Our Decision

Day 66

Reality:
"Λοιπόν; θα μας βοηθήσεις να εντοπίσουμε τον Σαχάρ;" με ρώτησε ο Κίρα μετά από λίγο και με βοήθησε να σηκωθώ.

Δεν νομίζω πως αυτή θα ήταν μια καλή κίνηση για το σχέδιο μου αλλά έπρεπε να πείσω τον Κίρα ότι είμαι με το μέρος τους καθώς επίσης πρέπει να συνεχίσω να αποφεύγω τον Νάο πριν καταλάβει κάτι.

Δεν μου άρεσε καθόλου να λέω ψέματα στον Κίρα και να προσποιούμε πως θα τον βοηθήσω αλλά δεν είχα άλλη επιλογή.

Ήμουν ανάμεσα σε εκείνων και στα αδέλφια μου και όσο δύσκολο και να μου ήταν μετά από τις στιγμές που πέρασα με τον Κίρα στην λίμνη....δεν μπορούσα να προδώσω την εμπιστοσύνη που μου είχαν τα αδέλφια μου.

Ο Κίρα χάιδεψε απαλά το μάγουλο μου  κοιτάζοντας με στα μάτια και περιμένοντας υπομονετικά για την απάντηση μου.

"Ναι, φυσικά και θα σας βοηθήσω απλά νομίζω πως θα ήταν καλύτερα αν περιμέναμε την Αναλίζ να ξυπνήσει αφού..." δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την πρόταση μου γιατί κατάλαβα πως το κλειδί στον λαιμό μου άρχισε να λάμπει και πάλι.

Ο Κίρα με κοίταξε ξαφνιασμένος και έκανε μια κίνηση για να ακουμπήσει το κλειδί μου ενώ εγώ έκλεισα τα μάτια μου πριν προλάβει να το κάνει και συγκεντρώθηκα σε αυτό.

Μια εικόνα που ήταν βαθιά μέσα στο μυαλό μου άρχισε να εμφανίζεται μπροστά μου πριν ο Κίρα με σταματήσει.

Ίσως να μπορούσα να δικαιολογήσω αυτή την κίνηση μου λέγοντας του πως ήταν απλά μια εικόνα από το παρελθόν...ακόμη ένα ψέμα.

Δεν έπρεπε όμως να ανησυχώ για το τι θα πω στον Κίρα προς το παρών και έπρεπε να συγκεντρωθώ περισσότερο στην εικόνα που έβλεπα.

Dream 2:
"Άμπελ τι δουλεία έχεις εδώ;" τον ρώτησα μόλις πρόσεξα πως έδειχνε πιο λαμπερός από ποτέ μέσα σε όλο αυτό το σκοτάδι κάτι που μου έκανε μεγάλη εντύπωση.

Ένιωθα πως ήταν ακριβώς το ίδιο σκοτεινό δωμάτιο που είχα ακούσει την Αναλίζ οπότε αυτό ανέβασε την διάθεση μου, ίσως να την ξανά άκουγα με την βοήθεια του Άμπελ τώρα που τον είχα μπροστά μου.

Ίσως ακόμα και να με βοηθούσε να την πλησιάσω ακόμη περισσότερο και να επικοινωνήσω μαζί της, έτσι θα της έλεγα πως τους πίστευα και δεν είχα σκοπό να τους ξανά απογοητεύσω.

Θα της ζητούσα ακόμη και συγγνώμη που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση εξαιτίας μου αν και ένιωθα ευγνώμων που τελικά αποδείχτηκε πως θα ήταν όντως πιο ασφαλής εκεί με την μαμά, για αυτό άλλωστε δεν είχα σκοπό να την φέρω πίσω.

Θα την άφηνα εκεί με την μαμά και θα την επισκεπτόμουν όσο πιο συχνά μπορούσα μέχρι να ηρεμίσουν τα πράγματα, δεν θα κινδυνεύουμε πια και όλο αυτά χάρις τον αδελφό μας.

"Το σχέδιο σου ήταν πολύ έξυπνο Αλίσα, κάνεις εμένα και την αδελφή μας περήφανους για εσένα" μου είπε και ξεκίνησε να περπατάει σε μια άγνωστη για εμένα κατεύθυνση.

"Που πας; πρέπει να μιλήσουμε!" Προσπάθησα να του φωνάξω προτού απομακρυνθεί περισσότερο.

"Ακριβώς, πρέπει να μιλήσουμε! Όλοι μαζί...ακολούθα με" είπε καθώς γύρισε προς το μέρος μου.

Δεν χρειάστηκε να πει τίποτα άλλο για να με κάνει να τον ακολουθήσω για αυτό και εγώ έτρεξα προς το μέρος του και ξεκινήσαμε να περπατάμε ο ένας δίπλα από τον άλλων προς την ίδια άγνωστη κατεύθυνση.

"Άμπελ; κατάφερα να βρω την Αναλίζ χάρις την βοήθεια σου" του είπα σπάζοντας την ησυχία που υπήρχε μεταξύ μας.

"Ήμουν σίγουρος πως θα τα καταφέρεις, είσαι πολύ πιο δυνατή από τους τρεις μας και χαίρομαι που επιτέλους είσαι με το μέρος μας" μου είπε και με αγκάλιασε από τους ώμους με ένα χαμόγελο.

Σταμάτησα να περπατάω και τον κοίταξα με απορία.

"Τι εννοείς πως είμαι η πιο δυνατή από τους τρεις μας;" ρώτησα και τώρα ήταν η σειρά του να με κοιτάξει με απορία.

"Δεν σου έχει πει η Αναλίζ για το κλειδί; ή μάλλον καταλαβαίνω για ποιον λόγο δεν στο έχει πει...θέλει να είναι σίγουρη πως δεν θα την προδώσεις. Νομίζω πως θα ήταν καλύτερα να μην είμαι εγώ αυτός που θα στο πω, ρώτα καλύτερα την Αναλίζ κάποια άλλη στιγμή που θα είναι πιο κατάλληλη" μου είπε σκεφτικός και εγώ συνέχισα να τον κοιτάω με το ίδιο μπερδεμένο βλέμμα.

Η Αναλίζ μου κρατούσε κάτι μυστικό; τι θα μπορούσε να είναι τόσο σημαντικό ώστε να την κάνει να αμφιβάλει για εμένα; πως γίνεται να είμαι εγώ πιο δυνατή ακόμη και από τον Άμπελ που έχει τις δυνάμεις ενός δαίμονα ενώ είναι άγγελος.

Παρόλα αυτά αποφάσισα να κρατήσω τις απορίες μου για έμενα προς το παρών και να περιμένω την κατάλληλη στιγμή όπως μου είπε και ο Άμπελ γιατί μέχρι στιγμής είναι ο μόνος που μου έχει πει την αλήθεια από την πρώτη κιόλας στιγμή.

Δεν είχα σκοπό να τσακωθώ με την Αναλίζ που μου κρατούσε κάτι μυστικό αλλά δεν μπορούσα να αγνοήσω το γεγονός πως έχει πια χάσει την εμπιστοσύνη της σε εμένα και φοβάται μην την προδώσω.

°Mind_Explosion°♟
"Stop making decisions for me, stop speaking for me."