Life Of A Nerd {voltooid}

52.0

Het inmiddels een aantal weken later. Ik ben nu 18 weken zwanger. Het gaat nogal snel. Ik heb al echt een zwangerschapsbuikje, ik lijk niet alleen dik meer gelukkig. We zijn vandaag aangekomen in Bali voor vijf dagen. Heerlijk, heb er zo'n zin in. Over twee weken heb ik een afspraak bij de gynaecoloog en krijgen we te weten welk geslacht mijn kindje heeft. 

Best vroeg ben ik al wakker. Ik slaap de laatste tijd nogal slecht. Door mijn dikke buik lig ik niet lekker en heb steeds rugpijn. Ook schopt de baby nogal veel en dus als ik eindelijk in slaap val houdt dat mij wakker. Ik bak mijn boek uit mijn koffer en lees over het dagelijks gebruik van suikers in ons voedsel. Na een tijdje lezen begint Faisal wat onrustig te bewegen en opent zijn ogen. 'Wat doe jij op?' Vraagt hij en wrijft door zijn ogen. 'Ik kan niet slapen.' Zeg ik en kijk hem aan. Hij is zo schattig als hij net wakker is. 'Zullen we opstaan en ontbijten?' Stelt hij voor. 'Nee hoeft niet. Slaap maar verder. Dit boek is sowieso erg leuk.' Zeg ik. Hij moet gapen en drukt een kusje op mijn schouder. Hij kruipt tegen mij aan en valt kort erna alweer in slaap. 

Faisal stopt nog een stukje watermeloen in mijn mond en ik geniet ervan. 'Je hebt echt iets met watermeloen deze zwangerschap he.' Lacht hij. 'Goddelijk.' Zeg ik met een blik van genot en neem er nog eentje. 'Daar zal ik dan vanaf blijven.' Grapt hij en neemt een stukje aardbei. Hij laat hem vallen op het gras en ik trek een vies gezicht als hij het gewoon opeet. 'Gatver Faisal.' 'Vijf seconden regel.' Zegt hij en neemt nog een aardbei uit het bakje. 'Je bent vies Dat is echt niet schoon hoor.' Lach ik. 'Stil mens. Nou ik ga nog wat aardbeien met chocola halen. Wil je ook wat?' Vraagt hij. 'Help me opstaan.' Zeg ik. Hij helpt me met opstaan en houdt me hand vast als we langs het zwembad naar het eetgedeelte lopen. 'Ik ben geen baby he.' Zeg ik. 'Het is hier glad.' Zegt hij zorgzaam. 'Schattig ben je.' Zeg ik en knijp hem in zijn wangen. 'Ugh Nora.' Gromt hij chagrijnig. 'Ik zie je zo wel bij ons plekje. Ik moet even een voorraad meenemen.' Zeg ik en loop naar de chocoladefontein. Met twee bordjes vol met lekkernijen loop ik terug naar het gras. Ik leg het neer en ga vermoeid zitten. 'Pff wat een sport dit.' Zeg ik en begin met eten. 'Overdrijven is ook een vak.' Zegt Faisal. 'Ga jij maar eens de hele dag met een mega watermeloen op je geplakt lopen. Tot die tijd kop dicht.' Zeg ik met een volle mond. Hij moet lachen en veegt wat chocola van mijn wang af. Ik eet gulzig door. Dit is goddelijk.

'Wil je daarmee stoppen?' Vraag ik en rol met mijn ogen. 'Oke schatje.' En alweer gooit Faisal wat water in mijn gezicht. 'Ugh klotejong.' Grom ik pissig en duw hem weg. Ik ga in het bubbelbad zitten en geniet van de rust. Mijn rust word verbroken als Faisal bij me komt zitten. 'Jij weer?' Zeg ik vermoeid. 'Ik weer.' Zegt hij en drukt kusjes in mijn nek. 'Nu even niet. Faisal. Stop.' Zeg ik en weer af. 'Heb ik iets verkeerds gedaan?' Vraagt hij licht geschrokken. Ik strijk mijn haren goed. 'Nee, ik. Uhm. Laat me gewoon even.' Zeg ik zacht. 'Het spijt me liefje. Ik wilde je niet irriteren. Nou niet zo erg.' Zegt hij dan oprecht. Ik kijk hem aan en zucht. 'Het is mijn schuld. Ik ben gewoon wat sneller pissig nu met de baby. Ik ben zo moe en kan maar niet slapen.' Zeg ik en wrijf door mijn ogen. Ik veeg mijn tranen weg, maar ze blijven komen. Hij neemt me in zijn armen en ik jank het uit. Rothormonen. 

'We kunnen ook televisie kijken als je wilt. Of nog wat eten.' Stelt Faisal voor. 'Nee ik zit goed.' Zeg ik en zet de deken goed over mijn tenen heen. 'Ga gewoon slapen. Ik vermaak me prima.' Zeg ik en sla mijn bladzijde om. 'Zeker? We kunnen een rondje door de stad doen.' Gaat hij door. 'Liefje ik ben oud aan het worden en ben kapot. Jij mag gaan als je wilt, maar ik zit goed.' Zeg ik. Hij drukt een kusje op mijn wang en staat op. 'Ga dan even nog met mijn ma bellen en dan kom ik slapen.' Zegt hij. 'Je mag gewoon hier bellen hoor.' Zeg ik. 'Nee, ik weet dat je het irritant vind als je aan het lezen bent. Het is geen moeite.' Ik knik goedkeurend en lees gapend verder.