Ik open mijn ogen en zie dat ik in Faisals armen lig. Ik rek me uit en wek hem perongeluk. 'Het spijt me.' Zeg ik snel. 'Geeft niet.' Zegt hij schor en opent zijn ogen goed. Zijn ogen zijn rood en hij heeft wallen gekregen. Hij wrijft met zijn handen door zijn ogen en moet gapen. 'Heb je gehuild?' Vraag ik zacht. Hij slikt en is even stil. 'Het doet me pijn om je pijn te zien hebben.' Ik weet niks om te zeggen en voel een traan van mijn wang glijden. 'Niet weer.' Lacht hij en veegt mijn tranen snel weg. 'Het is oké. Vergeet het.' Zegt hij en drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Je weet dat ik niks vergeet he.' Zeg ik en moet lachen. 'Ja jawel, dat vergeet je wel.' Zegt hij en rekt zich uit. Ik moet lachen en kijk naar zijn warrige haren. 'Je ziet er schattig uit in de ochtend.' Zeg ik onbewust. 'Ik zou het zelfde willen zeggen, maar je haar is wat, tja.' Lacht hij. Ik moet lachen en strijk snel mijn haar goed. 'Het werkt niet he?' Lach ik. 'Het goede nieuws is dat je er nog steeds schattig uitziet, zelfs als een haan.' Lacht hij en drukt een kusje op mijn voorhoofd. 'Weet Ibrahim überhaupt dat je hier bent?' Vraag ik dan. Hij lacht. 'Je viel in slaap in mijn gespierde armen weet je.' Zegt hij grijzend. Ik moet lachen. 'Hij vond het zonde om je wakker te maken, dus liet het gaan.' Ik glimlach. 'Schattig. Lief van hem.' Zeg ik. 'Hij was gewoon bang van me.' Zegt hij zogenaamd stoer. Ik kijk hem fronsend aan. Hij moet lachen. 'Echt hoor. Je weet het misschien niet, maar ik ben heel erg sterk.' Zegt hij stoer. 'Sukkeltje.' Lach ik. 'Je bent schattig.' Ik druk een kusje op zijn lippen en kruip in zijn warme armen. De armen waar ik altijd in wil blijven liggen. Alsof ze alle pijn en verdriet weghalen. 'Praat je altijd zo in de ochtend?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Meestal wel, hoezo?' Vraagt hij. Ik glimlach stiekem. Zo geweldig! 'Oh nee zomaar.' Zeg ik neutraal en bedwing mijn lach. 'Weirdo.' Lacht hij. Mijn god wat aantrekkelijk. 'Zeg ik scan.' Zeg ik met een grote glimlach. 'Scan?' Zegt hij vragend. Ik voel mijn hart gewoon op hol slaan. 'Je word met de dag raarder.' Zegt hij en kijkt me vreemd aan. Ik moet hard lachen.
'Ja we kijken wel is goed. Laat je weten. Bye.' Zegt Faisal en hangt op. 'Yo Noortje heb je plannen voor vandaag?' Vraagt Faisal dan. Ik lees mijn zin af en klap mijn boek dicht. 'Niet echt, why?' Vraag ik. 'Ik dacht misschien wil je richting het strand? Mijn zussen zijn daarzo en vroegen of we misschien ook kwamen. Gezelligheid enzo.' Zegt hij. 'Ja is goed dat is gezellig.' Zeg ik en sta op. 'Dus zal ik Khadija appen dat we komen?' Vraagt hij. Ik knik en druk een kusje op zijn lippen. 'Ik ga me omkleden dan.' Zeg ik en loop naar boven. Ik besluit een legging aan te doen met een lang voetbalshirt. Het komt ver over mijn kont, maar ik twijfel. Ik loop naar beneden en zie Faisal op de bank liggen. 'Is dit goed? Of te strak?' Vraag ik. 'Draai eens.' Zegt hij amuserend. Ik ben zo dom om hem te geloven en draai een rondje. 'Ugh Faisal.' Grom ik en sla hem als ik merk dat hij naar mijn kont staart. Hij moet hard lachen. 'Het is goed loser.' Ik rol met mijn ogen en loop naar boven. Ik stop ondergoed in een tas met handdoeken. Ik trek een Marokkaanse jurk erover heen en kam mijn haren. Ik doe wat lipgloss op en stop wat standaarddingen in mijn tas. Dan loop ik naar beneden en trek mijn slippers aan. 