Our Decision

Day 98

Dream -1:
Η Σερέν κάθισε στο γραφείο της έτοιμη για να γράψει το γράμμα για την Αλίσα.

Πήρε μια κόλα χαρτίου και άρχισε να γράφει βιαστικά όσα περισσότερα μπορούσε αφού σε λίγο ο Νάο θα ερχόταν και θα έπρεπε να του το δώσει.

Ο Νάο μπήκε στο δωμάτιο της μέτα από λίγο και φρόντισε να την αγκαλίασει και να της υποσχεθεί πως θα δώσει το γράμμα στην Αλίσα αμέσως μόλις έρθει η κατάλληλη ώρα.

Σε λίγο θα ερχόταν και ο Σαχάρ και δεν έπρεπε να μάθει σίγουρα για αυτό το γράμμα καθώς η Σερέν ένιωθε πως δεν θα ήταν σύμφωνος με αυτή της την κίνηση.

Η Σερέν έδωσε στο Νάο το γράμμα και άνοιξε το συρτάρι του γραφείου της βγάζοντας από μέσα την αλυσίδα με το κλειδί που είχε φυλαγμένο από την μέρα που γεννήθηκε η Αλίσα.

Ο Νάο πήρε και την αλυσίδα από τα χέρια της και το έβαλε μαζί με το γράμμα σε ένα φάκελο ψιθυρίζοντας της πως όλα θα πήγαιναν καλά.

Η Σερέν ήξερε τι σκόπευε να κάνει ο Σαχάρ και μόλις ο Νάο έφυγε από το δωμάτιο άρχισε να κλαίει, όχι για αυτό που την περίμενε αλλα για το γεγονός πως έπρεπε να αποχωριστεί την κόρη της πολύ σύντομα.

Παρόλαυτα το μόνο που την ένοιαζε ήταν η προστασία της κόρης της, αν και η Αλίσα ήταν μωρό ακόμα ήθελε να νιώσει σιγουρία για το ότι θα ήταν ασφαλής και δεν θα διατρέχει κάποιον κίνδυνο μακριά της.

Σε μια εβδομάδα όταν η Αλίσα θα έκλεινε τα τρία της χρόνια θα την έδιναν στους θνητούς, ενώ θα ήταν υπό την προστασία του Νάο και του Κίρα.

Όταν θα έμεναν 100 μέρες για την ενηλικίωσει της θα έπρεπε να μάθει την αλήθεια. Το σχέδιο ήταν ήδη έτοιμο, στα 18 της η Αλίσα θα είναι ενήληκη και η καταστροφή του κόσμου θα είναι στα χέρια της.

Η Αλίσα θα έχει 100 μέρες στην διάθεση της πριν την ενηλικίωση και έτσι η Σερέν έπρεπε να είναι σίγουρη πως όλα θα πάνε με βάση το αρχικό σχέδιο αν και ήξερε πως δεν θα έβλεπε την κόρη της ποτέ ξανά.

Reality:
Έβαλα την φωτογραφία και το γράμμα πίσω στο κομοδίνο και αμέσως μετα πήρα το βιβλίο στα χέρια μου και πρόσεξα πως στην πραγματικότητα ήταν ένα ημερολόγιο. Άνοιξα την πρώτη σελίδα και δίαβασα...

"27 Ιουνίου,
Σήμερα εγώ και ο Σαχάρ πήγαμε στον κήπο με τα τριαντάφυλλα. Μου είχε πει πως θέλει να μου δείξει κάτι και εγώ ήμουν πολύ χαρούμενη.

Μόλις έφτασα τον είδα να κρατά ένα άσπρο τριαντάφυλλο το οποίο και μου πρόσφερε μόλι κατάλαβε πως είχα έρθει.

Τον ρώτησα τι ήταν αυτό που ήθελε να μου δείξει και μου τόνισε πως έπρεπε να περιμένω όπως και έκανα.

Αυτός ο κήπος ήταν πάντα ο αγαπημένος μου αφού εδώ ήταν που είχα γνωρίσει τον Σαχάρ και τον είχα ερωτευτεί από τη πρώτη κίολας στιγμή.

Ήξερα πως όλο αυτό ήταν λάθος αλλά δεν με ένοιαζε, ένιωθα και νίωθω πως η αγάπη ποτέ δεν είναι λάθος.

Αποφασίσαμε να βγάλουμε μια φωτογραφία για να θυμόμαστε αυτήν την μέρα, όπου νίωσαμε ελεύθεροι και δεν μας ένοιαζε αν κάποιος άλλος άγγελος ή δίαβολος θα μας έβλεπε.

Η ώρα είχε περάσει και εγώ έπρεπε να φύγω, δυστηχώς δεν μπορώ να τον βλέπω πιο συχνά καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν επικίνδυνο και για τους δύο μας.

Ακόμα και αυτές οι λίγες ώρες που ήμασταν μαζί ήταν υπέροχες και αυτό ήταν το μόνο που με ένοιαζε."

Αυτό το ημερολόγιο ήταν της μητέρας μου και έπρεπε να το διαβάσω για να καταφέρω να μάθω όλη την αλήθεια.

Δεν μπορώ να καταλάβω για πιο λόγο ο πατέρας μου την σκότωσε ενώ έμοιαζαν τόσο αγαπημένοι. Η ημερομηνία ήταν η ίδια με την φωτογραφία και έδειχναν τόσο ευτυχισμένοι ο ένας αγκαλία με τον άλλον.

Γύρισα σελίδα στο ημερολόγιο αλλά πριν προλάβω να την διαβάσω η πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ο νεαρός με τα καστανά μάτια.

Με κοίταξε και με πλησίασε έχοντας το χέρι του πίσω από την πλάτη του σαν να είχε κάτι κρυμμένο.

Έκανα κάποια βήματα προς τα πίσω μου φοβισμένη και έσφιξα το ημερολόγιο στα χέρια μου. Δεν έπρεπε να τον αφήσω να μου το πάρει ήταν το μόνο πράγμα που θα με οδηγούσε στην αλήθεια.

Στάθηκε μπροστά μου και μου πρόσφερε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο φέρνοντας μπροστά το χέρι του.

Αρχικά δίστασα να το πάρω αλλά τελικά άπλωσα το χέρι μου και πήρα το τριαντάφυλλο ενώ αυτός χαμογέλασε.

"Κίρα" μου είπε και κατάλαβα πως ήταν αυτός που ανέφερε η μητέρα μου στο γράμμα της. Αυτο σήμαινει πως αυτός με τα γαλάζια μάτια ήταν ο Νάο.

Έμεινα για λίγο σκεπτική αλλά του απάντησα λέγοντας του πως με λένε Αλίσα.

Με κοίταξε για λίγο χωρίς να πει κάτι περισσότερο και μέτα βγήκε από το δωμάτιο κλειδώνοντας και πάλι την πόρτα.

°Mind_Explosion°🌔
"She was soft as an angel but oh, she could love with the fury of a demon. "