Life Of A Nerd {voltooid}

41.0

'Ik voel me toch wat vies.' Zeg ik terwijl ik mijn schoenen aandoe. 'Stel je niet aan. Het zijn maar twee dagen.' Zegt Faisal en zet zijn petje op. 'Dat is best veel.' Zeg ik. 'Stil.' Zegt hij, drukt een kusje op mijn lippen en loopt de kamer uit. Ik kijk nog even in de spiegel. 'Kom nou.' Hoor ik hem zuchten. Haastig loop ik de kamer uit en zie hem gapend staan. 'Aansteller.' Zeg ik. Hij rolt met zijn ogen en doet zijn arm om me heen. Hij aait me hardhandig over mijn haren. 'Ugh Faisal!' Zucht ik en dus hem weg. Snel strijk ik mijn haar goed. Ik hoor hem lachen. 'Heks.' Mompel ik als ik naar buiten loop. Hij moet harder lachen en ik kijk hem chagrijnig aan. 'Wat ben je weer lekker vrolijk schatje.' Hij glimlacht breed. 'Kleuter.' Zeg ik en rol met mijn ogen. 'Je bedoelt man.' Verbetert hij me. 'Kleuter.' Herhaal ik. Hij drukt zijn lippen op de mijne en snel duw ik hem weg. Met een grote grijns op zijn kop loopt hij door. 'Niet leuk.' Zeg ik en kijk hem droog aan. 'Chagrijn je bloost een beetje.' Lacht hij. Ik voel mijn wangen en verberg ze met mijn handen. 'Heel schattig.' Lacht hij en knipoogt dom. 'Je bent zo raar.' Mompel ik binnensmonds. 'Normaal is saai.' Zegt hij en houdt de deur van het restaurant voor me open. Ik kijk hem kort aan en loop naar binnen. Ik loop naar een tafel en kijk hem vragend aan. Hij geeft antwoord door te gaan zitten. Gapend hangt hij zijn jas om zijn stoel en staat weer op. 'Wat doe je?' Vraag ik. 'Buffet. Ontbijtbuffet. En jij noemde jezelf slim?' Vraagt hij fronsend. Ik moet lachen en loop achter hem aan. Gek dat ik dit niet eens had opgemerkt. Gek hoe één persoon je de hele wereld kan laten vergeten.

'Ik wist niet eens dat je zoveel van shoppen houdt.' Zegt Faisal terwijl we de winkel uitlopen. 'Deed ik ook niet.' Zeg ik. 'Leg uit.' Zegt hij. 'Ik doe het meestal online. Dan komen ze het bezorgen. Ik had er de tijd toch nooit voor.' Leg ik uit. 'Ah op die fiets. Ja oke begrijp wel wat je bedoeld man.' Zegt hij. Ik merk een schattig cafeetje op aan het eind van de straat. 'Zullen we daar wat gaan drinken? Het ziet er zo leuk uit.' Zeg ik. Faisal kijkt naar mij en dan naar het café. 'Is cool.' We nemen plaats en het ziet er erg schattig uit. Heel knus en rustig. Ik bekijk het menu en bestel een smoothie met een gebakje. Zodra we ons eten hebben zegt Faisals iets heel randoms. 'Stel we nemen kids he. Hoe gaat de eerste heten?' Met een rare blik kijk ik hem aan. 'Zo van je hebt nog nooit de namen van je toekomstige kinderen bedacht? Wie hou je voor de gek.' Lacht hij. 'Jij bent een weirdo.' Lach ik. Hij rolt met zijn ogen. 'Ik zat te denken aan Imrane en Bilal.' Zegt hij enthousiast. 'Nee dacht het even niet en waarom twee jongensnamen? Je weet niet eens wat voor geslacht het wordt.' Zeg ik snel. 'Ik heb jongensgenen. Heftige. Die overheersen jou rare genen wel.' Lacht hij. 'Ten eerste jij hebt alleen zussen.' Zeg ik. 'Ja, dat maakt mijn mannelijke genen nog heftiger.' Zegt hij serieus. 'Je weet dat het niet zo werkt he.' Lach ik. 'Yes it does.' Zegt hij en rolt met zijn ogen. 'Hoe dan ook weirdo, ik heb juist broers.' Zeg ik. 'Jij begrijpt niet hoe het werkt.' Zegt hij. Fronsend kijk ik hem aan. 'Maar dus welke namen?' Vraagt hij lachend. 'Nooit over nagedacht eigenlijk.' Zeg ik en begin na te denken. 'Geen idee. Wat nou als het een lelijke naam is.' Hij kijkt me aan alsof ik achterlijk ben. Ik moet hard lachen. 'Kan toch. Straks vind het kind zijn of haar naam niet eens mooi en haat 'ie mij.' Zeg ik snel. 'Wie the fuck boeit dat? Ik heb nooit gekozen voor de naam Faisal en ik leef.' Zegt hij. 'Maar die naam is mooi.' Zeg ik. 'Ja I know.' Lacht hij. Ik moet lachen. 'Noem gewoon een van je exen. Misschien hebben zij mooie namen.' Zegt hij. 'Ik heb geen exen.' Zeg ik en kijk hem raar aan. 'Als je niet durft ga ik wel als eerst. Eens denken. Uhm Khadija, Maisa, Dina, Fatima.' Zegt hij nadenkend. Ik sla hem op zijn schouder en hij moet hard lachen. 'Nee oke, maar bedenk wat. Welke namen vind je mooi?' Vraagt hij. Ik denk na. 'Imad heb ik altijd een mooie naam gevonden.' Zeg ik. 'Kijk nu komen we ergens.' Zucht Faisal. 'Maar dat zou ook kunnen door Marouanes vriend van vroeger. Imad was zo lang en wauw.' Zeg ik dromerig. 'Bel hem misschien kunnen we regelen dat jij met hem trouwt.' Zegt Faisal sarcastisch en rolt met zijn ogen. 'Jaloers?' Vraag ik lachend. 'Of nee bel hem om te vragen of hij kan invallen op huwelijksnacht. Dat vind ik eng.' Gaat hij sarcastisch door. 'Oeh dat vind ik niet erg.' Daag ik hem uit. 'Waarom kon ik niet gewoon trouwen met achterlijke Fatima uit de bergen?' Mompelt hij en kijkt me vermoeiend aan. Ik moet hard lachen. 'Je bent sexy als je jaloers bent.' Zeg ik en kijk goed naar hem. 'Ik ben altijd sexy.' Zegt hij hc en kijkt me fronsend aan. 'Wat een sukkel.' Lach ik en leg mijn hand op de zijne. 'Weet je zeker dat je mijn hand wilt en niet die van Imad?' Vraagt hij en kijkt me strak aan. 'Domme grapjes.' Zeg ik en rol met mijn ogen. Ik haal mijn hand van de zijne af en hij trekt me terug. 'Ik herinner me een moment dat jij jaloers was en je was meer boos dan sexy, hoewel het sexy is als je boos bent.' Zegt hij bedenkelijk. 'Ik ben nooit jaloers.' Lach ik bespottelijk. 'Hmmm niet?' Lacht hij. 'Wanneer dan?' Vraag ik. 'In Marokko nog jonge.' 'Ik was daar niet jaloers. Ik was daar klaar met jou.' Verbeter ik hem. 'Tering jaloers. Grapjas.' Lacht hij. Ik rol met mijn ogen. 'Maar dus als ik niet boos was geworden zou dit nooit gebeurd zijn, dus ik ben de beste.' Zeg ik trots. Hij lacht bespottelijk. 'Dan zou ik je op een ander moment ten huwelijk hebben gevraagd.' Zegt hij en kijkt me scheef aan. 'Nah denkt het niet.' Zeg ik. 'Wat we hadden was leuk enzo, maar ik wilde sowieso meer. Dus ja koppige trol.' Zegt hij. Ik praat hem na en hij moet lachen. 'Kleuter.' Mompelt hij. 'Ben je zelf.' Zeg ik terug. 