'Waar zijn Ibrahim en Ouassim eigenlijk?' Vraagt Faisal die opstaat. 'Weg naar Ouassims huis. Ze blijven daar wat dagen slapen.' Zeg ik terwijl ik mijn zonnebril zoek. 'Kan je eens daarboven kijken of mijn zonnebril daar is?' Vraag ik en wijs het hoge kastje aan. Faisal lacht en kijkt er met gemak in. 'Kijk eens dwerg.' Zegt hij en geeft het me amuserend aan. 'Haal die grijns van je kop.' Zeg ik en rol met mijn ogen. Hij pakt me beet en zet zijn tanden speels in mijn wang. 'Heb je een extra broek gepakt?' Vraag ik. 'Niet nodig.' Zegt hij en zoent me. 'Niet doen.' Zeg ik en duw hem weg. 'Heb je een extra boxer dan tenminste?' Vraag ik en scan hem. 'In mijn auto, maar je lipgloss zoent vervelend man.' Zegt hij en veegt het van zijn lippen af. Ik moet lachen en pak mijn lipgloss uit mijn tasje. 'Deze?' Vraag ik. Hij knikt alsof ik dom ben. Ik doe nog wat extra lipgloss gewoon om hem te pesten. 'Yeh heks.' Lacht hij en zoent me toch. 'Ik dacht dat je het vervelend vond.' Lach ik 'Vind ik ook.' Zegt hij en veegt het met zijn handen van mijn lippen. Ik moet lachen en hij zoent me weer. 'Oke klaar met deze spelletjes. We gaan.' Lach ik en duw hem weg. Ik loop naar zijn auto en kijk hem afwachtend aan. Hij loopt expres langzaam en doet zijn auto nog niet open. 'Ugh Faisal.' Kreun ik vermoeid. Hij moet lachen en drukt op het knopje. Net als ik de deur open wil doen, sluit hij de auto weer. 'Ik ga je echt slaan.' Waarschuw ik hem Hij moet hard lachen en doet zijn auto weer open. Ik kijk hem dodelijk aan en open de kofferbak. Ik leg de tas erin en zoek zijn boxers. Hij pakt er eentje uit de auto en geeft hem me aan. 'Ik haat deze kleur geef andere.' Zeg ik en gooi hem terug. 'Groen? Je haat groen? De kleur van de vlag van Marokko.' Zegt hij en kijkt me raar aan. 'Eigenlijk is de vlag rood met een groene ster.' Zeg ik slim. 'Rood en groen hoor ik. Weirdo. Wat boeit het uberhaupt? Het is niet alsof je hem ziet ofzo.' Zegt hij. 'Geef gewoon een andere.' Zucht ik. 'Wollah je bent kapot apart.' Lacht hij en geeft me een grijze. Ik kijk hem aan en glimlach nep. 'Weet je wat ik denk?' Vraagt hij als ik de boxer in de tas stopt. 'Wat denk je meneer?' Vraag ik en doe de kofferbak dicht. 'Ik denk dat je niet om mij kan geilen met een groene boxer. Daarom boeit het zoveel.' Ik moet hard lachen en stap in. 'Je bent echt dommer dan ik dacht.' Lach ik als hij instapt. 'Blijf ontkennen schat.' egt hij en start de auto. We discussiëren verder terwijl hij wegrijdt.
'Vind je het erg?' Vraag ik twijfelend. 'Wat vind ik erg?' Vraagt Faisal. Met mijn vingers ga ik door het zand en help Ashraf met het maken van een zandkasteel. 'Mij zo zien. Met een klein kindje.' Zeg ik. 'Waarom zou ik?' Vraagt hij. 'Omdat ik er heel erg schattig uitzie zo.' Zeg ik lachend. Hij moet lachen. 'Ik kan het aan.' Zegt hij overdreven. Ik moet lachen en voel zijn lippen op mijn wang. 'Het is wel stom.' Zucht ik. 'Wat nu weer mevrouw?' Lacht hij en graaft verder. 'Jou zo zien met hem.' Zeg ik en bijt op mijn onderlip. Hij lacht en bijt ook op zijn onderlip. 'Je wilt vast nu een kindje maken he.' Ik moet hard van hem lachen en ontken het. 'Zie het in je ogen schoonheid.' Knipoogt hij. Ik rol met mijn ogen en moet daarna hard lachen. 'Focus je nou maar op dit zandkasteel.' Zeg ik en bedwing een glimlach. Hij kijkt me lang aan terwijl hij bezig is met het zand. Ik moet hard lachen en hij automatisch ook.
