Our Decision

Day 64

Reality:
"Που είναι η Αναλίζ;" ρώτησα γεμάτη ανησυχία τον Κίρα που καθόταν πάνω στο κρεβάτι δίπλα μου.

Από την στιγμή που άνοιξα τα μάτια μου ένιωθα πως κάτι λύπη όσο παράλογο και αν ακουγόταν.

Δεν άργησα να καταλάβω πως η Αναλίζ δεν ήταν πια στην θέση που την θυμόμουν και ένα κενό με πλημύρισε και με έσπρωξε περισσότερο στο σκοτάδι.

Ο πανικός δεν άργησε να με κατακλύσει μόνο στην σκέψη πως μπορεί η αδελφή μου να βρίσκεται σε κίνδυνο και εγώ να μην είμαι εκεί για να την βοηθήσω.

Όπως και να έχει η Αναλίζ παρέμενε κομμάτι του εαυτού μου εκτός από αδελφή μου, την είχα μέσα μου και παρόλο που δεν μπορούσα να της μιλήσω και να την ακούσω μπορούσα να την νιώσω και αυτή η αίσθηση ήταν που μας κρατούσε ενωμένες.

"Αλίσα δεν χρειάζεται να ανησυχείς η Αναλίζ είναι ασφαλής με τον Νάο" μου απάντησε αυτός καθησυχαστικά ενώ προσπάθησε να μου κρατήσει το χέρι, κάτι που δεν τον άφησα να κάνει.

Με τον Νάο; δεν εμπιστευόμουν τον Νάο...προσπάθησε μια φορά να την πληγώσει δεν θα δίσταζε να το ξανά κάνει και εγώ δεν ήμουν εκεί για να την προστατέψω, ο Άμπελ έχει δίκιο ο Νάο έπρεπε να μείνει μακριά από την αδελφή μας.

"Που είναι η Αναλίζ;" ρώτησα αυτή την φορά πιο απότομα τον Κίρα. Με τρόμαζε η απουσία της, δεν ήμουν έτοιμη να την αντιμετωπίσω, δεν ξέρω αν μπορώ να τα καταφέρω μακριά της.

Πως γίνεται να πείρε ο Νάο την Αναλίζ μακριά μου χωρίς να με ενημερώσει, ένιωθα πραγματικά ένα απαίσιο συναίσθημα για αυτή του την ξαφνική κίνηση.

Δεν μπορεί να υποψιάστηκε κάτι, έχω πραγματικά προσπαθήσει πάρα πολύ να ελέγξω τις σκέψεις μου μπροστά του ακόμη και να τον αποφεύγω αν χρειαστεί.

"Δεν ξέρω, δεν ξέρω πραγματικά Αλίσα...εγώ δεν συμφώνησα με αυτή την ιδέα! Ο Νάο έχει πάθει εμμονή με το ότι η Αναλίζ μπορεί να κινδυνεύει" είπε ξεφυσώντας ενοχλημένος με την επιμονή μου.

"Δεν καταλαβαίνω, εξήγησε μου τι κάνατε! Που είναι η αδελφή μου; " είπα πιο έντονα αυτή την φορά και σηκώθηκα με φόρα από το κρεβάτι.

"Ο Νάο πιστεύει πως είσαι επικίνδυνη για την Αναλίζ, λέει πως μας κρύβεις κάτι, πως προσπαθείς συνεχώς να κρύψεις τις σκέψεις σου. Του εξήγησα ότι είσαι με το μέρος μας αλλά αυτός δεν με ακούει, πήρε την Αναλίζ μακριά....λέει πως όλοι θα είναι πιο ασφαλείς αν τα αδέλφια δεν είναι μαζί. Εσύ, η Αναλίζ και ο Άμπελ ξεχωριστά, έτσι θα είστε πιο αδύναμοι" είπε τελικά και σηκώθηκε και αυτός από το κρεβάτι.

Δεν απάντησα αμέσως σε όλα αυτά που μου είπε, σκέφτηκα πως ίσως όλα να είναι καλύτερα έτσι.

Δεν ήμουν έτοιμη να σε αποχωριστώ Αναλίζ αλλά αν χρειαζόταν θα το έκανα.

Έτσι θα μπορούσα πιο εύκολα να ξεγελάσω τον Κίρα όσο περίεργο και αν μου ακουγόταν αυτό...στα αλήθεια ο Κίρα με πιστεύει; ένας διάβολος θα έπρεπε να καταλαβαίνει το ψέμα αλλά ο Κίρα ήταν διαφορετικός....όπως ήταν και η αδελφή μου.

Εφόσον ο Νάο δεν θα ήταν παρόν πια για να διαβάσει τις σκέψεις μου και να βάλει σε κίνδυνο το σχέδιο μου όλα θα είναι πιο εύκολα.

Επίσης με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσα να μιλάω με τον Άμπελ, την Αναλίζ και την μητέρα μας με την βοήθεια του κλειδιού μου όσο μακριά και αν ήταν η Αναλίζ.

Το μόνο πρόβλημα που μπορούσα να φανταστώ είναι πως το κλειδί της Αναλίζ βρισκόταν μαζί με τον Νάο και δεν μπορώ να κάνω κάτι για να το πιάσω αφού δεν ξέρω που είναι. Ίσως να καταλάβει ότι την πλησιάζω με την λάμψει που θα έχει το κλειδί της...ίσως και αυτός να ακολουθήσει την λάμψει όπως έκανα και εγώ και να ανακαλύψει την Αναλίζ.

Δεν έπρεπε να το αφήσω να συμβεί, έπρεπε να δράσω γρήγορα και να κατακτήσω την εμπιστοσύνη του Κίρα ολοκληρωτικά.

"Ποιο είναι το επόμενο μας βήμα;" ρώτησα το Κίρα αμέσως μόλις πείρα μια βαθιά ανάσα και αυτός μου χαμογέλασε.

"Θα εντοπίσουμε τον Σαχάρ" είπε και έβγαλε από την τσέπη του παντελονιού του ένα κόκκινο μαντήλι που αμέσως αναγνώρισα πως άνηκε στον πατέρα μου.

Πήρα το μαντήλι στα χέρια μου και άρχισα να το παρατηρώ όσο πιο προσεχτικά μπορούσα.

Παρατήρησα την κάθε λεπτομέρεια που είχε αυτό το μαντήλι και προσπάθησα να δω κάποια εικόνα που ίσως με βοηθούσε να εντοπίσω τον Σαχάρ αφού αυτό ήταν που ήθελε ο Κίρα.

Η αλήθεια είναι πως δεν με ενδιέφερε που βρισκόταν αλλά σκεφτόμουν συνεχώς πως έπρεπε να κερδίσω την εμπιστοσύνη του Κίρα.

Ίσως τελικά αυτή η πληροφορία να ενδιέφερε και τον Άμπελ, όχι για να του κάνει κακό αλλά για να μας βοηθήσει να φέρουμε την Αναλίζ και την μαμά πίσω.

Οπότε αυτό που έκανα ήταν να σφίξω το μαντήλι στα χέρια μου και να κλείσω τα μάτια προσπαθώντας να συγκεντρωθώ.

Κάποιες εικόνες από το παρελθόν άρχισαν ήδη να εμφανίζονται στο μυαλό μου...συγκεντρώθηκα σε αυτή που μας ενδιέφερε περισσότερο.

°Mind_Explosion°🧭
"Kiss me with your eyes."