Pretending Couple (Hudson Series # 1)

Chapter 45

Nang makapasok kami sa bahay ay sinalubong agad kami ng mga kasambahay. Bumati sila sa'min at kinuha ang mga gamit ko. Bumati rin kami at pumunta sa sala para umupo sa sofa. Nakakapagod.

"I'm tired." pagod na sabi ko. Natawa naman si Zed kaya napa-tingin ako sa kanya.

"Well, I'm tired too." natawa narin ako. Naglalambing na yumakap siya sa'kin. Pinag-siksikan niya yung sarili niya.

"What's wrong?" takang tanong ko. Nakakagulat kasi. Umiling naman siya habang hindi parin bumubitao sa yakap at naka-sandal yung ulo niya sa dibdib ko.

"Nothing. I just love you." namula naman ako bigla. Nang gugulat na naman siya. Hindi lang kasi talag ako sanay. Dati lang, pinapangarap ko lang yun na marinig mula sa kanya, pero ngayon naririnig o na. Napangiti naman ako.

"Well, I love you too." nag-angat siya ng tingin.

"I love you more."

"No, I love you most."

"Rie, I love you more than you know. Peroid. End. I'm hugry." natawa nalang ulit ako. Parang siyang talaga siyang ewan.

"Whatever." natatawang sabi ko. Ngumuso naman siya. Ang cute.

"Excuse me, Ms. Princess?" napalingon kaming dalawa sa tumawag sa'kin. Nakita ko si Manang Syl na naka-ngiting naka-tingin sa'min. Bigla na naman akong namula. Nakita niya siguro yung kanina. Siya yung pinaka-malapit sa'kin. Bata palang ako ay kasama ko na siya dito sa bahay.

"Princess?" takang tanong ni Zed kaya pareho kaming napatingin ni manang sa kanya. "As much as I know, she's my Queen." nanlaki ang mata ko at namula. Agad ko siyang hinampas. Ano bang pinag-sasabi niya? Grabe, nakakahiya kay manang.

"Halata nga po." natatawang sabi ni Manang. Lalo naman akong namula. Si Zed naman ay napa-ngiti. Sinamaan ko siya ng tingin. Baliw talaga!

"Ano po ba yun, Manang?" nahihiyang tanong ko. Si Zed kasi!

"Ahm, gusto ko lang po sabihin na, naka-handa na ang hapunan." naka-ngiting sabi niya. Tumango ako at tumayo. Tumayo narin si Zed. Gutom na nga siya.

"Sige po. Salamat." sabi ko at pumunta na sa kusina para kumain. Sumunod naman siya sa'kin agad.

Umupo na kami at nagsimulang kumain. Pagkatapos ay umakyat ako para maligo.

"Rie, can I sleep at your room?" biglang tanong ni Zed. Napa-isip naman ako. Papayag ba ako? Gusto ko siyang makatabi sa kama ko pero---

"Ms. Princess." pareho kaming napalingon sa nagsalita. Si Manang Syl na naman. Bakit parang laging wrong timing si Manang?

"Bakit po?" takang tanong ko. Ngumiti siya.

"Kakatawag lang po ng Papa niyo. Sabi niya sa guest room niyo daw po patulugin si Sir Zed." natigilan naman si Zed dahil sa sinabi ni Manang. Ako naman ay natawa.

"Opo Manang. Doon po siya matutulog." nakangiting sabi ko. Tumango si Manang bago umalis. Tumingin ako kay Zed, nakabusangot ang mukha niya. Haha! Ang cute. "Let's go. I will tell you where the guest room is." I said and grabbed him.

"Rie, am I really need to sleep at the guest room." he poutly said. I nodded withh a smile.

"Papa's command."

"But I really want to sleep beside you."

"I want too. But I also want to follow what my Papa said." sabi ko nung nasa tapat na kami ng guest room.

"Okay." he said with a little smile. I hugged him and gave him a smack kiss.

"Don't worry. The fourth room from here is mine." I said as I pointed where my room is. He kissed me again before go inside the guest room. Naglakad na ako papunta sa kwrto ko at nang makapasok ay agad akong humiga sa kama.