Our Decision

Day 78

Reality:
"Από πότε μπορείς να δεις την Σερέν;" ρώτησε ο Κίρα για εκατοστή φορά την Αλίσα.

"Απορώ γιατί όλοι την ρωτάτε!" Απάντησα στην θέση της και με κοίταξε ξαφνιασμένος.

"Τι με κοιτάς σε εσένα ειδικά το είπε ξεκάθαρα, το είχε διαβάσει στο ημερολόγιο της μαμάς και ήσουν μπροστά!" Συνέχισα στον ίδιο τόνο και ο Νάο τον κοίταξε με απορία.

"Πότε έγινε αυτό;" ρώτησε θιγμένος ο Νάο που δεν του το είχε μάλλον αναφέρει ο αδελφός του.

"Σοβαρά Νάο; ούτε αυτό το ήξερες; την δύναμη σου δηλαδή τι την έχεις αν δεν την χρησιμοποιείς;" επιτέθηκα τώρα σε αυτόν.

Εντάξει δεν λέω ούτε εγώ είχα πιστέψει αυτά που είχε διαβάσει η Αλίσα σχετικά με τον καθρέφτη και την μαμά γιατί όσο ήμουν στην Αλίσα δεν ένοιωσα σχεδόν ποτέ την επικοινωνία τους, ήμουν δικαιολογημένη που ξαφνιάστηκα όταν το είδα στο παρελθόν της.

Ο Νάο όμως έπρεπε να είναι πιο προσεχτικός μαζί της και να ξέρει τα πάντα αφού είναι υπεύθυνος για αυτήν.

"Από ότι κατάλαβα κανένας εδώ πέρα δεν έχει ιδέα τι του γίνεται και θέλετε να πάτε και σε μια μάχη αν δεν κάνω λάθος σε λίγες μέρες οπότε γλυκιά μου αδελφούλα τι θα έλεγες να τους πεις τι σου λέει η μαμά για να τελειώνουμε;" είπα βαριεστημένα.

"Αναλίζ!" Σχεδόν μου φώναξε η Αλίσα ενοχλημένη με το ύφος μου.

"Τι θες να κάνω ρε Αλίσα; ωραίους προστάτες βρήκαμε! Ο ένας δεν σε ακούει καν όταν του εξηγείς τι γίνεται και ο άλλος χρησιμοποιεί την δύναμη του όποτε τον συμφέρει!" Φώναξα αγανακτισμένη.

"Αναλίζ!" Ξανά είπε η αδελφή μου με σκοπό να με σταματήσει.

"Απλά πες τους τι σου λέει η μαμά να τελειώνουμε!" Συνέχισα το ίδιο αγανακτισμένη με το όλο σκηνικό.

Ο Κίρα δεν έβγαζε κουβέντα και ένιωθε ένοχος που δεν έδωσε τι κατάλληλη προσοχή στα λόγια της Αλίσας όταν έπρεπε ενώ ο Νάο συνέχισε να συμπεριφέρεται λες και δεν φταίει ο ίδιος σε τίποτα.

"Είναι εύκολο να της το λες αφού εσύ δεν μπορείς να την ακούσεις! Θέλει τον χρόνο της για να μας εξηγήσει μην την πιέζεις κάποιοι έχουμε και συναισθήματα" μου είπε όλο νόημα ο Νάο και το βλέμμα μου άλλαξε αμέσως με την διατύπωση του.

Ένιωσα τα μάτια μου να βουρκώνουν και λίγο πριν μπω μέσα στην σκηνή και τους αφήσω πίσω του απάντησα με όσο θάρρος είχα.

"Υποτίθεται πως εσύ και ο Κίρα ξέρετε πως είναι να μην έχετε την μαμά σας δίπλα σας και όσο αφορά τα συναισθήματα που ανέφερες λυπάμαι που κάποιος κάποτε μου έμαθε πως είναι καλύτερα να ζω χωρίς αυτά."

Κοίταξα τον Κίρα με νόημα και σχημάτισα μέσα στις σκέψεις μου τα λόγια που ήθελα να του περάσω.
"Ευχαριστώ που ήσουν εκεί" ο Κίρα μου χαμογέλασε γλυκά και εγώ μπήκα στην σκηνή αφήνοντας επιτέλους ελεύθερα τα δάκρυα που κρατούσα.

Ήξερε ο Κίρα σε τι αναφερόμουν, ένιωθε το παιδικό παράπονο που είχα πάντοτε σχετικά με την προσοχή και σημασία που έδινε ο Νάο πάντα σε ότι μπορεί να επηρέαζε την Αλίσα.

Ένιωθε το πόσο προσπαθούσα πάντοτε για να τον εντυπωσιάσω και την απογοήτευση που είχα κάθε φορά με το αυστηρό βλέμμα του Νάο.

Έτσι ο Κίρα ήταν εκεί να μαζεύει τα σπασμένα κομμάτια μου και ήξερα πως δεν το έκανε γιατί ήμουν προστατευόμενη του αλλά γιατί με νοιάζεται ακόμη και τώρα όσο και αν τσακώνομαι μαζί του σε αντίθεση με τον Νάο.

Λίγη ώρα αργότερα και αφότου σταμάτησαν τις φωνές τους έξω είδα τον Νάο να μπαίνει στην σκηνή και να με πλησιάζει.

"Μην νομίζεις πως δεν σε νοιάζομαι" είπε ξεφυσώντας απογοητευμένος και έσμιξα τα φρύδια μου γεμάτη απορία μέχρι που κατάλαβα πως ο Κίρα είχε διαβάσει όλες τις σκέψεις μου και φρόντισε να τις μοιραστή με τον Νάο.

"Κίρα!" φώναξα εκνευρισμένη για να σταματήσει να μπαίνει στο κεφάλι μου.

"Είναι αδελφός μου, θα μου το έλεγε έτσι και αλλιώς!" απάντησε ο Ναό στην θέση του έχοντας ένα πονηρό χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του.

"Μήπως ο Κίρα σου είπε πόσο εκνευριστικός και βαρετός είσαι;" ρώτησα γεμάτη ειρωνεία για να χαλάσω αυτό το τόσο εκνευριστικά όμορφο χαμόγελο.

"Γίνεσαι κακία" είπε πειραγμένος κάνοντας με να γελάσω με την έκφραση του.

"Αυτό γλυκούλη ήταν ότι πιο κολακευτικό θα μπορούσες να πεις σε ένα διάβολο" ψιθύρισα αρκετά σιγά ώστε να μην το ακούσει παρόλο που ήξερα πως ο Κίρα θα μπορούσε οποιαδήποτε στιγμή να του το πει.

Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει και μέχρι τώρα έχει τόση μεγάλη επιρροή πάνω μου όσο και αν προσπαθώ να του επιτέθω και να τον μειώσω, όσο και αν προσπαθώ με τον τρόπο μου να τον κρατήσω μακριά μου η μικρή Αναλίζ που ήμουν κάποτε συνεχίζει να θέλει να τον εντυπωσιάσει με τις πράξεις της.

Ο Νάο έδιωξε τρυφερά τα δάκρυα που είχαν απομείνει στο πρόσωπο μου με την παλάμη του και εγώ χαμήλωσα το βλέμμα μου ντροπιασμένη, δεν ήθελα να φαίνομαι αδύναμη στα μάτια του.

"Μην ξανά κλάψεις" ψιθύρισε και μετακίνησε μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου.

°Mind_Explosion°🕳
"People cry, not because they're weak. It's because they've been strong for too long."