Our Decision

Day 76

Reality:
Επιτέλους όλοι τους κοιμήθηκαν και εγώ σηκώθηκα όσο πιο αθόρυβα μπορούσα για να μην ξυπνήσω την Αλίσα.

Δεν ξέρω τον δρόμο προς την πύλη που θα με οδηγούσε στην μαμά αλλά μάλλον σε αυτό θα με βοηθήσει η λίμνη.

Μπήκα με τα ρούχα στην λίμνη και έκλεισα τα μάτια μου αποζητώντας τις εικόνες προς την σωστή διαδρομή.

Dream 2:
Ένας άγγελος βγήκε από την πρώτη πύλη, δεν μπορούσα να δω καθαρά το πρόσωπο του.

Έκρυψε το κλειδί στην τσέπη του και πλησίασε λίγο απρόθυμα την δεύτερη πύλη. Ακούμπησε το χέρι του πάνω της και αυτή άνοιξε διάπλατα μέσα σε δευτερόλεπτα.

Όλοι οι διάβολοι έβγαιναν από την πύλη και προσπαθούσαν να τον σταματήσουν από το να μπει αλλά δεν τα κατάφερναν, κάτι ήταν αυτό που τον προστάτευε από το οτιδήποτε.

Θα μπορούσα να αναγνωρίσω τους διαβόλους από μακριά και ήξερα πως αυτός ήταν σίγουρα ένας άγγελος και δεν άνηκε στις πύλες της κόλασης.

Γιατί ήθελε τόσο πολύ να μπει; πως κατάφερε να ανοίξει την πύλη τόσο εύκολα;

Το βλέμμα του άγγελου συνάντησε το δικό μου για λίγα δευτερόλεπτα και τότε κατάλαβα. Ήταν αύτος, ήρθε πίσω, ήρθε πίσω για εμάς.

"Άμπελ!" Του φώναξα και προσπάθησα να τρέξω προς το μέρος του αλλά η εικόνα άρχισε να ξεθωριάζει μπροστά μου πριν τον φτάσω.

Reality:
"Αναλίζ!" Μου φώναξε ο Κίρα και με ταρακούνησε για να συνέλθω προσπαθώντας ταυτόχρονα να με βγάλει από την λίμνη.

"Ο Άμπελ είναι ζωντανός" του είπα με μια ανάσα τρομαγμένη.

"Ο Άμπελ είναι ζωντανός και είναι πολύ δυνατός, θέλει εκδίκηση Κίρα! Το είδα στο βλέμμα του!" Του φώναξα όταν είδα ότι δεν ανταποκρίθηκε και απλά με κοιτούσε έκπληκτος.

"Πρέπει να τον βρούμε, να του μιλήσουμε αυτός θα ξέρει τι να κάνουμε με τον πόλεμο."

"Αναλίζ σύνελθε! Γίνεσαι παράλογη ο Άμπελ είναι νεκρός εδώ και χρόνια, ξέρεις πως πέθανε για να σας σώσει! Ήσουν μπροστά αυτή την μέρα και για ποιον πόλεμο μιλάς; έχουμε μέρες μέχρι την ενηλικίωση σας" δεν έδωσα καμία σημασία στον Κίρα και απλά έτρεξα πίσω στις σκηνές.

Ο Κίρα έτρεξε από πίσω μου για να με σταματήσει αλλά εγώ πρόλαβα να φωνάξω και στους τρεις τους για να βγουν έξω.

Έπρεπε να μιλήσω όσο και αν ο Κίρα προσπαθούσε να με καθησυχάσει εγώ είχα πάρει την απόφαση μου. Έπρεπε να μάθω τι πραγματικά είχε συμβεί στον Άμπελ.

"Ο Άμπελ είναι ζωντανός, επέστρεψε και ο πόλεμος θα αρχίσει!" Είπα απελπισμένη στον Σαχάρ.

Αυτός δεν έδειχνε καν έκπληκτος, του είπα ξεκάθαρα πως ο αδελφός της Αλίσας και εμένα, ο γίος του ήταν ζωντανός και ζητάει εκδίκηση αλλά αυτός ούτε καν αντέδρασε!

Η Αλίσα πλησίασε τον Σαχάρ και τον κοίταξε με μίσος όπως έκανα και εγώ.

Ήξερα πως δεν θα ξεχνούσε τον Άμπελ όσο και να επηρέασαν τις αναμνήσεις της. Ο Άμπελ ήταν πολύ σημαντικός για εμάς.

Επιτέλους η Αλίσα μπορούσε να καταλάβει ποιος πραγματικά είναι ο Σαχάρ και πως φέρθηκε στην μαμά και τον Άμπελ.

Όλα θα πάρουν το δρόμο τους προς την δικαιοσύνη και αυτή η ώρα έχει φτάσει επιτέλους εγώ, η Αλίσα και ο Άμπελ θα εκδικηθούμε για την μαμά.

"Ο Άμπελ πέθανε για να μας προστατέψει έτσι δεν είναι; Αναλίζ εσύ πρέπει να το έζησες σωστά; νόμιζα πως ήταν απλά ένα όνειρο και ότι αυτή η ανάμνηση δεν ήταν αληθινή, η Αναλίζ με άφησε να την δω και εγώ...εγώ ποτέ δεν κατάφερα να την ξεχάσω. Τώρα όλα βγάζουν νόημα, εσύ ήσουν αυτός που προσπάθησε να μας πειράξει και για αυτό ο Άμπελ σκοτώθηκε, προσπάθησε να μας σώσει από εσένα!" Είπε η Αλίσα πληγωμένη και ο Σαχάρ συνέχισε να είναι σιωπηλός.

Δεν έκανε απολύτως καμία προσπάθεια για να αρνηθεί όσα είπε η Αλίσα, να αρνηθεί πως ο ίδιος ήταν αυτός που έφταιγε για τον θάνατο της μαμάς και του Άμπελ.

"Δεν σκότωσες την μαμά επειδή σε έβαλαν να επιλέξεις σε εμάς και σε εκείνη σωστά Σαχάρ; πες την αλήθεια στην Αλίσα, πες της πως σκότωσες την μαμά γιατί φοβόσουν πως θα ανακαλύψουν ποιος ήταν ο διάβολος προδότης που έκανε παιδί με ένα άγγελο! Παραδέξου το Σαχάρ!" Φώναξα εγώ αυτή την φορά παίρνοντας βαθιές ανάσες και τρέμοντας από το κρύο αφού τα ρούχα μου ήταν ακόμη βρεγμένα πάνω μου.

Η Αλίσα άρχισε να κλαίει με λυγμούς μαθαίνοντας όλοι την αλήθεια για τον Σαχάρ και έτρεξε μακριά μας ενώ ο Κίρα την ακολούθησε φωνάζοντας το όνομα της για να την σταματήσει από το να τρέχει κάτι που όμως δεν έγινε.

Ο Νάο που ήταν αθόρυβος όση ώρα φωνάζαμε με πλησίασε και έπιασε το κρύο χέρι μου μέσα στο ζεστό δικό του τρυφερά.

"Ηρέμησε, είπες ήδη πολλά" ψιθύρισε και προσπάθησε να με τράβηξε μακριά από αυτόν τον διάβολο προδότη που ούτε να παραδεχτεί τα λάθη του δεν είχε πλέον το θάρρος.

Ήταν ένας δειλός που προσπαθούσε να δείξει πως είναι το θύμα αλλά τώρα φανερώθηκε πια είναι η αλήθεια και ο Άμπελ θα έρθει σύντομα να τελείωση αυτό που άρχισε.

°Mind_Explosion°🌋
"The heart was made to be broken."