'Dit is zo mooi in het donker. Wauw.' Zeg ik en kijk naar alle lichtjes. 'Bijna net zo mooi als jou.' Zegt Faisal dan. Met een rare blik kijk ik hem aan. 'Cliché.' Zeg ik. Hij rolt met zijn ogen en kijkt weer voor zich. 'Love u.' Lach ik en druk een kus op zijn wang. Hij kijkt me amuserend aan terwijl ik op mijn tenen sta. 'Kleintje.' Lacht hij. 'Stil jij.' Zeg ik en rol met mijn ogen. Lachend trekt hij me voor zich en legt zijn armen om me heen. Ik voel zijn lippen op mijn wang en kijk naar de lichtjes. 

'Niet zo naar me kijken ik ben ook moe.' Waarschuwt Faisal me terwijl we richting het hotel lopen. 'Maar we moeten nog zo ver.' Zeg ik met een pruillip. 'Vijf minuten maar. Stel je niet aan.' Zucht hij. 'Maar Faisal!' Zeg ik overdreven. 'Ik haat vrouwen. Ik haat vrouwen. Ik haat vrouwen.' Mompelt hij terwijl hij voor me hurkt. Ik klim op zijn rug en hij loopt verder. Lachend kijk ik naar voren en leg mijn hoofd op zijn hoofd. 'Ugh Nora niet doen.' Gromt hij boos. Ik moet hard lachen. Mannen. 

'Oke ga van me af.' Gromt Faisal als we in onze kamer zijn aangekomen. Ik spring eraf. 'Je bent chagrijnig man.' Zeg ik en bedwing mijn glimlach. 'Je bent niet zo licht als je eruit ziet.' Zegt hij en rolt met zijn ogen. 'Heks.' Mompel ik. 'Kleuter.' Zegt hij terug en loopt naar de badkamer. Ik pak mijn net gekochte, schattige pyjama uit de tas en leg het op bed. Ik bekijk de kleren die ik heb gekocht en als ik ze wil terugleggen schrik ik van Faisal die achter me staat te bidden. 'Sinds wanneer sta jij hier?' Zucht ik en leg alles terug. Ik pak mijn pyjama en loop naar de badkamer. Ik doe mijn avondroutine, voor zover het hier kan, en kruip in bed. Faisal zit een dom spelletje te spelen. Ik bel even met Ibrahim en kruip dan tegen Faisal aan. 'Noor niet doen. Ik zit midden in een potje.' Gromt hij vermoeid. Fronsend neem ik afstand. 'Ik knuffel je wel wanneer ik deze motherfuckers heb gedood.' Zegt hij en speelt aandachtig verder. 'Rotjongens.' Zeg ik en ga goed liggen. Ik keer mijn rug naar hem en sluit mijn ogen. Ik denk goed na over alles. Na een tijdje voel ik Faisal zijn armen om me heen doen en zich tegen me aan trekken. Ik voel zijn lippen op mijn wang en hoor hem gapen. Ik sluit mijn ogen weer en probeer wat te slapen.