenen en ze ziet er jong uit. Ik glimlach gewoon maar naar haar. 'Ik heb je zolang niet gezien man.' Zegt ze en knuffelt hem. Ongemakkelijk kijk ik om me heen. Wie is deze meid en waarom raakt ze m'n man aan? Laten we kijken hoe ver dit zal gaan. 'Ik heb je gemist jonge. Zomaar verdween je opeens.' Lacht Faisal. 'Het werd me allemaal even teveel enzo weet je. Pfff.' Zucht ze. 'Kan gebeuren. En nu dan? Hoe is het leven?' Vraagt Faisal. 'Uh ja best goed man. Eigen bedrijf, dus ben druk bezig.' Ik voel mijn telefoon trillen en neem wat afstand van ze. Ik neem op en probeer Ibrahim zo lang mogelijk aan de praat te houden. 'Ik weet niet wie ze is zeg ik toch. Ben je doof ofzo?' Vraag ik pissig. 'Je hoeft niet boos te worden op mij. Faisal is degene die vreemd gaat.' Zucht Ibrahim. 'Hij gaat heus niet vreemd.' Zeg ik onzeker. 'Wie weet. Misschien is dat zijn plan.' Pest Ibrahim me. 'Ja nou dit is mijn vrouw, Nora. Nora dit is Amal, een oude vriendin.' Hoor ik dan. Snel hang ik op en kijk naar ze. Ze staan opeens voor m'n neus. 'Zo leuk je te ontmoeten. Ik wilde je net al groeten, maar wist niet zeker of je op iemand wachtte of met Faisal was.' Lacht het meisje genaamd Amal. 'Insgelijks.' Zeg ik en lach nep mee. 'En kijk dit is mijn kleine Ali.' Zegt Faisal trots en aait mijn dikke buik. 'Geen Ali.' Zeg ik chagrijnig. Amal en hij moeten lachen. 'Zullen we wat drinken? Dan kunnen we bijpraten.' Stelt Faisal voor. 'Lijkt me leuk.' Zegt Amal. Faisal pakt mijn hand en trekt me mee terwijl hij met Amal praat.

Met irritatie kijk ik op mijn mobiel. Faisal zit met Amal druk in gesprek. Ze blijkt een oude jeugdvriendin te zijn. Het boeit me vrij weinig om heel eerlijk te zijn. Alleen verveel ik me mateloos. De koffie is slecht, ik moet telkens plassen en ik wil slapen. Ik ben echt moe. Waren we maar met mijn auto gekomen pff. Na een tijdje irriteer ik me te erg en sta op. 'Ibrahim komt me ophalen. We gaan boodschappen doen. Leuk je ontmoet te hebben Amal. Ik zie jou thuis.' Zeg ik terwijl ik mijn jas omtrek. 'Nee joh kom we gaan samen.' Zegt Faisal meteen en staat op. 'Ga nou maar gewoon zitten. Ibrahim is sowieso met de scooter, dus je kan niet mee. Ik zie je thuis wel.' Zeg ik en loop weg. Ik loop richting de tram en ga gewoon met de tram naar huis. Thuis aangekomen haast ik me naar het toilet. 'Klote zwangerschapsblaas.' Mompel ik hardop. Met moeite sta ik weer op en loop naar de woonkamer. Met geluk zie ik Ibrahim op de bank gamen. 'Ibby wil je gratis eten?' Vraag ik met een grijns. 'Tuurlijk. Wat moet ik doen?' Zucht hij. 'Alleen de deur openmaken en mijn eten daarna naar mijn kamer brengen.' Zeg ik. 'Alleen dat? Cool. Wat eten we?' Vraagt hij. 'Bestel maar wat hij wilt. Ik wil een grote pizza shoarma, een kipburger en een blikje Red Bull. Mijn geld ligt in mijn tasje.' Zeg ik en loop naar boven. Hijgend leun ik tegen de muur aan. 'Dit begint echt wel vermoeiend te worden.' Zeg ik hardop. Ik beluit in bed te gaan liggen met mijn nachtjurkje aan. Ik heb het zo heet en mijn rug doet zeer. Ik zet de tv uit en pak wat chips uit mijn nachtkastje.

'Ibby zei me dat jullie helemaal niet naar de supermarkt zijn gegaan. Wat is er aan de hand liefje?' Vraagt Faisal die binnen gekomen is. Ik kijk hem aan en neem nog een hap van mijn pizza. 'Ik verveelde me.' Zeg ik met een volle mond. 'Is dat alles? Of was mijn wifey wat jaloers.' Lacht hij en trekt zijn shirt uit. 'Totaal niet. En waag het niet. Ik wil eten, geen seks.' Zeg ik. 'Ik wil ook dat jullie eten! Als ik dat andere hoor pleeg ik zelfmoord Noor!' Hoor ik Ibrahim schreeuwen. Oh hij kon me horen. Faisal en ik moeten hard lachen. Hij komt naast me liggen en pakt een stukje pizza. 'Dat is niet van jou.' Zeg ik meteen. Hij kijkt me fronsend aan. Ik rol met mijn ogen en eet door. Tevreden eet hij het op. 'Dus wat is er aan de hand?' Vraagt hij serieus. 'Ik was gewoon erg moe en vond het niet zo heel leuk.' Zeg ik en eet verder. 'En verder?' Vraagt hij. 'En verder was dat het. Niet denken je bent koning van Zimbabwe.' Zeg ik en rol met mijn ogen. Hij moet lachen en ik voel zijn lippen tegen mijn nek aan. 'Ik bn serieus. Nou stil ik kijk een film.' Zeg ik en duw hem weg. 'Lekker gezellig weer. Lekkere pizza tho.' Zegt hij, drukt een kusje op mijn wang en pakt een stuk pizza. Ugh.