Reality:
"Που πήγαν είπες;" ρώτησα τον Νάο για ακόμη μια φορά μήπως και τον εκνευρίσω, έχει πλάκα όταν είναι νευριασμένος και κάποιες φορές ξεχνάω μέχρι και ότι είναι άγγελος.
"Σου έχω ήδη πει πως πήγαν να φέρουν ξύλα!"
"Από πότε η Αλίσα μαζεύει και ξύλα;" ρώτησα γελώντας ήταν ξεκάθαρο ότι πήγε να μαζέψει ξύλα μόνο και μόνο για να είναι μαζί με τον Κίρα.
Ο Νάο με κοίταξε εκνευρισμένος και εγώ σταμάτησα απότομα το γέλιο μου. Αυτό το ξενέρωτο βλέμμα να μην είχε και θα τα πηγαίναμε ίσως και μέτρια γιατί καλά αποκλείετε.
"Ξέρεις κάτι εγώ φταίω, ναι μην με κοιτάς έτσι εγώ φταίω σου λέω έχεις δίκιο πρέπει να σταματήσω να σε αγνοώ κάποια στιγμή" είπα μετά από λίγο.
"Πότε θα σταματήσεις να γίνεσαι ενοχλητική;"
"Όταν αποφασίσεις να δεκτής την πρόταση μου να πάμε μια βόλτα στο δάσος, θα έχει πλάκα!" Του είπα ενθουσιασμένη.
"Η τελευταία φορά που πήγα μαζί σου βόλτα αν θυμάσαι ήταν στους θνητούς, μήπως θυμάσαι και τι έγινε τότε;" ρώτησε με το υποτιθέμενο αυστηρό βλέμμα του και εγώ γέλασα με την ανάμνηση που είχα από εκείνη την μέρα.
"Εγώ έφυγα από το πάρκο χωρίς να στο πω γιατί ήξερα πως ο Κίρα θα σε σκότωνε αν με έχανες" απάντησα αθώα και ο Νάο σηκώθηκε πάνω και μου πρόσφερε το χέρι του για να με βοηθήσει να σηκωθώ προσπαθώντας να κρύψει το χαμόγελο του.
Όσο και αν με εκνεύριζε και όσο και αν με επηρέαζαν οι λέξεις του πάντα γύρευα την προσοχή του, υποθέτω πως κάποια πράγματα δεν αλλάζουν από τότε.
Του χαμογέλασα ικανοποιημένη που δέχτηκε την πρόταση μου επιτέλους και τον ακολούθησα προς το δάσος.
Συνεχίσαμε την βόλτα μας για αρκετή ώρα με τον Νάο να σταματάει συνέχεια και να κοιτάζει το κάθε φυτό που βλέπαμε μπροστά μας και με εμένα να σκέφτομαι πόσο ωραία θα ήταν αν έπαιρνε φωτιά το δάσος.
Εντάξει ήταν λίγο κακό δεν λέω αλλά όλα ήταν υπερβολικά ήσυχα και δεν θα με χάλαγε λίγη δράση.
"Αναλίζ δεν είναι υπέροχα εδώ; τελικά η ιδέα σου ήταν όντως πολύ καλή" είπε ενθουσιασμένος και εγώ δεν έκρυψα καθόλου την δυσαρέσκεια μου, βαριόμουν και ξεκάθαρα φαινόταν στο πρόσωπο μου.
Πως μπορεί να ενθουσιάζετε τόσο με τα πιο μικρά πράγματα; γιατί εγώ δεν μπορούσα αντιδράσω το ίδιο;
"Ναι συμφωνώ, υπέροχα!" Είπα ειρωνικά αλλά αμέσως σταμάτησα μόλις είδα το βλέμμα του που με έκανε να καταλάβω πως πάλι είπα κάτι που δεν έπρεπε.
"Έλα μην με κοιτάς με αυτό το βλέμμα ωραία είναι, βαρετά αλλά ωραία!" Είπα ειλικρινά με ένα χαμόγελο για να σταματήσει να με κοιτάει έτσι.
