Our Decision

Day 61

Reality:
"Θέλω να μείνεις στο αυτοκίνητο! Υποσχέσου μου πως ότι και να δεις ή ακούσεις δεν θα βγεις από το αυτοκίνητο" μου είπε ο Κίρα μόλις γύρισε προς το μέρος μου.

"Κίρα αυτό που μου ζητάς δεν γίνεται! Μπορεί να συμβεί το οτιδήποτε εκεί έξω. Ίσως ο Άμπελ και Σαχάρ να είναι κάπου εκεί έξω και αν πας μπορεί..." πήγα του πω ανήσυχη αλλά ο Κίρα με διέκοψε τραβώντας το πρόσωπο μου κοντά στο δικό του και αφήνοντας μου ένα φιλί.

Ξαφνιάστηκα με την κίνηση του κυρίως γιατί πίστευα πως ίσως να είχε μετανιώσει για το προηγούμενο φιλί μας.

Παρόλα αυτά ανταποκρίθηκα αμέσως  νιώθοντας και πάλι τα ίδια συναισθήματα με την πρώτη φορά να με κατακλύζουν.

Αυτό το φιλί δεν κράτησε για πολύ, τα συναισθήματα ανησυχίας και έντασης ήταν φανερά και από τους δύο μας.

Ο Κίρα απομακρύνθηκε ελάχιστα από το πρόσωπο μου χωρίς να χάσει επαφή με τα μάτια μου που είχαν αρχίσει να βουρκώνουν και χάιδεψε απαλά το μάγουλο μου με την παλάμη του.

Χαμήλωσα αμέσως το βλέμμα μου προσπαθώντας να κρύψω τον φόβο που ένιωθα μόνο στην σκέψη πως μπορεί να πάθει κακό με τον οποιοδήποτε τρόπο εκεί έξω και έγειρα ελαφρά το κεφάλι μου περισσότερο πάνω στο χέρι του που ακόμη ήταν στο μάγουλο μου.

Τον ένιωσα να αφήνει ένα τρυφερό φιλί πάνω στο μέτωπο μου και εγώ έκλεισα τα μάτια  ψιθυρίζοντας του να προσέχει πριν ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου και απομακρυνθεί περισσότερο από κοντά μου.

Αν ο Άμπελ ήταν εδώ δεν θα είναι σίγουρα καθόλου χαρούμενος που άφησα τον Κίρα να βγει έξω όμως εγώ δεν είχα σκοπό να τον αφήσω να τον πειράξει.

Δεν θα επέτρεπα στον αδελφό μου να κάνει κακό στον Κίρα ακόμη και αν χρειαστεί να παλέψω για να τον προστατεύσω.

Ξέρω πως ο Άμπελ δεν είναι ο εαυτός του όταν χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του και αυτό ήταν που με ανησυχούσε και με τρόμαζε ταυτόχρονα περισσότερο.

Αν ήξερα πιο νωρίς πως ο Άμπελ είχε σκοπό να κάνει κακό στον Νάο θα προσπαθούσα τουλάχιστον για την αδελφή μου να τον προστατεύσω, γιατί σίγουρα αυτό δεν θα της άρεσε καθόλου.

Ξέρω πως οι προθέσεις του Άμπελ δεν είναι κακές αλλά δεν μπορώ να τον αφήσω να επιτεθεί και σε άλλους όσο και αν τον εμπιστεύομαι.

"Αλίσα! Αλίσα επιτέλους σε βρήκα, πρέπει να με βοηθήσεις"

"Νάο; είσαι καλά; εγώ νόμιζα..."

"Δεν έχουμε χρόνο για κουβέντα! Ο Κίρα και ο Σαχάρ κινδυνεύουν! Ο Άμπελ είναι εκτός εαυτού, πρέπει να ξυπνήσεις την Αναλίζ" μου είπε και πριν προλάβω να τον ρωτήσω περισσότερα με έβγαλε σχεδόν με το ζόρι από το αυτοκίνητο τραβώντας με από το χέρι.

Λίγο όμως πριν φτάσουμε στην λίμνη σταμάτησα απότομα τραβώντας το χέρι μου από τον Νάο και τα μάτια μου συνάντησαν αυτά του Άμπελ.

Ένιωσα το κεφάλι μου να με πονάει πιο πολύ από κάθε άλλη φορά και το κλειδί μου άρχισε να λάμπει ξαφνικά τραβώντας μου για λίγο την προσοχή...οι εικόνες δεν άργησαν να εμφανιστούν.

Dream 2:
"Αλίσα επιτέλους! Πρέπει να με βοηθήσεις να ξυπνήσω, είμαι η μόνη που ξέρω πως να κάνω τον Άμπελ να ηρεμίσει!" Μου είπε αναστατωμένη.

"Δεν ξέρω πως Αναλίζ! Πες μου τι να κάνω, πραγματικά δεν ξέρω πως να σε βγάλω από εδώ" της απάντησα στον ίδιο τόνο.

Η Αναλίζ συνέχισε να μιλάει αλλά εγώ δεν μπορούσα να την ακούσω, προσπάθησα να της απαντήσω....να της πω πως δεν μπορώ να την ακούσω αλλά κατάλαβα πως κάτι δεν πήγαινε και τόσο καλά.

Ένιωθα το κεφάλι μου να πονάει ασταμάτητα και δεν ήξερα πως να το κάνω να σταματήσει.

Δεν μπορούσα να της μιλήσω...δεν μπορούσα να την ακούσω...

Τι θα έκανα;

Πήρα μια βαθιά ανάσα και προσπάθησα να καταλάβω τι μου έλεγε από τις κινήσεις της.

Δεν μπορούσα να την πλησιάσω κάτι αόρατο ανάμεσα μας με σταματούσε όσο και αν επέμενα.

Κοίταξα έντονα τα χείλη της και κατάφερα να ξεχωρίσω δύο λέξεις από αυτές που έλεγε..."κλειδί" και "πλάκα"

Τότε ήταν που κατάλαβα τι έπρεπε να κάνω...τότε βρήκα την λύσει για το πως να φέρω πίσω την Αναλίζ για να σταματήσει τον Άμπελ πριν είναι πολύ αργά.

Πρώτα έπρεπε να πάρω τις πλάκες από το μέρος που τις είχε κρύψει η Αναλίζ και αυτό έπρεπε να γίνει όσο πιο γρήγορα γινόταν για να προστατεύσω τον Κίρα πριν ο Άμπελ προσπαθήσει να του επιτεθεί.

Η Αναλίζ ήταν η κατάλληλη για αυτό, ήξερε τον Άμπελ καλύτερα από τις δύο μας.

Θα ήξερε πως να τον σταματήσει ή πως να τον βοηθήσει να κρατήσει τον έλεγχο των δυνάμεων του.

Έπρεπε να βοηθήσω την Αναλίζ να επιστρέψει...ήταν καιρός να αφήσει την μαμά.

Έκλεισα τα μάτια μου και έσφιξα το κλειδί που είχα στον λαιμό μου για να καταφέρω να επιστρέψω στην πραγματικότητα και να σταματήσω τον φρικτό πόνο που ένιωθα στο κεφάλι μου και ήταν ανυπόφορος.

Δεν άργησα να γυρίσω και εύχομαι να μην το είχα κάνει...

°Mind_Explosion°🌵
"Blood makes you related, loyalty makes you family."