Our Decision

Day 67

Reality:
"Μπορείς να μου εξηγήσεις τι κάνεις;" με ρώτησε ο Νάο προσπαθώντας να με σταματήσει.

Δεν γίνεται κάτι πρέπει να σημαίνει αυτή η λάμψη από το κλειδί της Αναλίζ. Μόλις κατάφερα να την πλησιάσω ένιωσα αμέσως και το δικό μου κλειδί να λάμπει.

"Αλίσα σου μιλάω! Τι κάνεις;" συνέχισε τις ερωτήσεις του ο Νάο αλλά εγώ συνέχισα να τον αγνοώ.

Ένιωθα ακόμα το κεφάλι μου να γυρίζει από πριν και όσο και αν επέμενε ο Κίρα να ξαπλώσω εγώ δεν άντεχα να περιμένω και άλλο μέχρι να ανακαλύψω πως μπορώ να επικοινωνήσω με την αδελφή μου.

Έσφιξα το δικό μου κλειδί με το ένα χέρι και ακούμπησα το χέρι της Αναλίζ πάνω στο δικό της κλειδί με την ελπίδα πως κάτι θα συμβεί.

Προσπάθησα όσο μπορούσα να συγκεντρωθώ και να την καλέσω όπως είχε κάνει και ο Άμπελ με εμάς και μια εικόνα που παρόλο που δεν κράτησε για πολύ εμφανίστηκε μέσα στο μυαλό μου.

Ήταν μια εικόνα που με έκανε να καταλάβω πως Άμπελ είχε δίκιο, η Αναλίζ ήταν ασφαλής.

Dream 2:
Δεν ήμουν σίγουρη για το που βρισκόμουν, το δωμάτιο αν και βυθισμένο στο σκοτάδι μου ήταν αρκετά γνώριμο.

Παρόλο που δεν μπορούσα να διακρίνω τίποτα, η φωνή της μητέρας μου να συζητάει με κάποιον δεν μου πέρασε απαρατήρητη.

"Μαμά! Μαμά με ακούς;"

"Αλίσα, μικρή μου εσύ είσαι;" με ρώτησε και στην συνέχεια άκουσα και άλλες φωνές να συζητάνε και να γελάνε.

Προσπάθησα να πλησιάσω προς την πλευρά που ακούγονταν οι φωνές αλλά κατάλαβα πως δεν μπορούσα να κουνήσω καθόλου τα πόδια μου όσο και αν προσπαθούσα.

Ήμουν τρομοκρατημένη, δεν ήξερα τι να κάνω αλλά συγκεντρώθηκα και κράτησα την ψυχραιμία μου αμέσως μόλις θυμήθηκα τον σκοπώ που είχα έρθει που δεν ήταν άλλος από το να βρω την Αναλίζ.

Όσο και αν προσπάθησα να συγκεντρωθώ στις φωνές που άκουγα αυτές απομακρύνονταν όλο και περισσότερο κάνοντας αυτή μου την προσπάθεια ακόμη πιο δύσκολη.

Πριν όμως οι φωνές εξαφανιστούν εντελώς αντιλήφθηκα πως μια από αυτές άνηκε σίγουρα στην αδελφή μου.

Ένιωθα πια πως όντως ήταν καλά και πως αφού ήταν με την μαμά μας δεν θα μπορούσε να της συμβεί κάτι κακό, ήταν ασφαλής, σίγουρα η μαμά θα την κρατούσε ασφαλή.

Έπρεπε να την αφήσω εκεί τουλάχιστον μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, θα την προστάτευα όπως είχε κάνει και αυτή τόσο καιρό σε εμένα και αν σήμαινε πως έπρεπε να μείνει εδώ που ήταν πιο ασφαλής τότε θα την άφηνα.

