Our Decision

Day 51

Reality:
''Σοβαρά τώρα Άμπελ; άφησες την Αναλίζ να κρύψει τον Κίρα μακρυά μου; ξέρεις πως θα μου ήταν πολύ εύκολο τώρα που έχω τις δυνάμεις μου να μην τηρήσω την συμφωνία μας έτσι; αλλά θα σας δώσω αυτά που ζητάτε γιατί θα ήθελα πολύ να σας νικήσω ακόμη και αν έχετε αυτές σας τις δυνάμεις. Μόνο που θα χρειαστεί να αλλάξουμε έναν όρο σε αυτήν την συμφωνία, μπορείτε να έχετε τις πλάκες σας αλλά όχι το κλειδί μου.'' είπα κοιτάζοντας έντονα την αδελφή μου.

Προσπάθησα να δείξω αδιάφορη μπροστά της, δεν ήθελα να καταλάβει πως στα αλήθεια νοιαζόμουν για το αν την είχα τραυματίσει πολύ με τις δυνάμεις μου, δεν ήθελα να δείχνω αδυναμία μπροστά της.

''Μα αν δεν μας δώσεις το κλειδί σου δεν θα μπορέσουμε να ξεκλειδώσουμε τις πλάκες για να πάρουμε τις δυνάμεις μας'' είπε με έναν έντονο τόνο στην φωνή της η Αναλίζ.

''Ναι έχεις δίκιο Αναλίζ είχα ξεχάσει πόσο σημαντικό σας είναι το κλειδί μου'' απάντησα με φανερή ειρωνεία χωρίς να χάσω τον δυναμισμό μου.

Ξαφνικά ένιωσα μια έντονη λάμψη να έρχεται από το κλειδί μου και ξαφνιασμένη γύρισα το κεφάλι μου προς την μεριά όπου ήταν ξαπλωμένος ο Κίρα, λίγο πιο βαθιά μέσα στο δάσος όπου τον είχε φέρει η Αναλίζ.

Αυτό που είδα με έκανε αμέσως να ανησυχήσω πραγματικά πολύ αφού ο Κίρα έλαμπε ολόκληρος με την ίδια λάμψη που είχε και το κλειδί μου.

Η Αναλίζ έκανε μερικά βήματα για να απομακρυνθεί από κοντά του το ίδιο ξαφνιασμένη με εμένα ενώ εγώ και ο Άμπελ τον πλησιάσαμε περισσότερο για να καταλάβουμε τι συμβαίνει.

''Τι συμβαίνει; Άμπελ εξήγησε μου τι γίνεται; εσύ το κάνεις αυτό;'' ρώτησα πανικόβλητη ενώ έσκυψα προς τον Κίρα και πήρα το χέρι του μέσα στο δικό μου.

Ο Άμπελ προσπάθησε να αγγίξει τον Κίρα όπως έκανα και εγώ αλλά η λάμψη που είχε γύρω από το σώμα του δεν του το επέτρεψε. Άφησα το χέρι του Κίρα γεμάτη απορία και κοίταξα φευγαλέα τον Άμπελ πριν ξανά δοκιμάσω να τον αγγίξω.

Τα είχα καταφέρει χωρίς κανένα πρόβλημα, αυτή η λάμψη δεν με σταμάτησε όπως συνέβη με  τον αδελφό μου, ίσως βέβαια αυτό να έχει να κάνει με το κλειδί μου που δεν σταμάτησε και αυτό να λάμπει το ίδιο έντονα με το σώμα του Κίρα.

Κοίταξα για άλλη μια φορά τον αδελφό μου μπερδεμένη και αυτός μου απάντησε μονάχα με ένα νόημα πως δεν ήξερε τι συμβαίνει.

Δεν είχα άλλη επιλογή και όσο και αν το απέφευγα γιατί κατά βάθος η αδελφή μου ήταν αυτή που με απογοήτευσε περισσότερο γύρισα να την κοιτάξω ε το ίδιο βλέμμα ζητώντας της βουβά για βοήθεια. Αυτοί οι δύο γνώριζαν περισσότερα από ότι εγώ για το πως λειτουργεί αυτός ο κόσμος αλλά και οι πύλες όπου είχα βρεθεί.

Η Αναλίζ μου χαμογέλασε παίρνοντας μια βαθιά ανάσα για να με καθησυχάσει μόλις και η ίδια αναλήφθηκε τι πραγματικά συμβαίνει και μου απάντησε σχεδόν αμέσως χωρίς να διστάσει.

''Ο Κίρα βρήκε τις πύλες και έχει βάλει το δικό του κλειδί στην κλειδαριά της μιας πύλης, τώρα χρειάζεται το δικό σου, το κλειδί ενός αγγέλου. Αν κατάλαβα καλά ο Κίρα ζήτησε το δικό σου κλειδί για να βγει από εκεί μέσα και έτσι θα ξυπνήσει. Είναι ζωντανός Αλίσα και βρήκε τον δρόμο της επιστροφής'' είπε με έναν πιο ήρεμο τόνο στην φωνή της.

Ο Κίρα βρήκε τον δρόμο και διάλεξε το δικό μου κλειδί για να βρει την έξοδο...δεν ήξερα καν πως υπήρχε αυτή η επιλογή, για αυτό ο Άμπελ αν και άγγελος δεν μπορούσε να τον αγγίξει.

''Δεν μπορείς να πας πίσω είναι επικίνδυνα, μπορεί να μην καταφέρεις να βρεις τον δρόμο, μπορεί να ξανά χαθείς ανάμεσα σε όλες αυτές τις εικόνες'' είπε έντονα ο Άμπελ πριν προλάβω να απαντήσω εγώ και τον κοίταξα εκνευρισμένη.

''Δεν γίνεται να μείνω εδώ ο Κίρα χρειάζεται το κλειδί μου και ίσως η εικόνα του να χαθεί και πάλι και τότε δεν θα μπορέσει να ξανά βρει τις πύλες!'' απάντησα έντονα και στάθηκα απέναντι του αφήνοντας για λίγο το χέρι του Κίρα.

Ο Άμπελ ξεφύσησε μπερδεμένος και αντέδρασε αμέσως στα λόγια μου χωρίς να χάσει χρόνο..εξάλλου είχαμε κάνει και μια συμφωνία την οποία και έπρεπε να τηρήσει.

''Δώσε μου το κλειδί σου θα το πάρω εγώ στον Κίρα τώρα αμέσως'' ήταν αυτό που είπε και άπλωσε το χέρι του προς το μέρος μου για να άρει το κλειδί μου.

Δεν μπορώ να του εμπιστευτώ το κλειδί μου ενώ αυτός και η Αναλίζ προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Κίρα. Δεν έχω όμως άλλη επιλογή πρέπει να τον εμπιστευτώ για τελευταία φορά, είναι η μόνη ελπίδα για να επιστρέψει πίσω σε εμένα ο Κίρα το συντομότερο.

Ο Άμπελ έχει δίκιο αν πάω μόνη μπορεί να χαθώ και πάλι στις εικόνες ενώ ο ίδιος ξέρει καλά το μέρος εκεί αφού έζησε τόσα χρόνια με την μητέρα μας πριν καταφέρει να επιστρέψει και αυτός.

''Φρόντισε να τον φέρεις σύντομα και ζωντανό...σε εμπιστεύομαι'' του είπα και του έδωσα το κλειδί μου στην ανοιχτή παλάμη του χωρίς να χάσω επαφή με τα μάτια του.

''Στο υπόσχομαι Αλίσα''

°Mind_Explosion°✨
"Who does she think she is?"