Life Of A Nerd {voltooid}

30.0

'En?' Vraag ik en kijk afwachtend naar Faisal. 'Blijf niet te lang weg, blablabla. Ik ben zessentwintig en ze zijn zo bezorgd. Echt ziek.' Lacht hij. Ik moet lachen en strijk met mijn vingers door zijn haren. 'Ik vind het wel schattig.' Zeg ik. 'Irritant bedoel je.' Zegt hij en kijkt me aan. Ik rol met mijn ogen. Hij lacht. Ik druk een kusje op zijn lippen. 'Gaan we zo naar de rest?' Vraag ik. 'Ja ik sterf van de honger.' Zegt hij en wrijft over zijn buik. 'Eten en dan shoppen!' Zeg ik blij. 'Moet ik mee?' Vraagt hij vermoeid. 'Tja of je laat me alleen met al die vieze Marokkaanse mannen.' Zeg ik nep. 'Ugh klote Marokkanen!' Gromt hij. Ik moet lachen en sta op. 'Kom we gaan. Dan kunnen we meer shoppen.' Ik trek hem mee en vermoeid loopt hij mee. Ik zie Ouassim en Ibrahim al ontbijten. 'Net op tijd.' Zegt Ouassim. Ik neem plaats en bein met eten. 'We zaten te denken he.' Zegt Ouassim dan. Ik kijk hem afwachtend aan. 'Jullie verdienen wat tijd samen.' Ondersteunt Ibrahim hem. 'Dus wat vinden jullie ervan als wij gewoon heel saai hier blijven. Balen.' Zucht Ouassim. 'Dat is niet eerlijk!' Zegt Faisal meteen. 'Kop dicht jij!' Zegt Ibrahim. 'Houd je kop zelf!' Zegt Faisal. 'Bek dicht.' Zegt Ouassim. 'Stop met dat gescheld.' Zucht ik. 'Niemand hoeft mee. Ik ga in m'n eentje. Dan heb ik ook wat rust.' Maak ik af. 'Ze mag niet in d'r eentje.' Zegt Ibrahim snel. 'Ik ga wel mee schat.' Zegt Faisal snel. 'Hij gaat met je mee.' Zegt Ouassim. 'Niemand hoeft met me mee. Ik ga alleen.' Zeg ik streng. 'Oke ik ga wel mee.' Zegt Ibrahim dan. 'Ik ook. Ik moet toch wat dingen halen.' Zegt Ouassim. 'Oja ja ik wil nog wat halen voor Leena. Dan kunnen we met z'n alle gaan.' Zegt Faisal. Ik rol met mijn ogen. Zo simpel.

'Het is mooi hier.' Zegt Ibrahim en kijkt om me heen. We staan in een groot, modern winkelcentrum. Ze dachten dat ik naar een markt ging ofzo. Lol. 'Nou gaan jullie doen wat jullie willen. Je hebt hier wifi. Dan ga ik naar de Zara.' Zeg ik en loop weg.

Ik loop met twee tassen de winkel uit en zoek de jongens. Na even gezocht te hebben zie ik ze zitten met twee meisjes. Ik besluit het maar te laten en naar een andere winkel te gaan. Ik bedwing mijn tranen en probeer het te negeren. Ik wist dat ik nooit aan liefde moest beginnen. Jongens liegen en bedriegen alleen maar. Zo zie je maar. Je kan niemand vertrouwen.

'He Noortje.' Hoor ik Ibrahim roepen. Met een zucht draai ik me om. Met z'n drieën komen ze mij kant op. 'Lekker geshopt?' Vraagt Faisal. 'Zullen we gaan eten?' Vraagt Ouassim. 'Ja ik heb ook honger.' Zeg ik en loop langs Faisal weg. We gaan ergens zitten en bestellen wat eten. Tijdens het eten ben ik stil.

Na een lange dag rijden we terug naar het hotel. Faisal legt zijn hand op de mijne en geïrriteerd duw ik hem weg. 'Oeh liefdesproblemen.' Hoor ik Ouassim fluisteren. 'Is er iets?' Vraagt Faisal. 'Nee.' Zeg ik pissig en kijk de andere kant op. 'Er is echt wel iets.' Fluistert Ibrahim. 'Wat zal hij gedaan hebben?' Lacht Ouassim. 'Hou jullie bekken dicht!' Zeg ik boos. Ze zijn stil en de rest van de reis houden ze hun mond. Ook Faisal en ik praten niet. Bij het hotel aangekomen loop ik meteen door naar mijn kamer. 'Wat is er aan de hand?' Vraagt Faisal en hij gooit de deur dicht. 'Niks zei ik toch.' Zeg ik pissig. 'Noor ik zie het toch! Zeg het nou maar gewoon!' Zegt hij opgefokt. 'Er is niks! Flikker een eind op!' Zeg ik boos. Geïrriteerd loopt hij weg. Ik kleed me om en ga in bed liggen. 'Wat is er aan de hand Nora?' Vraagt Ibrahim als hij de kamer komt inlopen. 'Laat me met rust.' Zeg ik en keer mijn rug naar hem toe.

Ik hoor de deur hard dichtklappen en zie Faisal in zijn boxer voor het bed staan. 'Wtf doet hij nu weer?' Kreunt Ibrahim vermoeid. 'Wat moet je Faisal?' Zucht ik en kijk op de klok. Midden in de nacht. 'Het was met die twee meisjes he. Die chicks waren niet van mij. Tuurlijk ze waren geïnteresseerd in mij, maar ik wil ze niet. Heb ik ook gezegd. Hoe vaak moet ik dat duidelijk maken?' Vraagt hij en gaat op zijn knieën. 'Wat doe je nu weer?' Vraagt Ibrahim en wrijft door zijn ogen. 'In Nederland kopen we wel een ring. Of hier als je dat wilt. Wil je met me trouwen?' 'Meen je dit?' Vraagt Ibrahim. 'Wil je met me trouwen Noor? Ik zal voor altijd van je houden.' Ik kijk hem met tranen in mijn ogen aan. Dit is zo onverwacht. 'Geef antwoord kneus!' Zegt Ibrahim hard. 'Ja. Ja ik wil.' Zeg ik huilend en kruip in Faisals armen.