Life Of A Nerd {voltooid}

25.0

Gapend trek ik mijn zwemkleren in de badkamer aan. Dan trek ik mijn groen tuniekje aan tot mijn knieen en kam mijn haren. Ik loop de badkamer uit en zie de drie kleuters op bed hangen. 'Zo lang was ik niet bezig.' Zeg ik en leg mijn kam en tandenborstel in mijn tas. 'Ja jawel.' Mompelt Ibrahim. Ik negeer hem en trek mijn schoenen aan. 'Kom we gaan. Pak jullie spullen.' Zeg ik en doe me tasje om me heen. Ze staan op en Faisal pakt een rugzak. 'Zit daar alles in?' Vraag ik. 'Alles, stop jou spullen er ook maar in.' Zegt hij. Ik kijk hem aan van ''ga weg''. Hij begrijpt het niet en ik duw hem de kamer uit. 'Jullie ook. Wacht maar beneden, ik kom zo.' Zeg ik. Ze zuchten en lopen weg. Ik doe mijn ondergoed erin en check alles. Dan loop ik de kamer uit en zie ze verveeld tegen de muren aan leunen. 'Ontbijten we hierzo?' Vraag ik terwijl ik naar de trap loop. 'Nee hier is vies.' Zegt Ibrahim meteen. 'Hoe weet jij dat nou weer?' Zegt Ouassim. 'Gewoon.' Antwoordt Ibrahim. 'We zoeken wel een plaatsje.' Zegt Faisal en opent de auto. Ik stap in en kijk naar de straten als we wegrijden. Ik voel Faisals hand op de mijne en kijk hem aan. Ik glimlach en kijk weer naar buiten.  We zoeken een café uit om in te ontbijten en ontbijten met een typisch Marokkaans ontbijtje, jus orange, thee, ei met veel olie en vers gemaakt brood. Ik bestel er nog wat vers fruit en smoothies bij. We ontbijten gezellig en rijden daarna naar het strand waar de duikschool zich bevindt. 

Faisal strijkt een pluk haar uit mijn gezicht en kijkt me goed aan. Ik verdrink in zijn glinsterende ogen. Zo perfect. Vlinders in mijn buik. Voor een moment vergeet ik waar ik ben. Ik vergeet alles om me heen. Een paar tellen blijven we naar elkaar kijken. 'Wat enorm romantisch.' 'Stil gap ze gaan elkaar aflebberen.' Faisal en ik nemen afstand van elkaar en ik rol met mijn ogen. Terwijl ze lachen probeer ik mijn onzekerheid en rode wangen te verbergen. Faisal legt zijn hand op mijn dij en ik kijk naar hem. Ik hoor de jongens nog steeds lachen. 'Het zijn kleuters.' Zegt Faisal niet al te hard. Voor ik kan reageren, doen de twee kleuters dat al. 'Nou zeg.' 'Ga haar aflebberen.' Ze moeten beide hard lachen. Het eten word op tafel gezet en met een grote glimlach begin ik met eten. 'Dus hoe vond je het?' Vraagt Faisal met een stuk kip in zijn mond. Ik moet lachen en veeg zijn mond. 'Ik vond het erg leuk. Het was zo mooi daar.' Zeg ik dromerig. 'Hier is het ook mooi.' Zegt hij en kijkt me verliefd aan. 'Cliché.' 'Word het hier heet of wat?' Ik rol met mijn ogen en probeer niet te lachen. Ik hou het niet en moet hard lachen. Ook Faisal lacht. 'Jullie verpesten alles of niet?' Lacht hij. 'Oh Ouassim je bent zo knap.' Zegt Ibrahim met een meisjesstem. Ik moet hard lachen. 'Stop je maakt me onzeker!' Zegt Ouassim meisjesachtig en slaat Ibrahim speels. 'Ik heb het zo heet door jou gewoon.' Zegt Ibrahim met een piepstem en tuit zijn lippen. Ze beginnen keihard te lachen. 'Homo's ja.' Hoor ik iemand zeggen. Ik kijk op en moet hard lachen. Ibrahim draait zich om en kijkt ze aan. 'Geen homo's, mannen met humor.' Zegt hij en draait zich weer om. We moeten hard lachen en eten door. 

'Haal alleen wat er op het lijstje staat. En schiet op.' Zeg ik tegen de jongens. 'Ja, ja.' Mompelen ze en stappen uit de auto naar de Marjane. We gaan expres niet naar binnen, aangezien ik dan eruit kom met twee karren vol. Dit scheelt tijd en geld. Ik kijk naar buiten en zucht diep. Faisals hand streelt mijn wang. Ik kijk hem aan. 'Je bent moe of niet?' Zegt hij met een glimlach. Ik knik langzaam en pak zijn hand. 'Best klote dat we dit niet met alleen ons twee doen he.' Lacht hij. Ik glimlach en denk na. Dat zou inderdaad geweldig zijn. 'Komt nog wel. We gaan de wereld rondreizen toch?' Zegt hij met een grote glimlach. Ik kan mijn glimlach niet bedwingen. Hij is zo enorm schattig. 'Paar jaar nog schoonheid.' Ik druk mijn lippen op die van hem en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. Zo wachten we tot de jongens terug zijn en gaan daarna naar het hotel. We frissen ons daar op en besluiten daarna een drankje te gaan doen. 

Ik kijk naar het plafond en denk aan Ibrahim en Ouassim. Ze mochten een uurtje van mij daarzo blijven. Ik weet dat ze jongens zijn en al zestien, maar ik ben gewoon ongerust. Straks gebeurt er wat. 'Maak je geen zorgen babe.' Zegt Faisal. Hij staat op en schuift zijn bed wat naar de mijne, niet tegen de mijne aan, maar bijna wel. Hij pakt mijn hand en strijkt een pluk haar achter mijn oor. Ik kijk hem aan en glimlach zwak. 'Wat denk je ervan als we een uurtje iets gaan kijken tot ze terugkomen? Zodat je, je geen zorgen maakt.' Stelt hij voor. 'Je bent geweldig.' Zeg ik en druk mijn lippen op die van hem. Hij pakt zijn mobiel en ik schuif mijn bed tegen die van hem. Ik kruip tegen hem aan en kijk naar de film op zijn mobiel. 

'Bij elkaar in bed enzo.' Lacht Ouassim als hij binnen komt. 'Ja dat doen we even niet he.' Zegt Ibrahim en sluit de deur. Lachend kijk ik op. 'Ik ben serieus. Afstand gap.' Zegt Ibrahim en kijkt Faisal boos aan. 'We zitten gewoon iets te kijken?' Zegt Faisal vragend. 'Dat is mijn zusje. Afstand heb ik gezegd.' Zegt Ibrahim dan opgefokt. 'Wat is er met jou aan de hand?' Vraag ik en sta op. 'Gap doe rustig.' Zegt Ouassim. 'Blijf gewoon van haar af klaar. Ze is je vrouw niet.' Zegt Ibrahim en loopt de kamer uit. Ik kijk Ouassim vreemd aan. 'Geen idee, net was hij nog vrolijk.' Zegt hij. Faisal zucht en staat op. 'Overbeschermde broer, daar begrijp ik alles van. Ga maar slapen. Ik los dit wel op.' Hij drukt een kusje op mijn voorhoofd en loopt achter Ibrahim aan. Ik blijf even verward staan en schuif dan de bedden weer uit elkaar. 'Trek je er niks van aan. Je weet hoe hij soms is.' Zegt Ouassim. Ik glimlach zwak en ga in bed liggen. Zodra de jongens binnenkomen is het doodstil. Ik kijk naar het plafond en val langzaam in slaap.