Life Of A Nerd {voltooid}

13.0

Ik leg mijn hoofd tussen mijn handen en zucht diep. Ik begrijp helemaal niks meer. Alles gaat door de war. Ik moet nog zoveel doen. Zover loop ik achter op schema. Ik zal het jaar nooit halen. Al mijn harde werk zal voor niets zijn geweest. Ik begin sneller te ademen en voel me licht in mijn hoofd. Na een tijdje gaat het wel weer, alleen heb ik nog hevige koppijn. Ik besluit een afspraak bij mijn huisarts te maken voor vandaag. Dit is al de derde angstaanval in een week. Ik heb er zoveel over gelezen en begrijp het niet. Ik heb alle stappen gevolg, maar blijf het krijgen. Ik kijk op mijn horloge. 'Mooi, weer tien minuten verspild.' Mompel ik tegen mezelf en werk hard door. Ik loop al genoeg achter.

Na een half uur gesproken te hebben met mijn huisarts fiets ik naar huis. Met een zucht neem ik plaats aan tafel. Ik heb overmorgen een afspraak bij een therapeut. Ik verberg mijn hoofd tussen mijn handen en zucht diep. Waarom voel ik me zo slecht? Waarom werk ik zo langzaam? Ik loop achter. Ik moet werken. Alsof een therapeut zal helpen. Ik moet gewoon harder werken. Ik loop naar boven en pak mijn spullen bij elkaar. Ik leg alles op de keukentafel en stop mijn leesboeken in mijn tas. Ik fiets naar de bibliotheek en breng ze met een brok in mijn keel terug. Geen plezier tot ik weer op schema loop. Even geen afleiding. Ik loop naar de winkel en haal een paar energy blikjes. Dit schijnt te helpen. Ik fiets terug naar huis en zie dat ik appjes van Faisal heb. Ik sluit mijn telefoon helemaal af en leg deze in een keukenkastje. Geen afleiding. Ik bijt op mijn lip en kijk naar alle boeken op tafel. 'Waar moet ik beginnen?' Vraag ik hardop en maak alles netjes. Ik doe mijn laptop aan en begin met alle verslagen die ik moet maken deze week.

Ik hoor Ibrahim luid binnenkomen. 'He zussie.' Zegt hij vrolijk. Ik kijk hem chagrijnig aan. 'Stil ik ben bezig en pak eens een blikje voor me uit de koelkast.' Ik werk pissig door. 'Je hebt er al drie op.' Zegt hij en kijkt naar alle lege blikjes op tafel. 'Ugh ik doe het zelf wel!' Grom ik boos en sta op met het boek in mijn handen. Ik pak een blikje terwijl ik doorlees. Ik ga zitten en lees door. Ik maak mijn blikje open en neem een grote slok. 'Is dat niet heel erg slecht voor je nerd? Like heel erg.' Ik negeer hem en lees gefocust door. 'Yo nerd doe eens normaal. Waarom kijk je zo gestrest? Hoe lang heb jij wel niet geslapen? En dit lijkt wel heel veel werk.' 'Laat me met rust. Ik heb dingen te doen.' Zeg ik en werk verder. Ik negeer verder wat hij zegt en werk hard door. 

Ik hoor de stemmen van Marouane en Yasmina in de gang. Ook dit weer. Ze groeten me en ik zwaai kort. Ik neem een slok drinken en werk door. 'Iets te hard gewerkt. Tijd voor pauze.' Zegt Marouane dan en klapt mijn laptop dicht. 'Ugh stop daarmee!' Zeg ik boos en sta opgefokt op. Ik raap al mijn boeken bij elkaar. 'Yo Noor doe eens rustig. Wat is er aan de hand?' 'Bemoei je er niet mee!' Zeg ik hard en loop naar boven. Ik leg alles op mijn bureau en kijk waar ik was. Even ben ik door de war, maar zie al snel waar ik mee bezig was en werk hard verder. Ik zucht diep als ik Marouane binnen hoor lopen. Ik sluit me af en negeer al zijn gezeik. Ik loop achter. Geen tijd te verliezen. Met een ruk wordt mijn stoel omgedraaid en ik kijk Marouane chagrijnig aan. 'Wat moet je?' Vraag ik zuchtend. 'Te hard werken is niet gezond.' Zegt hij. 'Nou en. Ik moet op schema blijven. Kan je weggaan? Nu heb ik tijd verspild.' Zeg ik bot. Hij lacht. 'Wat is er met je aan de hand? Dit is niet gezond.' Niks. Laat me gewoon met rust wil je. Ik ben volwassen en heb geen babysitter nodig. Sluit de deur achter je.' Zeg ik en keer mijn rug naar hem. Ik kijk naar mijn boeken tot hij weg loopt. Dan werk ik verder. Hier heb ik helemaal geen tijd voor. Onzin.