Ούτε άποψη δεν μπορούσα πια να έχω μπροστά του! Τόσο αυταρχικοί είναι όλοι οι άγγελοι; τι πάει λάθος μαζί του με εκνευρίζει!
Μετά από την βόλτα με τον Νάο επιστρέψαμε στις σκηνές μας όπου βρήκαμε τον Κίρα, τον Σαχάρ και την Αλίσα καθισμένους γύρω από την φωτιά που προφανώς είχαν φτιάξει με τα ξύλα που έφεραν από το δάσος.
Λίγο όμως πριν τους πλησιάσω ένιωσα τα πόδια μου να λυγίζουν και μια ακόμη εικόνα από το παρελθόν να εμφανίζεται μπροστά μου.
Dream 1:
Σε αυτή την εικόνα είδα την Αλίσα και τον Κίρα να μαζεύουν ξύλα αρκετά απομακρυσμένοι αν κατάλαβα καλά από τον Σαχάρ.
Μπορούσα να καταλάβω από τα κρυφά βλέμματα που έριχναν ο ένας στον άλλων ότι κάτι συμβαίνει μεταξύ τους, ήμουν σίγουρη για αυτό.
Το είχα καταλάβει από την πρώτη κιόλας στιγμή, ο Κίρα δεν θα έδειχνε ποτέ τόση σημασία σε ένα άγγελο αλλά αυτό ήταν πριν γνωρίσει την Αλίσα.
Η εικόνα αυτή δεν κράτησε για πολύ και η επόμενη ήταν αυτή που με τάραξε περισσότερο.
Είδα από την μια πλευρά τον στρατό των αγγέλων και από την άλλη τον στρατό των διαβόλων έτοιμοι για μάχη, ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν!
Πρέπει να τους σταματήσουμε, οι μέρες δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη, δεν μπορούν να ξεκινήσουν τον πόλεμο τώρα.
Οι θνητοί θα κινδυνεύσουν και παρόλο που είμαι διάβολος ξέρω πως το σωστό θα ήταν να τους σώσουμε.
Πρέπει να σταματήσω αυτόν τον πόλεμο ακόμα και αν χρειαστεί να το κάνω μόνη μου.
Είμαι σίγουρη πως ο Σαχάρ ξέρει πως τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως έλεγε το αρχικό σχέδιο αλλά αφού ο ίδιος δεν είχε σκοπό να πει την αλήθεια θα το έκανα μόνη μου.
Ήρθε η ώρα να πάω πίσω στο σπίτι για να βρω τις απαντήσεις που ζητάω κι αυτό πρέπει να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Πρέπει απλά να προστατεύσω τις σκέψεις μου από τον Κίρα για να μάθω τι είναι αυτό που άλλαξε και προκάλεσε τόση αναστάτωση ανάμεσα στους δύο κόσμους μας.
Αυτό είχε ξανά συμβεί μια φορά, μέχρι και η Αλίσα θα το θυμάται αφού ήταν τόσο έντονο, απλά προσπάθησαν να την πείσουν για το αντίθετο, να επηρεάσουν την σκέψη της και να διαγράψουν τις αναμνήσεις που είχε ειδικά με ότι έγινε εκείνη την μέρα.
Εγώ θυμάμαι, εγώ θα θυμάμαι και για τις δύο μας αν χρειαστεί για να κρατάω αυτές τις αναμνήσεις ζωντανές μέσα μας.
°Mind_Explosion°💥
"We're waiting for you, come back."
ESTÁS LEYENDO
Our Decision
Fantasía"Μην νομίζεις πως δεν σε νοιάζομαι" είπε ξεφυσώντας απογοητευμένος και έσμιξα τα φρύδια μου γεμάτη απορία μέχρι που κατάλαβα πως ο Κίρα είχε διαβάσει όλες τις σκέψεις μου και φρόντισε να τις μοιραστή με τον Νάο. "Κίρα!" φώναξα εκνευρισμένη για να στ...
