Pretending Couple (Hudson Series # 1)

Chapter 48

Pagdating namin sa bahay ay nakita namin si Mama at Papa, nasa sala sila naka-upo mukhang may importanteng pinag-uusapan. Ano kayang magiging reaction nila kapag nalaman nila na engage ako kay Zed? Magiging masaya kaya sila? Ang naalala ko kasi, gusto nila akong ipakasal kay Bryce. Kinakabahan ako. Paano kung tutol sila? What if, they don't like me to marry him?

So many what ifs. Though, they're happy of our relationship, for being a couple, but I have no idea if they gonna be happy that I'm engage to other guy, not Bryce! It's Zed! The one I love the most.

I wish, maging masaya sila. Because me? I'm happy, being with Zed.

We were holding hands while walking towards my parents. They are sitting on the couch, formally talking. When we reach them, we excused and I give my parents a heart warming hugged and greet them. Same as Zed.

"Good evening Ma, Pa." I said.

"Good evening, my Princess. And you too, hijo. "Mama said. We smiled at them. God! How wish, maging successfull 'to.

"Ma, Pa, are you guys busy?" I ask. Kung busy naman kasi sila, pwede namang ipag-paliban 'to. Hindi naman ako nagmamadali.

"Why? Is there anything you want?" Papa ask. Napalunok ako ng wala sa oras. Okay, I can do this. Napalingon ako kay Zed na kanina pa nananahimik. I feel his hands sweating and cold. He's little bit shaking too as I was. He looked at me.

"Do you want me tell them, instead of you?" he whispered.

"Sabay tayo?" he smiled. Tumingin kami kina Mama. Mukhang hinihintay din nila yung sasabihin ko. I mean, namin. "Ma, Pa, we have an important thing that you both need to know," I began. I can feel my heart beating so fast. My God. This is it!

"What is it?" tanong nila. Ang lapad ng ngiti nila. Sana lang matuwa sila. Sana maging masaya sila, at susuportahan nila kami. I want thier blessing.

Tumingin ako kay Zed at gamit ang mga mata nagbilang ako. At na gets niya naman. Kaya pagkatapos ng bilang tatlo sabay naming sinabi ang dapat naming sabihin.

"We're engage po." biglang nawala yung mga ngiti nila. Kumabog bigla yung puso ko. Humigpit ang kapit namin ni Zed sa kamay ng isa't-isa. Hala! Hindi ba sila masaya? Ayaw ba nila kaming ikasal? Tutol ba sila? God, sana hindi. Napa-pikit ako. Natatakot ako. Baka galit sila.

Ilang sandali lang ay napagdesisyunan ko na dumilat. Naramdaman ko kasi na biglang natigilan si Zed. Kinakabahan talaga ako. At pagdilat ko. Sumalubong sa'kin ang itsura ng mga magulang ko. Natigilan ako. Bahagya ring nanlaki ang mga mata ko. Ganun din si Zed, naka-awang pa yung labi niya. Paano ba naman kasi, yung itsura nila Mama at Papa. Nakakagulat talaga para sa'kin yung reaction nila.

Sobrang lapad ng ngiti nila. Nakakagulat talaga. They are smiling for Godness sake! How... Oh my God nalang talaga!

"Congratulation! You guys is finally engage!" sabi ni Mama at pumalakpak pa. Napa-nganga ako. Is this serious? Nung makabawi ako ay tinignan ko sila na para bang hindi makapaniwala.

"A-ano pong ibig niyong sabihin?" lalong lumapad yung ngiti nila pagkatapos ay si Papa yung sumagot sa tanong ko.

"I thought, Zed had no plan to marry you! Finally!" sabi ni Papa. Lalo akong napa-nganga.

Matagal na nilang hinihintay na mag propose sa'kin si Zed. Seryoso?

"We were happy to the both of you." sabay nilang sabi. Hanggang sa napangiti narin kami. Ang saya! Tanggap nila! Okay sa kanila ang nangyayari!

"Thank you very much, Tito and Tita. I promise, I will take care of your daughter. I love her so much." sabi ni Zed at bigla nalang niyakap sila Mama at Papa. Ang saya niya. Sabagay, sino bang hindi? May basbas na kami eh! Tanggap kami na magsama ng mga magulang ko. Tanggap nila na ikakasal ako kay Zed. Pagkatapos yung yakapan nila ay ako naman ang yumakap sa mga magulang ko.