Our Decision

Day 60

Reality:
"Πρέπει να τις καταστρέψουμε, αν αυτές οι πλάκες βρεθούν στα χέρια του Άμπελ μπορεί να καταστραφούμε όλοι μας."

"Δεν υπάρχει άλλη επιλογή Νάο, είναι ο μόνος τρόπος για να ξυπνήσει η Αναλίζ και αν δεν θέλεις να με βοηθήσεις τότε θα τις πάρω μόνη μου στην αδελφή μου."

Δεν άφησα κανένα περιθώριο στον Νάο να διαφωνήσει και με την βοήθεια του τελικά πήραμε τις τρεις πλάκες προς την λίμνη όπου θυμάμαι πως είχα δει τον Άμπελ λίγο πριν κλείσω τα μάτια μου.

Το θέαμα που αντίκρυσα με έκανε να τρομάξω και να μετανιώσω για την απόφαση που πήρα.

Ο Κίρα και ο Σαχάρ ήταν αναίσθητοι στο έδαφος ενώ η Αναλίζ και ο Άμπελ αιωρούνταν πάνω από την λίμνη.

Η Αναλίζ είχε συνέλθει πλήρως χωρίς την βοήθεια μου αλλά από το βλέμμα της κατάλαβα πως κάτι δεν πήγαινε καλά.

Σταμάτησα απότομα και κοίταξα τον Νάο ερωτηματικά και κατάλαβα ότι είχε ήδη στραμμένη την προσοχή του πάνω μου.

"Συγγνώμη Αλίσα, ήταν ο μόνος τρόπος για να μην γίνει ο πόλεμος και να μπορέσετε να ζήσετε και οι δύο, όπως και εγώ" είπε ο Νάο και τα δάκρυα στα μάτια μου δεν άργησαν να εμφανιστούν.

"Πρόδωσες τον αδελφό σου!" Του είπα ουρλιάζοντας στο πρόσωπο του και έσφιξα τις πλάκες περισσότερο στα χέρια μου.

Όλα αυτά ήταν παγίδα από την αρχή, η Αναλίζ με πρόδωσε και θεώρησε πως η αγάπη της για τον Νάο ήταν πιο σημαντική από την δικιά μου για τον Κίρα για αυτό ο Νάο δεν επέμεινε περισσότερο για τις πλάκες.

"Αλίσα σκέψου του, τα πράγματα θα είναι καλύτερα τώρα! Ο κόσμος δεν θα κινδυνεύει γιατί πολύ απλά ένας από τους δύο τους θα έχει πάρει την πραγματική θέση. Όσο αφορά εσάς δεν θα τολμήσει κανένας να σας αναγκάσει να πάτε σε πόλεμο θα ζήσετε και οι δύο σας, θα σας προστατεύσω εγώ και θα ήμαστε επιτέλους οικογένεια! Το μόνο που πρέπει να κάνεις εσύ είναι να μας δώσεις τις πλάκες για να αποκτήσουμε τις δυνάμεις μας"

"Έτσι λες εσύ Άμπελ, όλα θα είναι καλύτερα τώρα που ο μπαμπάς και ο Κίρα δεν θα είναι εδώ να με προστατεύσουν από εσάς έτσι δεν είναι; όλα θα είναι καλύτερα τώρα που θα αποκτήσετε τις δυνάμεις σας και ο κόσμος θα καταστραφεί γιατί ας μην ξεχνάμε Αναλίζ πως μπορεί να βγάλατε από την μέση έναν από τους δύο τους αλλά θα πρέπει και μια από εμάς να κατακτήσει αυτή την θέση και μην νομίζεις πως θα σε αφήσω να ζήσεις ευτυχισμένη με τον Νάο"

"Αλίσα δεν χρειάζεται να το κάνεις αυτό! Μπορείτε να ζήσετε και οι δύο σας, έχετε τις πλάκες με τις δυνάμεις, κανένας δεν θα μπορέσει να σας κάνει κακό και ο πόλεμος θα σταματήσει" είπε ο Νάο προσπαθώντας να με πείσει αλλά δεν του έδωσα σημασία.

"Ξέρετε κάτι; λοιπόν από ότι κατάλαβα εγώ είμαι η πιο δυνατή εδώ πέρα και μπορώ να το αποδείξω βάζοντας πολύ απλά το κλειδί μου στην λίμνη που δείχνει την αλήθεια. Με πρόδωσες Αναλίζ, είπες πως όλοι μας θα ζήσουμε...αυτό ήταν το σχέδιο σας; τι λες να συμβεί αν η μόνη πλάκα που θα χρησιμοποιηθεί θα είναι η δικιά μου; ναι σωστά τότε σίγουρα θα είμαι η πιο δυνατή! Ραντεβού λοιπόν εδώ Αναλίζ, εγώ και εσύ σε μάχη αφού ο Νάο δεν έχει σκοπό να ακολουθήσει τους κανόνες και να παλέψει πλάι μου εναντίον σου." Είπα κοιτάζοντας την προς τα πάνω έντονα.

Η Αναλίζ με κοίταζε μετανιωμένη κάτι όμως που δεν με συγκίνησε καθόλου. Επέλεξε να ακολουθήσει ένα σχέδιο που ήξερε πως θα με πληγώσει μόνο και μόνο για να είναι βέβαιη πως αυτή και ο Νάο θα είναι μαζί χωρίς να κινδυνέψουν λόγο του πολέμου.

Αυτή θα ήταν ούτος η άλλως προστατευμένη με τις δυνάμεις που θα της έδιναν οι πλάκες αλλά ο Νάο θα κινδύνευε και ήθελε να είναι σίγουρη πως κανένας δεν θα είχε λόγο να τον πειράξει αφού επιλεχθεί αυτός να επιζήσει αντί του Κίρα.

Γύρισα για τελευταία φορά να τους δω πριν πλησιάσω τον Κίρα και τον μπαμπά φανερά πληγωμένη, αποφασισμένη όμως να εκδικηθώ.

"Τις πλάκες θα τις κρατήσω εγώ αφού μάλλον για εσάς θα είναι άχρηστες πια χωρίς το κλειδί μου για να τις ξεκλειδώσει. Ποτέ δεν είχα σκοπό να σας προδώσω αλλά αφού αυτό αποφασίσατε θα τα πούμε σε λίγο Αναλίζ, στα γενέθλια μας συγκεκριμένα" είπα γεμάτη ειρωνεία και σκούπισα τα δάκρυα μου.

Γονάτισα μπροστά στον Κίρα και χάιδεψα απαλά το πρόσωπο μου ακουμπώντας ακριβώς δίπλα μου τις πλάκες.

"Μην ανησυχείς θα βρω τον τρόπο να σε σώσω στο υπόσχομαι Κίρα...στο υπόσχομαι" του ψιθύρισα με την ελπίδα πως θα με άκουγε.

Η μαμά θα ξέρει πως να το κάνω...φτάνει να μπορέσω να χειριστώ την δύναμη μου χωρίς την Αναλίζ κοντά μου.

Πρέπει πρώτα να ξεκινήσω ξεκλειδώνοντας την δικιά μου πλάκα και έτσι θα αποκτήσω τις νέες μου δυνάμεις....δεν θα τους χρειάζομαι πια.

Δεν θα είμαι πια η αφελής Αλίσα που όλοι νομίζουν αλλά θα τους αποδείξω πως είμαι έτοιμη για αυτή την μάχη...την μάχη εναντίον της αδελφής μου.

°Mind_Explosion°🎶
"Gaining powers doesn't mean you know how to use them."