Pretending Couple (Hudson Series # 1)

Chapter 19

Bakit ganun? Ano bang nangyayari?

Si Mievan? Sino ba siya? Kung makapag salita siya tungkol sayo, parang kilalang kilala ka niya. Noong nawala ka ng isang linggo? Saan ka galing nun? Please tell me! Saan ka nag punta?

Lahat ng yan, gusto kong itanong sa kanya. Pero wala akong karapatan. Kasi hindi niya naman ako totoong girlfriend, nag papanggap lang naman kami.

Pero kasi ako, iba eh? Alam ko, nag sisimula na akong magustuhan siya. Kapag malapit siya sakin, titibok ba ng mabilis yung puso ko kung hindi?

Pero siya? Hindi ko alam. Pero sa tingin ko wala, hindi. Hindi niya ako gusto. Pakiramdam ko nga, wala siyang paki-alam sakin eh, kaya imposible yun.

Pero kasi, gusto ko malaman ang totoo. Gusto kong malaman, sino ba talaga si Mievan? Bakit niya laging pinag tatabuyan? Bakit kailangan niya ako? As fake girlfriend? Bakit di nalang niya sabihin sakin ang totoo?Ano ba talaga ang gusto niya?

Kung hindi niya ako gusto, bakit nag bibigay siya ng motibo?

AYOKONG UMASA.

MASASAKTAN LANG ULIT AKO.

**

Hindi na ako bumalik sa canteen nun, sa kanila. Nawalan na ako ng gana. Pag katapos kong makita ang bwisitna mukha ni Mievan, at makausap, ay nawalan na ako ng gana. Umuwi ako agad at nag kulong sa kwarto ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Sa kanya. Kaka-ayos lang namin, tapos eto ngayon, problema na naman. Nakakapagod na. Lagi nalang problema.

Mula ng makilala ko si Zed, lagi nalang akong may problema. It's not that i was blaming him, for many problems came to me, but it's just he was the one who 'cause me so much. For my hearts. Ang gulo! Hindi ko alam.

Hanggang ngayon, iniisip ko parin kung, ano na mangyayari susunod? Kung, paano ko malalaman ang sagot? Kung, paano ko kakausapin si Zed?

Hindi ko na alam ang gagawin ko, nalilito ako!

Kinabukasan. Pumasok ako. Kahit alam ko na malapit na yung graduation, kailangan ko parin pumasok, kailangan ko paring mag-aral. Kahit hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, kapag kaharap ko na siya.

"Hi!" Napahinto ako ng marinig ko ang boses nayun. Bakit ngayon pa? Ayoko nga muna ng kausap ngayon eh!

"What are you doing here?" I ask. He's smiling like an idiot. And i hate it.

"Why is there any problem? When im here?" He ask back.

"Actually yes" i answer.

"Your harsh"

"It's not obvious? That i don't want to talk to anyone right now?" I ask. I swear he's so annoying. The smile on his face is still showing. It's seems like he will never give up on me.

"Miss na kita, alam mo ba yun" sabi niya. Kita ang lungkot sa mga mata niya kahit nakangiti siya. Alam ko masyodo akong mean sa kanya, pero yun lang ang paraan para tigilan na niya ako.

"Bryce please tama na, pinapagod mo lang yung sarili mo" sabi ko. Nawala ang ngiti sa kanyang mukha.

"Ayoko. Mahal kita, gusto kita ipaglaban. Hindi ako titigil" sabi niya. Kita kong nahihirapan na siya sakin. Nasasaktan. Pero kasi, hindi ko na siya mahal. Si Zed, siya yung gusto ko.

"Pero mali kasi Bryce. May boyfriend ako" sabi ko. Sobrang mali na bumalik ako sa kanya. Iba na ngayon, may Zed na eh. Kahit nag papanggap lang kami, inaamin ko sa sarili ko na gusto ko siya, at sa mga susunod na araw, baka magising nalang ako na mahal ko na siya.

"Edi kukunin kita sa kanya, babawiin kita" umiling-iling ako.

"Bryce hindi. Ayoko" sabi ko.

"Mahal mo ba talaga siya?" Tumango ko. "Kung wala ba siya, babalik ka ba sakin?" Anong ibig niyang sabihin? Anong wala? Hindi ko gets!