Life Of A Nerd {voltooid}

75.0

Het is vrijdag. El hamdoulilah. Nadir is alweer enkele weekjes oud en de tijd vliegt. Hij groeit vollop en ook met Mahir gaat het top. Hij praat steeds meer. Geen volle zinnen, maar veel woordjes die steeds duidelijker worden uitgesproken. Ik ben zo trots op beide. En ik ben weer uit mijn kleine "depressie". El hamdoulilah. Het had gewoon wat tijd nodig. Ik voel me weer geweldig. Zo dankbaar met deze twee en Faisal. Ik heb een prachtig leven. El hamdoulilah.

Het is vroeg. Maar liefst zes uur in de vroege morgen. Met twee kleine kids in huis is het niet erg simpel om goed te slapen. Maar goed, geen enkel probleem. Positief blijven. Ik laat eerst Mahir naar de wc gaan en verschoon daarna Nadir. Ik laat ze nog maar even in hun pyjama. Nadir leg ik even in zijn wieg en Mahir kijkt naar de tv. Ik was mijn gezicht even en kam mijn haren. Ik maak er een fatsoenlijke staart in en loop terug naar de kamer. Ik pak Nadir en loop naar beneden met Mahir achter me aan. Ik leg beide kids neer en doe de tv aan. Kinderliedjes. Daar houden ze beide wel van. Dan loop ik naar de keuken en maak een flesje voor Mahir. Ik ga op de bank zitten en zet Nadir aan de borst. Mahir geef ik zijn flesje en hij komt tegen me aan liggen. Met z'n drietjes kijken we naar de tv, hetzelfde irritante filmpje als we elke dag kijken. Kinderen. Pff.

Voor Mahir trek ik een rode Adidas trainingspak aan met zwarte sneakers. Zijn haren kam ik in model. Ik verschoon Nadir en trek voor hem zijn blauwe Adidas trainingspakje aan. Geen schoentjes. Voor mezelf trek ik een simpele grijze trainingspak aan gewoon van de Primark en simpele schoenen erbij. Zodra we helemaal ready om naar buiten te gaan zijn, stop ik ze in de auto.

Ik heb besloten naar het park te gaan. Het is niet heel koud en tja waarom niet. Met Nadir in zijn wagen en Mahir op zijn step loop ik door het park. Ik laat Mahir lekker in de speetuin spelen terwijl ik Nadir in mijn armen hou. Wat frisse lucht. Heerlijk.

We lopen nog een heerlijk lang rondje en dan rijd ik naar de supermarkt. Meestal doet Mahir heel irritant in de winkel, maar als hij met zijn step is valt het wel mee. Dus ik doe in alle rust mijn boodschappen en verlaat dan zonder hoofdpijn, gebeurt niet vaak, de winkel.

Thuis aangekomen ruim ik de boodschappen op en geef ik Nadir de borst. Ik laat hem slapen en kan dan eindeijk eens wat aan de troep hier in huis doen. Ik ruim de boel op, stofzuig alles en heb besloten het te dweilen. Om het af te sluiten doe ik een wasje en begin met het maken van het avondeten.

'Sst rustig Nadir slaapt nog.' Zeg ik en roer het eten. 'Alles cool wifey?' Vraagt Faisal fluisterend en drukt een kusje op mijn wang. 'Hoe was de moskee?' Vraag ik en kijk hem goed aan. Ik strijk met mijn vingers door zijn haren terwijl ik naar zijn verhaal over de lezing en het gebed luister. 'Klinkt interessant liefje.' Zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. 'Als de kids wat groter zijn kunnen we weer samen gaan. Of mohiem om ste beurt.' Stelt hij voor. Ik knik goedkeurend. 'Je kijkt nogal blij. Is er iets?' Lacht hij. 'Heb je gemist.' Zeg ik lachend. 'Dat is heel klef voor jou. What's wrong?' Vraagt hij lacherig. Ik moet lachen en druk een kusje op zijn lippen. 'Merk nu pas op hoeveel ik heb. Bedankt.' Hij kijkt me vreemd aan. 'Je blijft een weirdo he.' Zegt hij lachend. Ik hoor Nadir huilen. 'Yallah pak hem en hou ze bezig. Het eten is over kwartiertje klaar.' Zeg ik. 'Komt voor mekaar vrouwtje.' Zegt hij, drukt een kus op mijn lippen en verdwijnt de woonkamer in.