Our Decision

Day 73

Reality:
"Είσαι σίγουρη πως δεν σε είδε κανένας;" με ρώτησε για ακόμη μια φορά η Αλίσα το ίδιο τρομοκρατημένη.

Σήμερα αποφασίσαμε να κρύψουμε τις πλάκες που μας έδωσε ο Άμπελ και η καλύτερη κρυψώνα που κατάφερα να βρω ήταν αυτή πίσω από τους βράχους.

Φοβόταν άλλωστε η Αλίσα να με βοηθήσει να ψάξουμε καλύτερα για ένα πιο ασφαλές μέρος μήπως και ανακαλύψουν τα αγόρια πως κάτι τους κρύβαμε.

"Αν συνεχίσεις να με ρωτάς ο Νάο θα μπορέσει να διαβάσει την σκέψη σου! Είναι ασφαλής σου είπα!" Της είπα εκνευρισμένη μήπως και την καθησυχάσω επιτέλους για να σταματήσει συμπεριφέρεται λες και κάναμε κάποιο σοβαρό έγκλημα.

"Τι ακριβώς είναι ασφαλής;" ακούσαμε την φωνή του Κίρα να μας λέει πίσω μας.

Γυρίσαμε προς το μέρος του ξαφνιασμένες και οι δύο και του απάντησα κάπως απότομα "τίποτα!" Πριν προλάβει να πει κάτι η Αλίσα και μας φανερώσει άθελα της.

Ο Κίρα με κοίταξε περίεργα και κατάλαβα πως προσπαθούσε να διαβάσει τις σκέψεις μου οπότε αυτό που έκανα αμέσως ήταν να προσπαθώ να συγκεντρωθώ και να σκεφτώ κάτι άλλο ώστε να μην του επιτρέψω να μάθει για της πλάκες που μας έδωσε ο Άμπελ.

"Ποιες πλάκες;" είπε αυτή την φορά ο Νάο καθώς έβγαινε από την σκηνή και κοίταξα την Αλίσα εκνευρισμένη.

Αυτή προσπάθησε να απολογηθεί αλλά εγώ της έκανα νόημα να απομακρυνθεί πριν ο Νάο καταφέρει να μάθει περισσότερες πληροφορίες από τις σκέψεις της.

Κάποια στιγμή πρέπει να μάθει να ελέγχει την κατάσταση δεν μπορεί να είναι συνεχώς τόσο εκτεθειμένη αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτά που μας ζητά ο Άμπελ χωρίς να το υποψιαστούν.

Όταν η Αλίσα απομακρύνθηκε ξεφύσησα ενοχλημένη που θα έπρεπε να μπω στην διαδικασία να τους εξηγήσω και κοίταξα τον Κίρα και τον Νάο ειρωνικά.

"Καλύτερα να απαντήσετε εσείς σε αυτήν την ερώτηση. Ξέρετε αν ήσασταν λίγο πιο συνεργάσιμοι μαζί μας θα μπορούσαμε να σωθούμε όλοι μας αλλά τώρα που το σκέφτομαι να θυμάστε πως θα είστε οι πρώτοι που θα εκδικηθούμε. Γιατί κανένας δεν μας πόνεσε όσο εσείς" είπα και κοίταξα με νόημα τον Νάο.

Αυτό δεν θα το άφηνα έτσι, αφού ο ίδιος ήθελε να σταθεί απέναντι σε εμένα και στα αδέλφια μου για να σώσει τους θνητούς τότε να είναι σίγουρος πως εγώ θα είμαι αυτή που τον εκδικηθώ πρώτη.

Δεν θα ξανά επέτρεπα σε κανένα άγγελο να παίξει με τα συναισθήματα μου και θα του έδειχνα το πόσο επικίνδυνος μπορεί να γίνει ένας διάβολος.

Μπορεί ο Κίρα να μου συμπεριφέρθηκε καλά όταν ήμουν στους θνητούς αλλά δεν του είχα καμία εμπιστοσύνη σε ότι αφορούσε την Αλίσα.

Τον ήξερα πολύ καλά όπως και την Αλίσα τόσο καιρό που ήμουν στο σώμα της, μπορούσα να την αισθανθώ ακόμη και αν δεν επικοινωνούσα μαζί της.

Ο Κίρα θα την πλήγωνε και δεν θα άντεχα να την δω σε αυτή την θέση, έπρεπε να την προστατεύσω. Δεν θα τον άφηνα να κάνει ότι έκανε ο Νάο σε εμένα.

Με την δύναμη που θα μας δώσουν οι πλάκες δεν θα τους έχουμε πλέον ανάγκη και κανένας δεν θα τα έβαζε με εμάς.

Ο Νάο διάλεξε να ακολουθήσει το αρχικό σχέδιο, αυτό που θα στερούσε την ζωή από κάποιους μας. Προτιμούσε να σώσει τους θνητούς από εμάς και εγώ δεν θα του το επέτρεπα.

Το κλειδί στον λαιμό μου άρχισε να λάμπει και εγώ το έσφιξα στο χέρι μου μόλις κατάλαβα πως η Αλίσα ήταν κοντά στις πλάκες.

Έπρεπε να πάω εκεί πριν προλάβουν να το κάνουν αυτοί για αυτό και έκανα κάποια βήματα προς τα πίσω ανήσυχη.

Ίσως ο Άμπελ να ήθελε να μας μιλήσει, ίσως να ήταν τώρα με την Αλίσα! Ίσως να κατάφερε να μας εντοπίσει πιο γρήγορα από ότι περιμέναμε.

Τα αγόρια κοιτούσαν το κλειδί μου που έλαμπε και κατάλαβαν αμέσως τι συμβαίνει, ήμουν σίγουρη πως ήθελαν να πιάσουν τις πλάκες πριν ο Άμπελ εμφανιστή αλλά εγώ δεν θα τους άφηνα να το κάνουν.

Ήμουν έτοιμη να τρέξω μακριά τους για να βρω την Αλίσα αλλά ο Νάο με σταμάτησε αρπάζοντας το χέρι μου.

"Αναλίζ οι πλάκες που κρατάτε είναι επικίνδυνες, ο Άμπελ θα σας εντοπίσει! Πρέπει να φύγουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Πάρε μας σε αυτές τις πλάκες Αναλίζ, πρέπει να τις καταστρέψουμε!" Μου φώναξε ο Νάο και εγώ κούνησα το χέρι μου προσπαθώντας να ξεφύγω από το κράτημα του κάτι όμως που δεν κατάφερα να κάνω.

Άρχισα να ουρλιάζω και να τον χτυπάω για να με αφήσει ενώ ο Κίρα προσπαθούσε να μου πάρει το κλειδί που τώρα έλαμπε ακόμα περισσότερο. ο Νάο συνέχιζε να με κρατάει για να με ακινητοποιήσει όσο και αν προσπαθούσα να ξεφύγω.

Φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα την Αλίσα για να την προειδοποιήσω πως έπρεπε να προστατεύσει τις πλάκες και ξαφνικά μια φωνή ήταν αυτή που τους ανάγκασε να σταματήσουν να προσπαθούν να μου πάρουν το κλειδί που μου άνηκε.

"Αφήστε κάτω την αδελφή μου!"

Επιτέλους ήταν εδώ και ήρθε να μας σώσει.

°Mind_Explosion°🔪
"The saddest thing about betrayal is that it never comes from your enemies."