Life Of A Nerd {voltooid}

16.0

Het is inmiddels zaterdag. Vroeg in de morgen ren ik een uurtje met Ibrahim. Er na gaan we langs de winkel en halen wat voedsel. We lopen naar huis en zitten midden in gesprek over zijn ideale vrouw. 'Krullen natuurlijk. Kan niet missen he. Een mooie lach.' Voegt hij eraan toe. Ik moet lachen en plak heel het plaatje bij elkaar. 'Dikke Kim K kont, grote borsten minimaal cup D, mooie benen en ze moet kunnen koken.' Zeg ik hardop. 'En de krullen he.' Lacht hij. 'Niet te vergeten.' Lach ik. 'Nee joh. Doe normaal gek. Jij denkt vast dat ik het meen he.' Lacht hij. 'Niet dan?' Vraag ik. 'Voor een genie ben je, je niet erg bewust van sarcasme.' Ik rol met mijn ogen. 'Nah ik wil een echte vrouw. Eentje met wie ik goed kan lachen en die een beetje koppig is. Onaangeraakt natuurlijk en wel tegen een grapje kan. Krullen hou ik wel van tho. Een beetje kookkunsten vind ik ook niet erg.' Draaft hij door. Ik open de deur en rol met mijn ogen. 'Ja, ja ze moet alles hebben en wat krijgt ze? Een domme nietsnut.' Lach ik. 'Kop dicht joh. Ik ben geweldig.' Lacht hij en legt de tassen op tafel. 'En je stinkt. Ga douchen.' Zeg ik en duw hem weg. Hij moet lachen en loopt weg. Ik ruim de spullen op en ga er na douchen. Dan kleed ik me aan. Ik heb immers vandaag een speciale dag met Faisal. Ik kijk in mijn kast en heb alleen nerdkleding. Met een zucht kies ik uiteindelijk voor een licht blauwe jeans en een witte lange blouse en daarover een licht grijze trui. Omdat het een lange blouse is komt het onder mijn trui vandaan en ik vind het wel wat hebben. Ik breng mijn haar in model en hoor Faisal beneden praten met Ibrahim. Waarom is hij altijd zo vroeg? Ugh. Ik doe snel wat simpele make-up en spuit nog wat parfum op. Ik doe een armbandje om en loop naar beneden. 'Goeiemorgen schoonheid.' Zegt Faisal en neemt me in zijn armen. 'He.' Zeg ik en laat hem los. 'Ik maak ontbijt.' Zeg ik, druk een kusje op zijn wang en loop naar de keuken. Ik maak een ontbijtje en we ontbijten met z'n alle. 'Dus wat wil je als eerst gaan doen?' Vraag ik. 'Nou aangezien er Lion King in de bios is gaan we daarheen. Dat ken je wel toch?' Vraagt hij. 'Nope ze kijkt alleen documentaires.' Bemoeit Ibrahim ermee. 'Heb je nog nooit Lion King gezien? Wait what? Oh nerd wij gaan daar zo heen.' Lacht Faisal. 'Lion King. Is het een documentaire?' Vraag ik en denk na. 'Oh nerd trek je schoenen aan. Dat je die niet kent. Weirdo.' Lachend trek ik mijn schoenen aan en pak mijn jas. 'Waar gaat het over?' Vraag ik terwijl ik naar zijn auto loop. 'Je bent inderdaad een nerd. Wat schattig.' Lacht hij en stapt in. 

'Ja, ja ik vond het leuk. Stop met zo lachen.' Lach ik. 'Zie ik ook een hele andere kant van je joh. Wat apart dit. Madame vind Lion King leuk.' 'Stil maar weer.' Zeg ik en rol met mijn ogen. 'Wat dacht je van een puzzelen met wat pizza?' Stelt hij voor en doet zijn arm om me heen. We kopen pizza's bij de pizzeria en rijden naar mijn huis. 'Ik kies een leuke serie die je nog nooit gezien hebt. Dat weet ik zeker. Dan eten we eerst en gaan dan puzzelen.' Zegt Faisal. 'Red Bull of cola?' Vraag ik en knik. 'Redje.' Zegt hij en gaat op de bank zitten. Ik pak een blikje Red Bull en schenk voor mezelf een glas water in. Ik leg het op tafel en ga naast Faisal zitten. 'Drink je altijd water?' Vraagt hij en opent zijn blikje. 'Meestal wel.' Zeg ik en pak een stuk pizza. 'Waarover gaat dit?' Vraag ik. 'Thundermans, het is een familie superhelden met superkrachten. Het is mega leuk en dat is alles wat je moet weten. Kijk en geniet.' Zegt hij en zet het aan. Ik moet lachen en kijk naar de tv. 

Na het eten gaan we puzzelen en daarna schilderen we nog wat. Het is erg gezellig en niet veel later komt Ibrahim thuis. 'Ga je dit keer wel mee naar Marouane?' Vraag ik terwijl ik mijn schoenen aandoe. 'Ja, ja zeik niet zo loser.' Zegt Ibrahim en trekt zijn jas aan. Ik ga achter zitten en Ibrahim leidt Faisal naar mijn broers huis. Daar eten we wat en lachen veel. We besluiten Monopoly te spelen en vertrekken laat pas weer naar huis. 'Niet te lang aflebberen. Het is laat.' Zegt Ibrahim en loopt naar binnen. Faisal moet lachen. 'Ik vond het leuk vandaag.' Zegt hij en kijkt me lief aan. 'Ik ook. Ik vind het best jammer dat je weggaat.' Zeg ik zielig en pak zijn hand. 'Komt goed schoonheid. Zie je later weer. Slaaplekker.' Zegt hij en houdt me even vast. 'Rijd veilig.' Zeg ik. Hij drukt een kusje op mijn lippen en dan op mijn slaap. Ik loop met rode wangen naar huis. Ik bid het gebed en duik mijn bedje in. Dromend over de man van mijn dromen. Faisal. Wie had dit ooit gedacht?