Life Of A Nerd {voltooid}

27.0

Ik open mijn ogen en draai me om. Ik zie Ibrahim niet liggen en rek me uit.  Ik ga even op mijn mobiel en kijk het nieuws. Als ik opsta kijk ik in de spiegel en loop naar de badkamer. Ik neem een douche en bid het gebed. Dan trek ik mijn badpak aan en kam mijn haren. Ik bekijk mezelf voor een moment en pak dan een grote handdoek. Ik doe hem om me heen en loop de kamer uit. Ik zie de jongens zwemmen en loop erheen. 'Ik ga even ontbijten en dan kom ik.' Zeg ik en laat Faisals hand los. 'Zal ik komen?' Stelt hij voor. 'Nee joh hoeft niet. Zie je zo.' Zeg ik en ga recht staan. Ik trek mijn handdoek goed en loop naar het restaurantje niet ver van hier. Ik bestel wat ontbijt en neem plaats. Ik pak mijn mobiel en lees wat online. Ik kijk op als mijn eten er is. Ik begin met eten en geniet van dit. Heerlijk gewoon. Ik kijk vreemd op als er een jongen tegenover me komt zitten. Hij is lang, niet zo lang als Faisal, maar lang. Bruine ogen en lange wimpers. Zwarte haren en gespierd. Een tattoo in zijn nek. Hij komt niet van hier. 'Wat doet zo'n mooie dame als jij hier helemaal alleen?' Vraagt hij in perfect Arabisch. 'Ik begrijp niet wat je zegt. Ik spreek geen Marokkaans.' Lieg ik in het Nederlands. 'Ah, eres de los Países Bajos. Sé que lo entiendes. Veo belleza en tus ojos (ah je komt uit Nederland. Ik weet dat je me verstaat. Ik zie het in je ogen schoonheid.)' Zegt hij terug. Ik moet lachen. 'Que necesitas (wat moet je)?' Vraag ik in perfect Spaans. 'tu (jou).' Ik lach bespottelijk. 'Ya tengo novio (ik heb al een vriend).' Zeg ik. 'Cómo sé si ese es realmente el caso (hoe weet ik of dat echt zo is?' Vraagt hij. 'No. Dejame solo (niet laat me met rust).' Hij lacht en staat op. 'Decepcionante. Muy buena señorita. Habitación 45 si cambias de opinion (Teleurstellend. Eetsmakelijk nog schone dame. Kamer 45 als je, je bedenkt).' Hij loopt weg en ik kijk hem na. Ik neem een hap van mijn eten terwijl ik over hem nadenk. Zou hij me echt mooi vinden? Ik ben nog nooit echt aangesproken. Misschien was het gewoon een weddenschap. Hij had wel een schattig accent. Ik eet door terwijl ik nadenk. Als ik klaar ben loop ik naar het zwembad. Ik leg mijn handdoek bij de stoelen en ga aan de kant zitten. Faisal komt naar me toe zwemmen. Hij ziet er zo goed uit. Hij lacht. 'Waarom glimlach je zo ondeugend?' Vraagt hij en kijkt me schattig aan. Ik moet hard lachen. 'Ik ben net voor de eerste keer ooit aangesproken. Hij was Spaans en hij vond me mooi.' Zeg ik dromerig. Hij kijkt me fronsend aan. 'Dit is geen open relatie hoor.' Ik moet hard lachen en pak zijn hand. 'Ik ben gewoon blij dat iemand me mooi vind. Iemand anders dan jij. Wie weet heb jij gewoon een hele slechte smaak.' Lach ik. 'Jij bent me een hopeloos geval.' Zegt hij. Ik moet hard lachen. 'Kom je zwemmen?' Vraagt hij en trekt me er al in. 

