Day 65

25 1 17
                                    

Dream 2:
"Δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, με τον πατέρα σας έχουμε αποφασίσει πως θα γίνουν τα πράγματα" μας είπε η μητέρα μας, το σχέδιο μας μάλλον δεν της φάνηκε τόσο καλό.

Πραγματικά νιώθω πολύ μπερδεμένη και δεν ξέρω ποιον πρέπει να ακούσω, ποιος από όλους, μου λέει την αλήθεια.

"Γιατί όχι; αν ακολουθήσουμε τις οδηγίες του Άμπελ θα μπορέσουμε να ήμαστε και πάλι οικογένεια" πήρα την πρωτοβουλία και της είπα.

"Η Αλίσα έχει δίκιο μαμά! Περίμενα τόσο καιρό αυτήν την στιγμή δεν μπορείς να κάνεις πίσω" συνέχισε ο Άμπελ με σκοπό να την πείσει.

Η μαμά από την άλλη φαινόταν τόσο ανήσυχη γνώριζε πως ο χρόνος μας ήταν πια περιορισμένος και πως ακόμη και αν ακολουθούσαμε τις οδηγίες του Άμπελ θα μας ήταν πολύ δύσκολο να την φέρουμε πίσω ενώ δεν έχει το κλειδί της πια.

Η Αναλίζ με κοιτούσε με ένα θυμωμένο και ταυτόχρονα πληγωμένο βλέμμα που δεν μπορούσα να καταλάβω.

Την κοίταξα με απορία αφού δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε πάθει και με κοιτούσε έτσι και αυτή διέκοψε την μαμά πριν προλάβει να πει κάτι.

"Από πότε παίρνεις αποφάσεις για εμένα; έχεις σκοπό να με αφήσεις εδώ και να προσποίησε έτσι απλά πως δεν ξέρεις που βρίσκομαι;" μου είπε ή μάλλον μου φώναξε εκνευρισμένη ξαφνιάζοντας με.

"Αναλίζ αυτό το σχέδιο ήταν καταπληκτικό έτσι δεν θα κινδυνεύεις...ιδικά από αυτόν τον άγγελο που δεν σε έχει αφήσει σε ησυχία" απάντησε ο Άμπελ στην θέση μου υπερασπίζοντας με.

Η Αναλίζ φαινόταν πλέον εξοργισμένη και εγώ με την μαμά δεν τολμήσαμε να τους σταματήσουμε, ίσως έτσι να ήταν καλύτερα τα πράγματα, ίσως έτσι όλα να ξεκαθάριζαν γιατί μέχρι στιγμής όλα συνεχίζουν να είναι υπερβολικά μπερδεμένα.

"Ο Νάο με αγαπάει και δεν έχει φύγει στιγμή από το πλευρό μου όσο είμαι εδώ! Η Αλίσα δεν έχει κανένα δικαίωμα να με απομακρύνει από αυτόν" του είπε στον ίδιο έντονο τόνο.

"Ο Νάο είναι άγγελος Αναλίζ! Δεν καταλαβαίνω τι έχεις πάθει τελευταία και έχεις γίνει τόσο συναισθηματικιά! Που είναι το δυναμικό κορίτσι που άφησα στους θνητούς και δεν επέτρεπε σε κανένα να την ελέγχει εε; ο Νάο δεν σε αγαπάει απλά σε εκμεταλλεύεται για να σε πάρει με το μέρος του και αυτό δεν πρόκειται να συμβεί κατάλαβες; δεν σου επιτρέπω να τον ξανά πλησιάσεις ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως δεν πρόκειται να φύγεις από εδώ πέρα!" Ήταν η σειρά του να της φωνάξει έντονα...και εγώ δεν τόλμησα να κάνω τίποτα για αυτό.

"Δεν μπορείς να μου απαγορεύσεις τίποτα Άμπελ, εγώ είμαι ο διάβολος και εγώ αποφασίζω!" Του είπε ενώ τα μάτια της άρχισαν να βγάζουν μια περίεργη λάμψη που δεν είχα ξανά δει.

"Ξέρεις πολύ καλά Αναλίζ πως χωρίς εμάς δεν είσαι απολύτως τίποτα παρά μόνο ένας απελπισμένος διάβολος, μην ξεχνάς ποιος έχει τις δυνάμεις, δεν σε συμφέρει να μην είσαι με το μέρος μας" απάντησε ο Άμπελ με νόημα κάνοντας την να σαστίσει για λίγο και να μου ρίξει μια φευγαλέα ματιά σκεφτική.

"Αρκετά! Είπατε αρκετά, είστε αδέλφια και αυτό σας κάνει πολύ δυνατούς από μόνο του απλά μείνετε εννοημένη, μαζί σαν μια ομάδα. Αναλίζ εσύ θα μείνεις μαζί μου για λίγο, πρέπει να οργανωθούμε!" Τόνισε η μαμά τραβώντας μας την προσοχή για να σταματήσει την ένταση που επικρατούσε ανάμεσα μας.

Δεν καταλαβαίνω γιατί η Αναλίζ ήταν τόσο απότομη! Αυτή ήταν που ήθελε εξ αρχής να ακολουθήσουμε το σχέδιο του Άμπελ.

Τι έχει πάθει και εκνευρίζεται τόσο με τις αποφάσεις μας. Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να διορθώσω την κατάσταση μεταξύ μας.

Εγώ απλά θέλω να την κρατήσω ασφαλή και όχι να την ελέγξω όπως νομίζει η ίδια, εξάλλου τους έχω ήδη πει πως πια τους πίστευα και θα τους βοηθούσα με το σχέδιο τους.

Μέχρι και στον Κίρα είπα ψέματα και θα συνεχίσω να λέω ενώ δεν το θέλω. Η Αναλίζ πρέπει πειστεί επιτέλους πως δεν θα το μετάνιωνα αυτή την φορά και πως ότι έκανα, όποια απόφαση και να έπαιρνα ήταν για το καλό όλων μας.

Δεν μου άρεσε ο τρόπος που της μίλησε ο Άμπελ αλλά μπορώ να καταλάβω την απότομη συμπεριφορά του αφού η Αναλίζ ήταν αυτή που έκανε πείσω αυτή την φορά και δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να το ξεκαθαρίσει μαζί της.

Αυτό όμως που με μπερδεύει πιο πολύ είναι το πόσο εύκολα μπορεί να συγχωρέσει τον Νάο μετά από τον τρόπο που της φέρθηκε, που την παράτησε.

Πως γίνεται ένας διάβολος να γίνεται τόσο συναισθηματικός με κάτι τέτοιο; δεν είναι όπως την φαντάστηκα...όσο δυνατή την φαντάστηκα ακόμα και αν προσπαθεί να αποδείξει το αντίθετο.

Έχει και αυτή συναισθήματα και όσο και αν προσπαθεί να τα διαχειριστή δεν παύουν να την επηρεάζουν και μάλλον αυτό είναι που την εξοργίζει περισσότερο...γιατί χάνει τον εαυτό της όπως κάποτε πριν την γνωρίσω από κοντά είχα χάσει και εγώ.

Είναι απλά χαμένη στο σκοτάδι και εγώ θα την βγάλω από εκεί.

°Mind_Explosion°🌊
"I was never ready for you to leave."

Our DecisionWhere stories live. Discover now