Life Of A Nerd {voltooid}

64.0

Het is ondertussen nogal een tijdje later. Mahir is nu al een paar weken twee en het gaat super goed met ons leven. Ik ben gepromoveerd en verdien dus veel meer. Ook mag ik nu dagelijks opereren. Faisal werkt nu ook hoger, wel nog steeds met kinderen alleen hij doet nu wat meer aan het voorkomen van drugsgebruik bij jongeren in plaats van de nazorg. Hij geeft maandelijks wat lessen aan scholen met de gevaren bij drugs en drank. Ik ben erg trots op hem. Hij vindt zijn werk zo leuk en dat doet me goed. Mahir is nu dus twee en een heel stuk gegroeid. Hij is helemaal gek op auto's en alles met wielen. Ook is hij helemaal obsessed met brandweerauto's en de politie. Hij is altijd zo vrolijk en in het algemeen een super makkelijk kind. Zet gewoon een filmpje met auto's aan en hij is uren tevreden. Hij gaat sinds kort naar de logopedie, omdat hij nog niet kan praten. Hij ''praat'' meer met zijn handen door naar dingen te wijzen en brabbelt veel. Hij zegt enkel woordjes als mama of die. Binnenkort gaat hij ook naar de peuterspeelzaal om te zien hoe hij op andere kinderen, die wel gewoon praten, reageert. Misschien pikt hij zelf wat woorden op en anders moeten we het nog eens bekijken. Wel ben ik met zijn logopediste heel druk bezig met hem wat standaard gebarentaal leren. Omdat hij toch op een of andere manier met mensen moet kunnen communiceren uiteindelijk, dus mocht hij helemaal niet praten kan hij nog steeds communiceren.

'Oeh matchy outfits!' Zeg ik en kijk verliefd naar de camera. Ik maak enkele foto's met Mahir en al snel verveeld hij zich en gaat verder spelen. 'Chagrijn.' Zeg ik hardop. Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is. 'Een kwartier later dan gewild, maar het is toch maar de ballenbak. Oke Yallah ga maar naar benden en ga papa irriteren. Ik kom zo.' Zeg ik. 'Mama.' Zegt hij een paar keer en blijft aan me hangen. 'Prima dan gaan we zo samen. Ga dan maar even spelen.' Zeg ik en leg hem op de grond. Ik spuit wat parfum op en doe mijn haren in een strakke paardenstaart. Ik til Mahir op en loop met hem naar beneden. 'Ga een auto pakken en dan gaan we weg. Eentje he.' Zeg ik tegen hem. Terwijl hij tussen al zijn auto's zoekt naar de juiste trek ik mijn schoenen aan. 'Ga je mee zei je?' Vraag ik aan Faisal die op de bank ligt. 'Ja een momentje.' Zegt hij en neemt zijn laatste hap van zijn broodje. 'Zet Mahir in de auto.' Zeg ik terwijl ik Mahirs jas en schoenen pak. Ik trek het aan en druk een kusje op zijn wang. 'Oke ga maar met papa mee Yallah. Dan gaan we lekker spelen.' Zeg ik en zoek zijn iPad. Ik vind hem uiteindelijk achter een kussen en neem hem mee. Ik trek mijn jas aan en pak twee blikjes RedBull uit de koelkast. Nog twee rietjes en ik pak mijn tasje. Ik loop naar de auto en geef Faisal zijn blikje. 'Hier doe maar een filmpje.' Zeg ik tegen Mahir en geef hem zijn iPad. Ik open mijn blikje en neem een slok. 

'Oke mama en papa zitten hier. Ga maar lekker spelen.' Zeg ik als ik Mahirs schoenen uittrek. Mahir rent al snel weg om te gaan spelen. Ik neem plaats en trek mijn jas uit. 'Kopje koffie met een gebakje. Ik wil appeltaart en doe daarnaast een kan limonade voor als Mahir dorst heeft.' Zeg ik tegen Faisal. 'Oke leuk. Nu mag ik ook even kijken wat ik wil.' Zegt hij fronsend en pakt het menu. 'Dat klopt nooit. Je kan beter zelf gewoon kijken wat ze hebben. Heb je geld bij je?' Vraag ik en leg mijn schoenen onder de tafel. 'Heb je geld bij je?' Mompelt hij en loopt weg. Lachend ga ik op mijn mobiel. 

'Dat is toch voor kinderen?' Lach ik hard als ik Faisal samen met Mahir in het speelding zie klauteren. 'Wollah kom. Geweldige glijbanen.' Lacht Faisal. 'Papa.' Zegt Mahir en brabbelt wat terwijl hij Faisal aan zijn shirt meetrekt. Lachend besluit ik te gaan zitten en even uit te rusten. Kinderen zijn leuk, maar het is vermoeiend. Blij dat Faisal zelf nog een kind is, want ik had echt niet met Mahir daar kunnen klimmen. Veel te vermoeiend en zou echt pijn aan mijn rug krijgen van al dat bukken. Faisal daarin tegen vindt het zelf nog geweldig en kruipt alle kanten op. Echt een kleuter. 

'Zullen we langs mijn moeder?' Stelt Faisal voor als we in de auto zitten. 'Nee het is over een uur bedtijd en ik moet die slaapritme echt erin krijgen voor hem. Zeker met de peuterspeelzaal binnenkort.' Zeg ik. 'Morgen dan?' Vraagt Faisal door. 'Nope morgen heb ik een dagje voor mezelf. Jij gaat ik weet niet waarheen en Mahir heeft een playdate.' Zeg ik. 'Kifesh playdate? Met wie?' Vraagt Faisal nieuwsgierig.' Ibrahim wilt hem heel graag meenemen naar MonkeyTown in Utrecht. Zijn vriendin woont daar.' Zeg ik. 'Sinds wanneer heeft die jongen nou weer een vriendin?' Lacht Faisal. 'Ze is erg leuk heb ik gehoord.' Zeg ik. 'Hoe heet ze dan?' Vraagt hij. 'Geen idee. Niet eens gevraagd. Ik was zo druk met een moeder zijn.' Zeg ik en rol met mijn ogen. Hij lacht en streelt mijn wang. 'Maar waarom wil je zo graag naar je moeder dan?' Vraag ik nieuwsgierig. Hij zegt iets, maar ik versta het niet goed. 'Wat zei je? Praat eens duidelijk.' Zeg ik. 'Leena zegt dat ze iemand heeft ontmoet.' Ik kijk verast op. 'Inderdaad.' Lacht hij. 'Op zich is het niet zo vreemd eigenlijk. Ze is niet zo oud en heeft ook liefde nodig.' Zeg ik. 'Je bent gek. Mohiem is haar keus. Daarom heb ik jou nodig, om me te beheersen begrijp je?' Vraagt hij wat onzeker. Ik leg mijn hand op zijn been. 'We kunnen morgen wel langs gaan. Met z'n tweetjes. Het komt vast goed.' Zeg ik. 'Als het een slecht persoon is sla ik zijn tanden eruit. Mijn moeder verdient het beste uit het beste.' Ik glimlach breed en kijk hem verliefd aan. 'Komt vast goed liefje. Heb er vertrouwen in.' Zeg ik en druk een kusje op zijn wang. Hij is zo schattig.