'Waar zijn de jongens?' Vraag ik als ik om me heen kijk. Faisal trekt me terug tegen hem aan. 'Chicks versieren ofzo.' Zegt hij en streelt mijn wang. 'Duw je me weg zodat ik niet kan kijken naar welke chicks je loopt te staren?' Vraag ik fronsend. 'Waar? Wat? Ugh Noor.' Gromt hij chagrijnig. Ik moet hard lachen en leg mijn hoofd weer tegen hem aan. 'Dit is wel lekker zo.' Zeg ik zacht. 'Dan word ik ook bruin.' Ga ik verder. Faisal moet hard lachen. Ik ga recht zitten en laat het verschil tussen mijn huid nu en mijn huid ervoor zien door mijn badpakbandje een beetje te schuiven. 'Amper verschil.' Zucht ik. 'Scan.' Zegt Faisal en doet een stukje van zijn zwembroek naar beneden. 'Je bent echt gemeen.' Zeg ik zielig en leun tegen hem aan. Hij moet lachen. 'Goeie genen neef.' 'Cringe, cringe, cringe.' Zeg ik en duw hem weer weg. Hij moet lachen. 'Lekker neef. Neef, neef, neef.' Gaat hij door. Ik bedek mijn oren en lachend gaat hij door. Wat een kleuter. 

Het is laat. Ibrahim, Faisal en Ouassim zijn naar de boulevard gegaan. Ikzelf was moe, dus ben hier gebleven. Ik kijk geschrokken op als ik iemand aan de deur hoor zitten. Ze zijn nog niet zo lang weg, dus dat kunnen ze niet zijn. Ik klap mijn boek dicht en doe de deken snel over me heen. Ik ga liggen en probeer mijn angst te verbergen. Ik hoor de deur opengaan en dan voetstappen dichterbij komen. 'Yo wa-.' Ik spring onder de dekens vandaan en geef de gedaante een harde vuist recht in zijn gezicht. Ik gil als ik zie dat het Faisal is. Hij kreunt van de pijn en houdt zijn oog met zijn handen bedekt. 'Waar the fuck sloeg dat op Noor!' Zegt hij boos. 'Het spijt me! Ik was bang en ik weet niet wist niet wie er was. Het spijt me.' Zeg ik snel. Vloekend loopt hij naar de badkamer. Snel spring ik van bed en loop achter hem aan. Hij draait zich om en kijkt me chagrijnig aan. 'Haal iets bevroren en schiet op graag.' Zucht hij. Gehaast ren ik de deur uit en naar het restaurant. Ik leg het ze uit en ik krijg een icepack. Ik geef het aan Faisal en hij haalt zijn handen van zijn oog. Het is helemaal opgezwollen. Hij legt het erop en trekt een pijnlijk gezicht. 'Het spijt me.' Zeg ik zacht. 'Hoe kan je zo achterlijk en slim tegelijk zijn? Ugh.' Gromt hij en loopt langs me naar het bed. Ik loop achter hem aan hij gaat erin liggen met de deken over zich heen. 'Stop met staren en hou me gezelschap.' Gromt hij. Ik ga naast het zitten en kijk voor me uit. Dat was dus echt niet me bedoeling. Wel leuk om te weten dat ik kracht heb tho. Wist dat niet eens. 'Sorry. Ik wist niet wie je was of wat ik moest doen en ik schrok.' Zeg ik zacht. 'Mijn god wat ben jij een irritant wezen zeg.' Gromt hij en trekt me bij zich. Ik voel zijn lippen tegen mijn slaap en ben verward. 'Ben je niet boos?' Vraag ik. 'Nu weet ik temminste dat je jezelf kan beschermen.' Zegt hij. Ik moet lachen. 'Ik heb best veel kracht.' 'Niet overdrijven.' Mompelt hij. Ik moet lachen en leg mijn hoofd tegen hem aan. 'Het spijt me. Heb je veel pijn?' Vraag ik en kijk hem schuldig aan. 'Komt wel goed. Ben een grote jongen.' Grapt hij. 'Waarom ben je uberhaupt nu al terug?' Vraag ik. 'Ik wilde je niet alleen laten. Temminste een van ons heeft goede bedoelingen.' Zegt hij fronsend. Ik moet lachen. 'Dus wat las je? Voor je mij sloeg weet je wel.' Grapt hij. Ik moet lachen en rol met mijn ogen. 'Nee serieus. Wat las je? Vertel me erover.'