Life Of A Nerd {voltooid}

81.0

Het is alweer een tijdje verder. Mahir is ondertussen bijna vier en Nadir bijna een. Het is vandaag de eerste dag van de Ramadan. Heb er wel naar uitgekeken. Het is gewoon zo'n mooie maand met een prachtige achterliggende betekenis. Ik heb er zin in. 

Het is nu ochtend. Zaterdagmorgen. De kids zijn al vroeg op. Ik maak twee flesjes en ga met ze op de bank liggen. Terwijl zij tv kijken lees ik uit mijn boek. Niet veel later is het tijd voor het gebed en loop ik naar boven om wudu te doen. Ik bid het gebed en ga dan weer terug naar beneden. Ik ruim de boel op en stofzuig alles ook even. Ik doe een wasje en zie Faisal dan bidden. Ik ga op bed zitten en wacht tot hij klaar is. 'Goeiemorgen wifey. Al honger?' Lacht hij als hij klaar is. 'Ik sterf van de honger joh.' Zeg ik sarcastisch en sta op. Hij moet lachen en drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Wat dacht je ervan om straks naar de moskee te gaan?' Stelt hij voor. 'Wou dat net vragen. Ik ga met Asr.' Zeg ik. 'En de kids dan?' Vraagt hij. 'Neem ik mee. Zo lang is het niet en ik neem de iPad voor ze mee. Er is een lezing die een uurtje duurt. Dat houden ze wel vol.' Zeg ik. 'Top doen we.' Zegt hij. 'Is goed. Ik zie je zo. Moet terug naar de kids.' Zeg ik en loop naar beneden. Ik zie ze met speelgoed spelen. Ik loop naar de keuken en maak voor beide een omeletje. Ik leg ze in hun stoelen en geef ze eten. Na het eten loop ik naar boven en pak voor iedereen kleren. Zelfs voor Faisal. Voor Mahir pak ik een donker grijze joggingsbroek met een donker groene trui. Voor Nadir een donker grijze joggingsbroek met een donker blauwe trui. Ik pak een grijs met groene Lacoste trainingspak voor Faisal. Voor mezelf een simpel grijze joggingsbroek met een grijze hoodie. Ik kleed eerst mezelf aan en loop dan naar beneden. Ik geef Faisal zijn kleren en verschoon de kids dan. Ik kleed ze om, doe hun haren en laat ze hun tandjes poetsen. Ik kam mijn haren en doe mijn abaya en een sjaal in de tas. Als we klaar om naar buiten te gaan is het al gauw een uurtje later. Faisal stopt een voetbal, Mahirs fietsje en Nadirs step in de auto. Ik stop de kinderen erin en we rijden naar de park niet al te ver van de moskee. 

'Wedden dat ik beter ben.' Daag ik Faisal uit en schiet de bal richting het doel. Hij komt er ver naast en Faisal maakt zich klaar om de bal te pakken. Ik ren er naar toe en ben eerder. Ik schiet de bal de andere kant op en ren er achter na. Ik schiet de bal lachend verder en sprint door als Faisal achter me aanrent en de jongens om me heen steppen/fietsen. Hijgend stop ik en lach het uit terwijl ik naar adem hap. 'Goede conditie heb je.' Lacht Faisal nog helemaal fit. 'Hoe?' Lach ik hijgend. Ik lach naar Mahir die langs ons heen fietst. 'Seks is uitputtend hoor. Conditietraining heet dat.' Knipoogt Faisal en rent weer weg. 'Yallah achter ja vader aan.' Zeg ik tegen Nadir en ren hijgend achter Faisal aan. 

Met inmiddels mijn abaya aan en de sjaal om mijn haren gewikkeld als een hoofddoek lopen we naar de moskee. Mahirs fiets en Nadirs step zitten in de auto. Wel zo handig. 'Neem jij ze beide of eentje met mij?' Vraagt Faisal als we voor de moskee staan. 'Ik neem ze wel mee. Alsof jij aankan als eentje geluid maakt in de moskee.' Lach ik. Ik zie een man aanlopen en Faisal groeten. Ik wil al naar binnen lopen, maar hij groet de kinderen uitbundig. Ik kijk maar wat voor me uit terwijl hij met de kinderen speelt. Zo'n minuutje later komen de kinderen terug en open ik de moskeedeur voor ze. Ze lopen naar binnen en ik kijk nog even naar Faisal. Hij knipoogt en ik loop de moskee in. Ik trek de jongens hun schoenen uit en de mijne. Mijn jas en die van hen leg ik bij de muur en ga daar zitten. 'Mama gaat even bidden. Stil zijn en hier blijven oke?' Zeg ik en geef ze beide hun iPad. Het geluid zet ik uit en ga goed staan om te bidden. Tijdens mijn gebed hoor ik het harde geluid van een spelletje van een van mijn kinderen. Geconcentreerd bid ik verder. Na het gebed zet ik het uit en ga naast ze zitten. De lezing begint zo.

Met Nadir in mijn armen loop ik naar buiten. Hij is in slaap gevallen tijdens de lezing. Ze waren beide wel gelukkig stil tijdens de lezing. Met Nadir in mijn armen en Mahir naast me wacht ik tot Faisal klaar is. Enkele minuten later komt hij naar buiten. Hij merkt me niet op, aangezien hij druk in gesprek is. Ik zoek ondersteuning bij de muur terwijl ik op hem wacht. Als hij me ziet zegt hij gedag en loopt snel naar me toe. 'Waarom zei je me niet dat je er al was?' Vraagt hij en pakt Nadir snel van me over. 'Je was in gesprek.' Zeg ik terwijl ik over mijn armen wrijf. Dat kind is zwaar geworden. 'Yallah naar de auto. Hij is zwaar.' Lach ik en pak Mahirs hand. Mahir weert af en neemt afstand. Faisal moet hard van zijn reactie lachen. Ik kijk hem droog aan. 'Kom hier vrouwtje.' Zegt hij lachend en pakt mijn hand. Met Mahir naast ons lopen we naar de auto. In de auto vertellen we elkaar over de lezing en wat we ervan vonden. 

We doen boodschappen en gaan dan lekker naar huis. Nadir is alweer een tijdje wakker en zit te spelen samen met Faisal en Mahir. Het is bijna zes uur, dus ik begin met het avondeten voor de kids te maken. Na een kwartiertje is het klaar. De kids eten en gaan daarna in bad. Daarna stop ik ze in bed en vallen niet veel later diep in slaap. Ik plof op de bank neer met een goed boek. 

'Nu begin ik het te voelen hoor.' Lacht Faisal en wrijft over zijn dikke buik. Ik moet lachen en kijk op de klok. 'Nog tien minuten aansteller.' Lach ik en ga verder met de tafel dekken. Als het tijd om te eten is eten we beide een dadel en drinken een glas melk. Beide gaan we bidden en daarna heerlijk uitgebreid eten. Onze avond maken we af door samen de Koran te lezen. Ik heb hem meerdere keren al gelezen. Ken hem al sinds mijn zesde uit mijn hoofd. Maar ik vind het toch erg interessant en rustgevend om eruit te lezen.