Dream 2:
Ο λαβύρινθος δεν άργησε να χαθεί και αυτός από μπροστά μου χωρίς να προλάβω την φωτογραφία που υπήρχε στην άλλη άκρη του.
Τώρα βρίσκομαι σε ένα σκοτεινό μέρος γεμάτο με καθρέφτες, ένα μέρος το οποίο είναι πολύ γνωστό σε εμένα.
Σε έναν από αυτούς τους καθρέφτες ήταν κάποτε η μητέρα μας και χάρεις αυτόν μπορούσα να επικοινωνώ μαζί της. Αυτή την φορά όμως μπορώ να δω σε έναν από αυτούς τον Κίρα.
Μπορώ να τον δω στην λίμνη αναίσθητο στο ίδιο σημείο όπου τον είχα αφήσει σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα και ας ήξερα πως ο χρόνος κυλούσε κανονικά μακριά του.
Τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ήταν τόσο ήρεμα και έμοιαζε βυθισμένος σε έναν ύπνο που ούτε εγώ δεν ήξερα πόσο θα διαρκέσει.
Η εικόνα στον καθρέφτη μετακινήθηκε ελάχιστα εκεί όλου ήμουν εγώ ξαπλωμένη και στα χέρι μου κρατούσα το κλειδί και το ανοιχτό πλέον ξύλινο κουτί μου.
Έπρεπε να ξυπνήσω σύντομα ο χρόνος σε αυτόν τον κόσμο τελειώνει πολύ γρήγορα, νιώθω πως έχω χάσει το μέτρημα για αυτό και έπρεπε να βιαστώ.
Κάποιος τρόπος θα υπάρχει για να ξυπνήσω και θα το βρω χωρίς την βοήθεια που προσπάθησαν να μου προσφέρουν τα αδέλφια μου.
Ίσως όλες αυτές οι εικόνες να είναι απλά κομμάτια από την ζωή μου που πρέπει να δω και όταν όλα αυτά τα κομμάτια τελειώσουν να καταφέρω να ξυπνήσω, σαν μια δοκιμασία που θα φτάσει στο τέλος της.
Αλλά πότε θα γίνει αυτό; πόσο καιρό θα μείνω ακόμη μακριά του;
Δεν νομίζω πως θα αντέξω άλλο μόνη μου με όλες αυτές τις μπερδεμένες εικόνες, νιώθω πως είμαι παγιδευμένη σε έναν ατελείωτο εφιάλτη και περιμένω πότε και πως θα τελειώσει.
Πως κατάφερε να ζήσει εδώ η Αναλίζ; και πως μου πέρασε από το μυαλό πως θα ήταν ασφαλής εδώ πέρα, σε αυτό το μέρος χωρίς κανέναν άλλον.
Η μάλλον όχι...τώρα που το ξανά σκέφτομαι η Αναλίζ είχε κάποιον μαζί της. Αυτή είχε πάντα δίπλα της κάποιον για να την προστατεύει ενώ εγώ αν και άργησα να το καταλάβω από την αρχή είχα μόνο τον Κίρα.
Έτσι κατάλαβα και πως η Αναλίζ είχε μαζί της την μαμά και τον Άμπελ σε αυτό το μέρος και βέβαια είχε τον Νάο για να προστατεύει το αναίσθητο σώμα της.
Ο Νάο είχε το θράσος να με κατηγορήσει στον Κίρα μόνο και μόνο για να πιάσει την Αναλίζ μακριά μου και έτσι το σχέδιο τους δεν θα κινδύνευε από εμένα.
Ίσως να μπορούσε να διαβάσει από την αρχή τις σκέψεις μου και να μην είχα καταφέρει έτσι όπως εγώ νόμιζα να τις μπλοκάρω.
Αυτή ήταν σίγουρα και η αφορμή του για να μπορέσει να πείσει τον Κίρα πως ήμουν επικίνδυνη για αυτό και έπρεπε να απομακρύνει την Αναλίζ από εμένα.
Το μόνο που δυσκολεύομαι να καταλάβω ήταν το πως είχαν καταφέρει να με κάνουν να δω την εικόνα του Νάο που υποτίθεται πως κινδύνευε όταν πήγαμε στο σπίτι με τα τριαντάφυλλα με τον Κίρα.
Η μόνη εξήγηση που θα μπορούσα να σκεφτώ για αυτό ήταν πως αυτή η εικόνα ήταν απλά μια ψευδαίσθηση που είχε δημιουργήσει ο Άμπελ με τις δυνάμεις που ήδη έχει.
Ήταν από την αρχή όλα ένα σχέδιο εναντίον μου και ενώ ο Κίρα προσπάθησε να με προειδοποίηση και να με προστατεύσει εγώ δεν του έδειξα την εμπιστοσύνη που θα έπρεπε.
Η μαμά ήξερε άραγε; ήξερε τι είχαν σκοπό να κάνουν στον Κίρα;
Δεν μπορώ ούτε να σκέφτομαι πως μπορεί να γνώριζε το σχέδιο που ετοίμαζαν τα αδέλφια μου πίσω από την πλάτη μου και δεν έκανε τίποτα ούτε για να τους σταματήσει αλλά ούτε και για να με προειδοποίηση πως δεν έπρεπε να τους εμπιστεύομαι τόσο.
Ακόμη και την τελευταία φορά που την είδα όταν μου έδωσε το ξύλινο κουτί που είχε τις δυνάμεις μου δεν μου είπε τίποτα για το πως μου συμπεριφέρθηκαν τα αδέλφια μου παρά μόνο μου μίλησε για τις δυνάμεις μου και για το πώς έπρεπε να τις χειριστώ...τίποτα περισσότερο.
Τι να είναι άραγε αλήθεια από όλα αυτά που ήδη ξέρω; πόσα ψέματα μπορεί να είναι ακόμα κρυφά και εγώ να μην το γνωρίζω;
Κάθε φορά που αρχίζω να πιστεύω πως είμαι πολύ κοντά στο να βρω την αλήθεια κάτι συμβαίνει και αλλάζω γνώμη...δεν ξέρω τι είναι αλήθεια και τι όχι...δεν ξέρω τι να πιστέψω από όλα αυτά που μου λένε και πιο θα ήταν το επόμενο μου βήμα προς αυτήν την μάχη που με περίμενε.
Ήμουν και πάλι βυθισμένη στο σκοτάδι και δεν ήξερα πως να βγω από εκεί μόνη τώρα που είμαι μακριά από τον Κίρα που πάντα ήταν αυτός που έπαιρνε τις πρωτοβουλίες και γνώριζε τι έπρεπε να κάνουμε.
Έπρεπε να βγω από εδώ μέσα και να επιστρέψω πίσω στην πραγματικότητα και μόλις το κατάφερνα και αυτό τότε θα έπρεπε να φέρω πίσω σε εμένα τον Κίρα...πρέπει να τον βοηθήσω να βρει τον δρόμο
°Mind_Explosion°🔑
"Stars can't shine without darkness."
CZYTASZ
Our Decision
Fantasy"Μην νομίζεις πως δεν σε νοιάζομαι" είπε ξεφυσώντας απογοητευμένος και έσμιξα τα φρύδια μου γεμάτη απορία μέχρι που κατάλαβα πως ο Κίρα είχε διαβάσει όλες τις σκέψεις μου και φρόντισε να τις μοιραστή με τον Νάο. "Κίρα!" φώναξα εκνευρισμένη για να στ...