'Let op, Khadija wat gaat er nu gebeuren?' Vraagt Saloua als we zitten te zwemmen met de kinderen en Faisal het water zien inkomen. Khadija lacht en kijkt naar Faisal. 'Hij pakt Ashraf af en gooit hem een paar keer in de lucht. Dan mopperen de rest van de kids en doet hij hetzelfde met ze. Om het af te maken houden ze een watergevecht en pakt hij Ashraf weer af.' Zegt Khadija serieus. Saloua en ik moet hard lachen. 'Dames.' Zegt Faisal en pakt Ashraf van me over. Hij gooit hem een paar keer in de lucht en inderdaad, de andere kinderen beginnen te zeuren. Hij geeft Ashraf aan Khadija en gooit de andere kinderen ook. Na een paar keer is hij moe en gooit wat water in zijn nichtjes gezicht. Ze gooit terug en ze houden een watergevecht. Na een tijdje stoppen ze en hij pakt Ashraf over. Ik kijk Khadija aan en we moeten hard lachen.
Terwijl ik alle natte kleren in een tasje stop hoor ik Faisal praten met zijn nichtjes. Na even komt hij naar me toe en kijkt me lief aan. 'Wat wil je nu weer?' Lach ik. 'We hebben wat kinderen die meewillen rijden naar het restaurant.' Lacht hij. 'Het is niet mijn auto slimmerik.' Zeg ik lachend. 'Als er een ding is dat ik geleerd heb van mijn zussen is dat ik altijd toestemming moet vragen aan mijn wifey.' Zegt hij met een grote glimlach. Ik voel mijn buik gewoon op hol slaan. Hij noemde me zijn wifey. Gosh. 'Ja dat is goed.' Lach ik en probeer het te verbergen. 'Het mag!' Zegt hij dan hard en rent rondjes met de kinderen. Ik moet lachen en stop alles in de auto. Wat een kleuter is hij ook.
Bij het restaurant stappen we uit en nemen plaats. 'Daar is een trampoline!' Zegt Celine hard. 'Eerst kiezen wat we gaan drinken!' Zegt Khadija dan snel. De kinderen zeggen wat ze willen en lopen met Faisal naar de trampoline. 'Is hij altijd zo goed met kinderen?' Vraag ik en kijk ze kort aan. 'Meestal wel. Hij is een groot kind.' Lacht Saloua. Khadija en ik moeten hard lachen. Ik kijk op het menu en we praten gezellig bij. Nooit gedacht dat ik het zo goed met mensen zou vinden. En dat het Faisals zussen zijn is al helemaal fantastisch. Laten we hopen dat ik het ook zo goed doe met zijn moeder.
Ik druk een kus op Faisals wang en stap uit. 'Wat doe je met je zehma kusje? Je weet dat ik gewoon blijf slapen he?' Lacht hij als hij uitstapt. Ik moet lachen. 'Sinds wanneer?' 'Sinds je alleen bent ah domkop. Denk je dat ik je alleen laat slapen? Ga, ga.' Lacht hij en pakt mijn tas. Ik open de deur en kijk hem lachend aan. 'Ik ga wel eerst douchen. Jij bent langzaam.' Zegt hij en loopt langs me. 'Niet overdrijven.' Lach ik. Terwijl hij zich doucht kleed ik me uit tot mijn lingerie en doe een badjas aan. Ik pak alvast nieuw ondergoed en een kort broekje. Ik pak een shirt en dan zie ik hem al in zijn boxer staan. 'Je laat me schrikken kneus.' Lach ik en druk een kusje op zijn lippen. Ik loop dan langs hem naar de badkamer en neem een lekkere douche. Ik kleed me weer aan en loop naar de kamer. Ik zie hem een film kijken en ga naast hem liggen. 'Lekkere shampoo.' Zegt hij en ruikt aan mijn haren. Ik moet lachen en kruip in zijn armen.
JE LEEST
Life Of A Nerd {voltooid}
Non-FictionNora el Kabouni. Ze is hoogbegaafd en heeft een fotografisch geheugen. Er word veel van haar verwacht. Soms te veel. Met haar depressieve vader en twee irritante broers wordt het er ook niet simpeler op. Haar moeder is jaren geleden overleden. Het h...