Life Of A Nerd {voltooid}

70.0

'Echt een lifesaver wollah. Ga voortaan altijd tekeningen en een bakje kleurpotloden meenemen.' Zeg ik tegen Yasmina. 'Ja toch.' Lacht ze en kijkt naar haar zoon, Zakaria en Mahir die gezellig aan het kleuren zijn. 'Mijn moeder had me deze een keer gezegd. Sinds dien ga ik het huis niet uit zonder kleurplaten.' Zegt ze en aait Mahir over zijn haren. 'Pff geweldig man. Nooit meer schreeuwende kutkinderen terwijl we op ons eten wachten.' Lach ik. 'Weet je wat je moet doen als je wilt shoppen, maar hij werkt niet mee?' Vraagt ze en strijkt haar haren goed. 'Vertel omg. Je gaat me sowieso iets geweldigs geven.' Zeg ik nieuwsgierig. Beide moeten we lachen. 'Je weet toch zo'n ketting met snoep eraan. Alleen die zachtere snoep.' Zegt ze en kijkt of de jongens haar woorden opmerken. Ze merken het niet op. Ze zijn te druk met kleuren. 'Ja Mohim dus die gewoon. Ik geef Zaka eentje en hij is voor het komende uur stil.' Gaat ze door. We kletsen gezellig door tot ons eten er is. Dan zijn we druk bezig met zorgen dat de jongens eten en niet alles op elkaar gooien. Jongens zijn zo achterlijk soms. Hoe komen ze erbij? Domme wezens.

Na het eten wandelen we nog een stuk door het park en besluiten een wandeling door het bos te maken. Het is toch dichtbij en zo leerzaam voor de jongens. Ze vinden het sowieso helemaal geweldig buiten.

Het was zo gezellig met Yasmina. Wij hebben lekker gekletst. De kids heerlijk gespeeld. Mahir kent zelfs een nieuw woordje: tak. Zijn uitspraak is niet honderd procent perfect, maar je verstaat wat hij zegt. Hij blijft het de hele tijd herhalen en is zo happy. Ik ben zo trots op hem. Het is zoiets simpels, maar hij maakt het speciaal.

Thuis aangekomen ruim ik de boel op en speel nog wat spelletjes met Mahir. Ik begin met het eten te komen en ondertussen komt Faisal thuis. Terwijl hij naar boven gaat om wudu te doen kook ik verder. Ik maak een heerlijk zelfverzonnen gerecht. Had hem de vorige keer gemaakt en de jongens konden er niet van afblijven.

In de avond besluiten Faisal en ik om een drankje te doen. Het is een leuk restaurantje en ze hebben goddelijke milkshakes. 'We moeten echt een milkshakedag inschakelen ofzo man.' Zegt Faisal die zijn milkshake leegslurpt. 'Milkshakedag?' Vraag ik. 'Ja een dag waar we milkshakes gaan drinken. Fucking awesome.' Lacht hij serieus. 'Je bent gestoord.' Zeg ik lachend. 'Mahir gaan we milkshakedag inzetten? Lang leven milkshakedag!' Zegt hij serieus en maakt Mahir druk. Mahir klimt uit zijn stoel en begint rondjes te rennen door het restaurant en hard te gillen en lachen. 'Jij lost dit op.' Zucht ik. Faisal rent er achterna en maakt het erger. Hij tilt hem op, waardoor Mahir alleen maar nog harder begint te gillen en lachen. Hij zet Mahir in zijn stoel, waarna hij keihard begint te huilen en schreeuwen. 'Altijd jij.' Zucht ik vermoeid en kijk Faisal boos aan. Ik sta op en pak Mahir uit de stoel. 'Blijven zitten nu.' Zeg ik en leg hem naast me. Hij neemt een slok van mijn milkshake en is weer stil. Hij speelt met zijn auto terwijl hij wat woorden brabbelt. 'Power mama.' Zegt Faisal met een domme knipoog. 'Power stomkop ben jij.' Zeg ik en rol met mijn ogen. Hij moet lachen en ik druk een kusje op Mahirs wang. 'Wat een domme vader heb je.' Zeg ik tegen hem en steek mijn tong uit naar Faisal.

'Yallah slaaplekker.' Zeg ik en druk een kusje op Mahirs wang. Ik stop hem goed in en verlaat de kamer. Ik loop naar de badkamer en besluit een douche te nemen. Heerlijk. Na een lange douche trek ik mijn avondjurkje aan en kruip tegen Faisal op de bank aan. Ik kijk mee met zijn film en leun gapend tegen hem aan.