Life Of A Nerd {voltooid}

42.0

Het is inmiddels een dag later en we hebben net uitgebreid ontbeten. Vandaag is het zondag en we moeten zo vertrekken. Ik stop de tasjes in Faisals auto en stap in. 'Supermarkt?' Stelt hij voor. Ik knik goedkeurend en app Ibrahim dat we vertrekken.

'Oke deze is leuk.' Zeg ik lachend en neem nog een hapje van mijn donut. 'Hoeveel exen heb je gehad?' Lees ik voor. 'Exen of gewoon iemand met wie je like flow had?' Vraagt hij. 'Ex ex.' Zeg ik en kijk hem aan. 'Even denken hoor.' Lacht hij en neemt een hap van zijn donut. 'Nee het is maar eentje eigenlijk.' Zegt hij en neemt nog een hap. 'Vertel me over haar. Waarom is het uitgegaan?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Geen idee eigenlijk. Ze stopte opeens met praten.' Ik voel de pijn in zijn stem. 'Ze blokkeerde me en verbrak het contact. Ik heb wel veel gejankt om dat kanker wijf.' Maakt hij af. Ik kijk hem aan en weet niet wat ik moet zeggen. Heftig. Hij lacht. 'Ben er allang overheen. Is paar jaar geleden nerd. Oke ga door.' Zegt hij met volle mond. Ik kijk op mijn mobiel en scrol door de vragen heen. 'Wat is het verste land waar je ooit ben geweest?' Lees ik voor. 'New York man.' Zegt hij meteen. 'Ben jij naar New York geweest?' Vraag ik snel. Hij lacht. 'Ja man Drie jaar geleden ofzo. Met wat vrienden. Was fucking vet wollah.' 'Ik ben nu zo jaloers.' Zeg ik met open mond. 'En jij dan?' Lacht hij en stopt zijn laatste stuk donut in zijn mond. 'Washington.' Zeg ik en scrol verder. 'Wow wow wow. Washington? Waarom? Voor wat? Waarom doe je alsof het normaal is.' Zegt hij snel. Lachend kijk ik hem aan. 'Ik was er gegaan voor studie. Was maar een jaar.' 'Maar een fucking jaar. Woonde je daar?' Vraagt hij. 'Ja voor een jaar.' Herhaal ik. 'Jij bent zo mysterieus jonge wtf. Vertel me meer dan. Hoe oud was je? Met wie woonde je er?' Vraagt hij snel. 'Ik was 9 jaar en woonde in een studentenhuis.' Zeg ik. '9? Wtf. In je eentje?' Vraagt hij hard. 'Ja.' Lach ik. 'Jou vader is gestoord.' Zegt hij. 'Ik had wel gewoon iemand die me checkte enzo. Ze kwam me dagelijks checken en we dronken een kopje thee.' Zeg ik normaal. Hij kijkt me raar aan. 'Let op de weg. Ugh volgende vraag.' Kreun ik vermoeid. 'Dacht het niet madame. Dus hoe was het?' Vraagt hij. 'Niet veel anders dan hier. Het eten was lekkerder dat wel.' Zeg ik en pak de zak chips uit de tas. 'Niet veel anders? Kifesh niet veel anders? Amerika fucking hell.' Zegt hij enthousiast. Ik open de zak en stop wat chips in zijn mond. 'Het was geen vakantie. Ik kwam er voor de studie.' Zeg ik. 'Nou en, je had toch weekenden en vakanties.' Zegt hij met volle mond. Ik stop wat chips in mijn mond. 'Nee dat had ik niet. Die studie deed ik verkort. Hij duurde eigenlijk drie jaar.' 'Oeh dat is wel echt fucked up.' Zegt hij 'Next question.' Zeg ik. Hij pakt mijn telefoon en legt deze tussen zijn benen. 'Wat nu weer?' Zucht ik. 'Muziektijd.' Zegt hij en zet de radio aan. Hij pakt een hand chips en stopt deze in zijn mond. 'Je eet echt als een dier.' Zeg ik. 'Ik hoor je niet!' Zegt hij half schreeuwend en zet de muziek harder. Ik moet lachen en kijk naar buiten.

'Ben je nerveus?' Vraagt Faisal. 'Nerveus voor wat precies?' Vraag ik gapend. 'Next week. We hebben dan wel geen grote bruiloft, maar het is nog steeds onze trouwdag.' Legt hij uit. 'Oh dat. Om eerlijk te zijn best wel. Ik weet niet of je familie mij gaat mogen en gewoon nerveus.' Zeg ik. 'Mijn kleine, onzekere dwerg.' Zegt hij langzaam. Ik moet lachen. 'Hoe lang moeten we nog?' Vraag ik gapend. 'Uurtje.' Zegt hij en kijkt op zijn navigatie.

'Ik vond het erg leuk. Zie je later weer kleine.' Zegt Faisal en drukt een kus op mijn voorhoofd. We zijn inmiddels bij mij thuis aangekomen en hebben een half uurtje op de bank gelegen. Het is al laat. 'Rijd voorzichtig en app me als je thuis bent.' Zeg ik. 'Doe ik.' Zegt hij en loopt terug naar zijn auto. Ik doe mijn avondroutine en kruip mijn bedje in. Leuk weekend, maar ik ben bekaf.