Life Of A Nerd {voltooid}

6.0

Mijn wekker gaat af. 11 uur. Ik sta langzaam op en loop gapend naar de kamer van Ibrahim. Hij is al wakker en zit te leren. 'De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Proud, maar waarom leer je zo vroeg?' Vraag ik en kijk over zijn schouder mee in zijn boek. Lol dit had ik op mijn 10e al. 'Ik leer normaal niet, alleen dit begreep ik niet man. En aangezien we toch zo weg gaan was ik al wakker en als ik dit nu doe kan ik straks naar de film.' Ik glimlach en knijp hem in zijn wangen. 'Je bent zo schattig.' 'Stop ugh Nora!' Zucht hij en slaat mijn handen weg. Ik moet lachen en klap zijn boek dicht. 'Kleed je aan. Ik help je straks wel met dat. Dat is zo simpel.' Zeg ik. Hij zucht en staat op. 'Alles is makkelijk voor jou.' 'Verzorg jij een gezin en kom dan praten met makkelijk. Kleed je om en kom naar beneden.' Zeg ik en loop de kamer uit. Ik loop naar de badkamer en was mijn gezicht. Ik loop terug naar mijn kamer en trek een joggingsbroek met een trui aan. Mijn haren doe ik in een strakke paardenstaart en loop dan naar boven. Ik maak twee shakes en geef Ibrahim de zijne. Ik ga naast hem zitten en terwijl ik het drink lees ik in mijn boek. We trekken onze hardloop schoenen aan en lopen naar buiten. We lopen eerst wat warm en rekken uit. Dan gaan we een uurtje hardlopen, zoals we elke zaterdagochtend doen. Na het sporten maak ik drie omeletjes. 'Ibby ga papa eens wekken! Het eten is bijna klaar.' Ik zet alles op de eettafel en maak thee. Ik leg het op tafel en zie mijn vader en Ibrahim al zitten. Ik neem plaats en begin te eten. 'Hoe gaat het op school Ibrahim?' Vraagt mijn vader. 'Best wel goed. Heb twee zevens en één zes gehaald deze week.' Zegt Ibrahim trots en eet door. 'Zessen en zevens? Je kan beter. Het word tijd dat je op houdt met al die spelletjes en volwassen wordt. Je bent al zestien. Zoek een baantje. Je zus geeft je wel bijles.' Meteen kijk ik op. 'Ik heb nu al amper vrije tijd.' Schiet ik snel in de verdediging. 'En ik heb daar helemaal geen zin in!' Zegt Ibrahim er achterna. 'Geen gemaar. Laat me het zo zeggen, ik pak jou laptop en jou PlayStation af als Ibrahim geen achten en negens begint te halen.' Met een zucht kijk ik voor me. Ik eet in stilte mijn eten op en loop dan naar boven. Heb ik ook weer. Pfff. 

Ik leg mijn bril op tafel en begin wat steekwoorden voor mijn verslag op te schrijven. Ik zet mijn bril weer op en negeer mijn hoofdpijn. Ik type mijn verslag uit en klap dan mijn laptop dicht. Ik loop naar Ibrahims kamer en zie hem in zijn bed een film kijken terwijl hij chips eet. 'Pak je boeken. Bijles begint over tien minuten in mijn kamer. Als je te laat komt eh.' Ik loop de kamer uit en pak een paracetamol uit de badkamer. Ik ga op bed zitten en lees een boek tot Ibrahim zuchtend de kamer in komt. Hij gooit zijn boeken op mijn bureau en gaat zitten. 'Waarom gaan we niet beneden zitten?' Vraagt hij en gaat op zijn mobiel. 'Ik heb geen zin in papa. Nou open je boek dan beginnen we.' Zeg ik en sta op. 'Of jij kan een samenvatting voor me maken en al mijn opstellen en verslagen.' Stelt hij voor. 'Begin je boek open te doen.' Zeg ik en sla hem op zijn achterhoofd. Ik hoor hem iets mompelen en hij opent zijn boek. Na hem het hebben uitgelegd, help ik hem met nog wat dingen voor een uurtje. Hij vertrekt weer en ik ga verder met mijn schoolwerk. Mijn agenda werk ik bij en doe nog een paar dingen voor school. 

Als ik klaar ben met alle schoolwerk is het vijf uur. Ik heb trek, maar geen zin om eten te maken. Ik warm mijn ovenschotel van gisteren op en eet het in mijn kamer op terwijl ik een documentaire kijk. Na het eten besluit ik een lange douche te nemen en mezelf te verwennen. Ik doe een haarmaskertje in en maak een eigen gezichtsmasker van wat standaard producten. Terwijl ik een half uur moet wachten lees ik mijn boek en drink een kop thee. Ik was alles er dan weer uit en lees de rest van de avond mijn boek. Om negen uur besluit ik naar bed te gaan. Ik heb geen zin om beneden te zitten met mijn vader en Ibrahim is naar de bios. Ook ben ik aardig toegetakeld van deze week. Ik ga in bed liggen en staar een tijdje naar het plafond terwijl ik over het leven nadenk.