Θα έκανα ότι μπορούσα για να την πλησιάσω και να της πω πως ήμουν κοντά της αλλά πρώτα έπρεπε να μιλήσω με τον Άμπελ και να τον αφήσω να μου εξηγήσει πως έχουν τα πράγματα.

Reality:
"Αλίσα είσαι εντάξει; τι συνέβη πάλι;" με ρώτησε ο Κίρα ανήσυχος και εγώ τον αγκάλιασα φοβισμένη.

"Κίρα έχετε δίκιο πρέπει να συνεχίσουμε με το αρχικό σχέδιο ο Άμπελ είναι επικίνδυνος" είπα προσπαθώντας να φανώ πειστική τώρα που Νάο δεν ήταν μαζί μας για να διαβάσει τις σκέψεις μου.

Ο Κίρα ξεφύσησε ανακουφισμένος και με έσφιξε στην αγκαλιά του. Έτσι θα ήταν καλύτερα, θα προσποιούμαι πως είμαι με το μέρος τους μέχρι να ξανά μπορέσω να συναντήσω τον Άμπελ και να επικοινωνήσω με την Αναλίζ χωρίς να υποπτευθούν τίποτα.

Αν τους έλεγα την αλήθεια πως παρά λίγο να έβλεπα την Αναλίζ και πως επικοινώνησα με τον Άμπελ ίσως να με σταματούσαν από το μάθω την αλήθεια από την δική τους πλευρά και εγώ ήθελα να ακούσω...ήθελα να μην ξανά απογοητεύσω την Αναλίζ.

Το μόνο πρόβλημα που θα αντιμετώπιζα για να εφαρμόσω το σχέδιο μου ήταν το Νάο.

Αν κατάφερνε να διαβάσει τις σκέψεις μου θα καταλάβαινε πως τους λέω ψέματα. Ίσως ο Άμπελ να ξέρει τον τρόπο για να τον εμποδίσω ή να τον μπερδέψω και ίσως αυτός να μπορεί να μου μάθει πω να κρύβω τις σκέψεις μου από τον Νάο.

Αν τα καταφέρω τότε θα μπορώ να επικοινωνώ με την Αναλίζ χωρίς να το ξέρουν αυτοί οι δύο.

Έτσι εγώ, η Αναλίζ και ο Άμπελ θα μπορέσουμε να γίνουμε και πάλι οικογένεια, αυτή την φορά δεν θα έκανα πίσω. Θα αποδείξω στα αδέλφια μου πως είμαι διατεθειμένη να παλέψω για αυτούς όπως πάλεψαν και αυτοί για εμένα.

Ο Κίρα μου έκρυψε την ύπαρξη του Άμπελ και άφησε τον Σαχάρ να μου πει ψέματα για τον πιο λόγο αναγκάστηκε να σκοτώσει την μαμά.

Πως θέλουν να θεωρούνται προστάτες μας αφού θέλουν να μας πάρουν σε ένα σχέδιο που θα σκοτώσει μια από της δύο μας; τι είδους προστασίας είναι αυτή;

Ήθελα να τους αποδείξω πως δεν είμαι όσο αδύναμη νομίζουν όλοι τους και είμαι διατεθειμένη να παλέψω σε αυτή την μάχη χωρίς όμως να χάσω κανέναν από αυτούς που με προστάτεψαν.

Ο Κίρα και Νάο προτιμούν να σώσουν τους θνητούς αντί για εμάς...μήπως ο Άμπελ έχει δίκιο; μήπως θα άξιζε να θυσιάσουμε αυτόν τον κόσμο για να εννοηθούμε και πάλι εμείς χωρίς να κινδυνεύουμε;

Δεν ξέρω αν είναι εγωιστικό αλλά τώρα πια που ξέρω πια είμαι και ξέρω από ποιους έρχομαι και ποιους έχω κοντά μου δεν θέλω να πάω πίσω στο σκοτάδι.

°Mind_Explosion°🌁
"I tried to keep us together, you were busy keeping secrets isn't that right Analiz?"