Our Decision

Μέρος 4 Αναλίζ

DAY 50

Reality:
Εγώ και η Αλίσα περιμένουμε για κάποιο νέο στοιχείο αν και δεν έχει συμβεί κάτι ακόμα, η αγωνία ήταν φανερή και στις δύο μας.

Η Αλίσα κρατούσε σφικτά το χέρι του Κίρα χωρίς να το αφήσει ούτε λεπτό ενώ εγώ αντίθετα κρατούσα το χέρι του Άμπελ, ήξερα πως θα έφερνε πίσω τον Κίρα όπως υποσχέθηκε στην Αλίσα ότι και να γινόταν.

Εγώ και ο αδελφός μου προσπαθούμε πραγματικά να επανορθώσουμε αλλά η Αλίσα το βλέπει πολύ εγωιστικά. Αναγκάστηκα να την απειλήσω γιατί δεν είχα άλλη επιλογή, έπρεπε να πάρουμε τις δυνάμεις μας ακόμα και αν αυτό σήμαινε πως έπρεπε να πείσουμε την Αλίσα πως θα κάναμε κακό στον Κίρα αν δεν μας τις έδινε.

Δεν περίμενα ποτέ πως η Αλίσα θα αντιδρούσε με αυτόν τον τρόπο και θα μου έκανε επίθεση, εγώ και ο Άμπελ προσπαθήσαμε απλά να κάνουμε τις σωστές επιλογές για όλους μας.

Δεν σκέφτηκα πως η Αλίσα θα ζητούσε πόλεμο πριν καν μας αφήσει να της εξηγήσουμε πως έχουν τα πράγματα.

Ο Κίρα είναι το αδύναμο σημείο της και οι ανασφάλειες μας για το αν η Αλίσα δεν θα μας πρόδιδε ξανά ήταν αρκετά μεγάλες ώστε να μας πείσουν πως αν χρησιμοποιούσαμε τον Κίρα ακόμη και σαν απειλή θα μπορούσαμε να κατακτήσουμε τις δυνάμεις μας.

Δεν τον σκοτώσαμε ενώ θα μπορούσαμε εύκολα να το κάνουμε αυτό γιατί πολύ απλά μετανιώσαμε για αυτή μας την επιλογή και καταλάβαμε πως ήταν εγωιστικό από την πλευρά μας, εγώ το κατάλαβα δηλαδή.

Ο Άμπελ δεν είναι ακόμη και τόσο σύμφωνος γιατί δεν ήθελε από την αρχή να συνδεθούμε τόσο εγώ και η Αλίσα με τον Κίρα και τον Νάο.

"Αλίσα; μήπως θες να συζητήσουμε;" ρώτησα σαν μια προσπάθεια συμφιλίωσης, ότι και να έγινε μεταξύ μας είναι αδελφή μου και δεν θέλω να την χάσω, δεν αντέδρασα όταν η ίδια μου επιτέθηκε γιατί θέλω να διορθώσω τα πράγματα.

Έπρεπε να καταλάβει πως αναγκάστηκα να πάρω αυτή την επιλογή για να μην χάσω τον Νάο, δεν φαντάστηκα ποτέ ότι η Αλίσα νιώθει τα ίδια έντονα συναισθήματα με μένα για τον Κίρα...δεν ήξερα ότι θα την πληγώσω τόσο.

"Θεωρείς πως είναι η κατάλληλη στιγμή να συζητήσουμε τα λάθη σου;" μου απάντησε απότομα χωρίς να μου ρίξει ούτε βλέμμα.

"Αλίσα δεν μπορείς να φταιές για όλα εμένα, δεν είμαι η μόνη που έχω κάνει λάθη εδώ πέρα. Τουλάχιστον εγώ έχω κάνει μια προσπάθεια να απολογηθώ αλλά εσύ δεν φαίνεσαι καν πρόθυμη να με ακούσεις" απάντησα με τον ίδιο τόνο, δεν καταλαβαίνω τι προσπαθεί να καταφέρει με αυτή της την συμπεριφορά.

"Σωστά δεν είσαι η μόνη που έκανες λάθη είχες και συμμάχους σε αυτή την ιστορία, τον Άμπελ και τον Νάο που όπως φαίνεται δεν ενδιαφέρεται να μάθει αν ο αδελφός του ζει ή αν πέθανε"

Ήμουν έτοιμη να της απαντήσω και να υπερασπιστώ τον Νάο αλλά η λάμψη γύρω από το σώμα του Κίρα που εξαφανίστηκε ξαφνικά μας τράβηξε την προσοχή.

"Ο Κίρα έχασε την εικόνα από τις πύλες, αργήσαμε αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι θα ξανά βρει τον δρόμο κάποια στιγμή" είπα προσπαθώντας να την καθησυχάσω.

Η Αλίσα άφησε το χέρι του Κίρα απότομα και γύρισε προς το μέρος μου ενώ εγώ συνέχισα να κρατάω το χέρι του Άμπελ κοιτάζοντας την με απορία.

Η Αλίσα άρπαξε σχεδόν με την βία το κλειδί της από τον Άμπελ και εγώ κράτησα αμέσως τον καρπό του χεριού της για να την σταματήσω.

"Τι κάνεις; ο Άμπελ δεν μπορεί να επιστρέψει χωρίς να έχει το κλειδί!"

"Είναι άγγελος μπορεί να επιστρέψει με το δικό του κλειδί γιατί ταράχτηκες Αναλίζ; νομίζεις πως χωρίς αυτόν θα είσαι απροστάτευτη έτσι δεν είναι; ένας διάβολος σαν και εσένα φοβάται έναν άγγελο σαν εμένα;" ρώτησε κοιτάζοντας με γεμάτη ειρωνεία, από πότε τολμά να μιλάει έτσι η Αλίσα;

Ένα χαστούκι ήταν αρκετό για να την κάνει να σταματήσει και δεν μετανιώνω πραγματικά που της το έδωσα για τον τρόπο που μου μίλησε.

"Το ξέρεις πολύ καλά Αλίσα πως ο Άμπελ δεν μπορεί να βγει από αυτές τις πύλες με ένα κλειδί πόσο μάλλον με κανένα, το κλειδί σου είναι το μοναδικό που έχει ο Άμπελ. Ο Νάο κρατάει το δικό του για ασφάλεια και χωρίς αυτό το κλειδί κανένας δεν θα μπορέσει να φέρει πίσω ούτε τον Κίρα αλλά ούτε και τον Άμπελ, εχτός και αν θες να επιστρέψεις μόνη σου εκεί μέσα.

Ο Άμπελ σου υποσχέθηκε πως θα φέρει τον Κίρα ζωντανό, δώσε του την ευκαιρία να ψάξει, δώσε του την ευκαιρία να προσπαθήσει διαφορετικά θα τους χάσουμε και τους δύο" τόνισα κοιτάζοντας την έντονα ενώ η Αλίσα ήταν και πάλι έτοιμη για να μου ξανά επιτεθεί μετά το χαστούκι που της έδωσα.

Δεν είχα άλλη επιλογή, η Αλίσα έχει χάσει τον εαυτό της και εγώ έπρεπε να την σταματήσω πριν κάνει κάτι που μπορεί να μετάνιωνε αργότερα.

"Εμπρός λοιπόν σκότωσε με Αλίσα αφού αυτό θες τόσο πολύ να κάνεις!"

°Mind_Explosion°🌱
"until we meet again."