Our Decision

Day 85

Reality:
"Ναι αυτό είναι! Τα κατάφερες, αυτό ήταν το μέρος που είδα!" Είπα ενθουσιασμένη.

Ο Κίρα άρπαξε το σχέδιο του Νάο από τα χέρια μου και η έκφραση του προσώπου του έγινε πιο ήρεμη αυτή την φορά.

"Αλίσα είδες το παρελθόν του Νάο, αυτή είναι η λίμνη που αποκαλύπτει την αλήθεια. Είδες την μέρα που διαχωρίστηκαν τα σώματα μας" είπε ο Κίρα και χαμογέλασε.

"Μάλλον ήρθε η ώρα να μάθεις τη συμβαίνει" ανακοίνωσε ο Νάο και ο μπαμπάς μου κάθισε στην ξύλινη καρέκλα που υπήρχε δίπλα από το κρεβάτι μου.

Πήρε το χέρι μου και το κράτησε απαλά ενώ ξεκίνησε να μου αφηγείται μια ιστορία που μάλλον εγώ έπρεπε να τελειώσω.

"Αλίσα όπως λογικά θα ξέρεις εσύ είσαι η εκλεκτή που περίμεναν ο Κίρα και ο Νάο..."

"Τι; είναι αλήθεια αυτό;" ρώτησα ξαφνιασμένη τον Κίρα.

"Δεν σου το είπε η Αναλίζ;" με ρώτησε το ίδιο ξαφνιασμένος.

"Όχι δεν...δεν μπορώ να επικοινωνήσω μαζί της από τότε που την άφησα να πάρει την θέση μου" απάντησα μπερδεμένη και ο Νάο τον κοίταξε με νόημα.

"Δεν έχει σημασία...ούτως η άλλος αυτό θα αλλάξει σύντομα" είπε καθησυχαστικά ο Νάο και εγώ έγνεψα.

"Δηλαδή το αγόρι που ήταν μισός άγγελος και μισός δαίμονας είστε εσείς και το στο όραμα μου ήταν ο διαχωρισμός σας; δηλαδή εγώ είμαι η εκλεκτή; πως γίνεται να είμαι εγώ;" άρχισα να λέω πανικοβλημένη χωρίς να περιμένω κάποια απάντηση στα ερωτήματα μου. Αυτά ήταν που συζητούσαν με την Αναλίζ; γιατί δεν ήθελε να με αφήσει να ακούσω;

Νόμιζα πως σαν αδελφή μου θα ήθελε να με βοηθήσει να καταλάβω για αυτό την κάλεσα εξάλλου. Μπορούσα να την νιώσω, να καταλάβω το πόσο νοιαζόταν για μένα. Γιατί όμως δεν θέλει να ξανά επικοινωνήσει μαζί μου;

Γιατί δεν μου επιτρέπει να ελέγχω την μεταμόρφωση και θέλει να εμφανίζεται όποτε η ίδια αποφασίσει;

Τι ήταν αυτό που την έκανε να με ακούσει και να εμφανιστεί όποτε της το ζήτησα αλλά τώρα συμπεριφέρεται λες και δεν έγινε ποτέ; Μήπως το θέμα με τον πατέρα μου που είχα με τον Κίρα και τον Νάο να την προκάλεσε τόσο ώστε να υποχωρήσει και να ανταποκριθεί στο κάλεσμα μου.

Ωστόσο δεν θεωρό πως είναι σωστό να εμφανίζεται μπροστά όποτε αυτή θέλει χωρίς να μου αφήνει περιθώριο να αντιδράσω ή να ελέγξω τις αισθήσεις μου.

"Μπορείς να ηρεμήσεις, εμπιστεύσου μας και στο τέλος θα μάθεις όλη την αλήθεια μην ανησυχείς!" Συνέχισε ο Νάο προσπαθώντας να με ηρεμίσει.

Ο πατέρας μου πείρε μια βαθιά ανάσα και προσπάθησε να μου εξηγήσει όσα περισσότερα μπορούσε ενώ εγώ άκουγα κάθε λέξη του προσεχτικά θέλοντας να τον καταλάβω.

"Όταν γεννήθηκες Αλίσα αναγκαστήκαμε να σε δώσουμε στους θνητούς και μέχρι τότε κανένας άγγελος ή διάβολος δεν ήξερε για την ύπαρξη σου εκτός βέβαια από τον Κίρα και τον Νάο. Αυτό όμως ήταν έως την μέρα που έπρεπε να σε αποχωριστούμε, την μέρα που σκότωσα την Σερέν.

Θέλω να ξέρεις πως δεν είχα άλλη επιλογή, με έβαλαν να διαλέξω ανάμεσα σε εκείνη και σε σας..."

"Ποιος;" τον διέκοψα και αυτός ξαφνιάστηκε με την ερώτηση μου.

"Ίσως κάποια μέρα να μάθεις αλλά αυτή η στιγμή δεν είναι η κατάλληλη για αυτό. Το θέμα είναι πως έχεις 100 μέρες για την ολοκλήρωση της ενηλικίωσης σου και έχουμε ήδη χάσει αρκετές.

Η μέρες εδώ Αλίσα είναι πολύ διαφορετικές από αυτές των θνητών, είναι πιο μικρές και αυτό σημαίνει πως έχουμε αργήσει.

Νομίζω πως τώρα έχεις μάθει τα περισσότερα για αυτό πρέπει να θυμάσαι πως η ζωή του Κίρα, του Νάο, της Αναλίζ και εσένα βρίσκονται στα χέρια σου παιδί μου.

Το μόνο που πρέπει να ξέρεις εσύ για τώρα είναι πως πρέπει να προσέχεις το κλειδί που σου έδωσε η μητέρα σου και έμαθα ότι έχεις."

"Που ξέρεις για το κλειδί;" τον ρώτησα με περιέργεια.

"Έχουμε κι εμείς" απάντησε ο Νάο στην θέση του και έβγαλε το δικό του κλειδί από την τσέπη του παντελονιού του όπως έκανε και ο Κίρα για να μου τα δείξουν.

"Τώρα είναι η σειρά σου Αλίσα, θα πάμε σε αυτήν την λίμνη και η Αναλίζ δεν θα είναι πια μέσα σου."

Dream 2:
"Αλίσα! Χαίρομαι τόσο πολύ που κατάφερα να σε βρω, πρέπει να πεις στον μπαμπά σου να βιαστεί! Σας ψάχνει και αν δεν βιαστείτε θα σας βρει!"

"Μαμά! μαμά, με ακούς;" φώναζα στον σπασμένο καθρέφτη που είχα μπροστά μου.

Γιατί μας κυνηγάει και ποιος; δεν ξέρω για ποιο πράγμα μιλάει.

"Αλίσα μόλις δεις την αδελφή σου πες της πως την αγαπώ και πως λυπάμαι που δεν θα μπορέσω να της μιλήσω" την άκουσα να λέει από μια άγνωστη κατεύθυνση.

Αμέσως μετά άρχισα να ακούω διάφορες φωνές γύρω μου που με φώναζαν να τους βοηθήσω κάνοντας με να τρομάξω και να κλείσω τα αυτιά μου με τις παλάμες των χεριών μου για να μην τις ακούω.

Οι φωνές παρόλα αυτά πλησίαζαν όλο και περισσότερο και εγώ έτρεξα τρομοκρατημένη όσο πιο μακριά τους μπορούσα με τα δάκρυα να τρέχουν στο πρόσωπο μου.

°Mind_Explosion°☄
"She can control so much of your mind and emotions why are you letting her?"