Life Of A Nerd {voltooid}

67.0

'Oke wat is er aan de hand? Je doet de hele ochtend al zo somber.' Lacht Faisal terwijl hij zijn shirt over zijn hoofd heentrekt. 'Denk je dat er ooit een dag komt dat we het niet goedmaken?' Vraag ik hem. 'Diepe vraag. Damn. Oke hoe bedoel je?' Vraagt hij lacherig. 'Dat we op een dag ruzie krijgen die nooit meer stopt. Dat het zo erg word dat je me gaat haten en we scheiden.' 'Doe normaal jonge.' Lacht hij. 'Ik praat serieus Faisal.' Zeg ik. 'Ik zou je nooit kunnen haten. Wat je ook doet. Stop met je domme vragen en kleed jezelf aan.' Ik kijk hem lang aan. 'Ga je nou aankleden. Ik hou van je en ons zoontje doet dat ook.' Lacht hij en drukt een kusje op mijn lippen.

'Oke Mahir stop daarmee. Eet je eten op en hou op met spelen.' Zeg ik streng. Hij gaat gewoon door en licht geïrriteerd leg ik zijn bord aan de andere kant van de tafel. Ik negeer zijn gebrabbel en kijk geïrriteerd naar Faisal die het bord terugplaatst. 'Het is een kind joh.' Ik pak het bord en leg het weer weg. 'Het is mijn kind.' Zeg ik en kijk hem strak aan. 'Ons kind.' Verbetert hij me. 'Ik heb hem gedragen. Tot die tijd kop dicht.' Zeg ik met een neppe glimlach. 'Negeer mama maar. Ze is gestoord.' Zegt hij tegen Mahir. Ik rol met mijn ogen en eet door. Kleuter.

'Kom je mee?' Vraagt Faisal. 'Ik heb er niet zo'n goeie broek voor aan.' Lach ik. We zijn in een mega soort speelhal voor kleine kinderen. Indoor speelplaats i guess. Het is echt niet normaal groot en vol met rennende kinderen. 'Kom nou maar.' Zegt Faisal en trekt me mee. We volgen Mahir die bij de zandbak stopt. Mahir begint te spelen met het zand en ook Faisal speelt mee. Ik ga aan de zijkant zitten en bewonder mijn mannetje. Hij wordt zo snel groot. 'Mama.' Brabbelt hij en komt naar me toe met speelgoed in zijn handen.Hij drukt zijn auto's in mijn handen en speelt verder met het zand. Ik kijk naar Faisal, die inmiddels languit op het zand ligt. Waar ben ik meegetrouwd?

'Nee geen slush puppy bij het eten.' Zeg ik lachend tegen Faisal. 'Maar pleaseeeee.' Smeekt hij en kijkt me zogenaamd lief aan. Mahir probeert hem na te praten en lachend druk ik een kusje op zijn neusje. 'Oke omdat je het zo lief vraagt.' Zeg ik en knuffel mijn mannetje. Faisal en hij juichen en ik moet lachen. 'Ik ga het wel halen dan.' Zucht ik en sta op. 'Wifey.' Roept Faisal me na. Ik haal het eten op en doe er drie slush puppy's bij. Ik loop naar de tafel en we beginnen met het eten van frietjes, kipnuggets en bitterballen. Met een klein kind is er niet veel keus om te eten. En dan bedoel ik Faisal niet Mahir. Mahir eet alles wat ik hem geef. Faisal is het moeilijke kind. Lachend kijk ik hem aan. 'Wat? Waarom lach je? Heb ik saus op me gezicht?' Vraagt hij en slaat met zijn handen over zijn gezicht. Ik moet harder lachen. Hij is zo dom. Net zo'n hond die achter z'n staart rent voor uren.

'Je gaat hem verwend maken.' Zeg ik en rol met mijn ogen. 'Ah joh stil nou maar.' Zegt Faisal en koopt een race-auto voor Mahir. We verlaten de speelgoedwinkel met een tas vol speelgoed voor zowel Faisal als Mahir. Kleuters. Als we in de auto zitten zie ik Mahir gapen. Ik streel zijn wang en geef hem zijn fles. 'Richting het hotel dan maar?' Vraagt Faisal. 'Ben je gek? Hij slaapt eindelijk. We gaan shoppen. Pak je navigatie erbij.' Zeg ik zacht en doe mijn gordel om. Faisal lacht alsof het een grapje is. 'Ik ben heel serieus hoor. Nu kan ik in rust shoppen. Als jij wegblijft is het helemaal goed.' Zeg ik. 'Vrouwen.' Zucht hij en pakt mijn kin vast. Ik probeer me los te te trekken, maar zijn grip is te sterk. 'Zogenaamd mannelijk doen nu?' Lach ik bespottelijk. 'Hoef me niet voor te doen als ik het al ben schat.' Lacht hij smooth en drukt zijn lippen op de mijne. Na enkele korte kusjes wilt hij een lange zoen, maar duw ik hem weg. 'Yallah rijd nou maar.' Hij zucht diep. 'Wees dankbaar. Deze lippen zijn goddelijk. Geniet ervan zolang het kan.' Zegt hij zogenaamd hc. 'Kop dicht loser en rijden.' Zeg ik en rol met mijn ogen. 'Lekkerding.' Lacht hij, drukt een kus op mijn wang en rijdt weg.