Hırsız {bxb}

15*

{Yazar}

Barkın karşıya dimdik bakarken ağzından neredeyse 'Hangi kız kim?' diye bir cümle çıkacaktı. Son anda cümlesini yutup sessiz kalmayı seçti. Onu ilgilendirmezdi sonuçta...

Ege bu sessizlik yüzünden sinirlenirken bir yandan yorgun olduğu için susmuş ve kafasını arkaya dayamıştı. Mükemmel! Sevgilisi de vardı. Oh ne güzel ya!

Barkın arabayı sonunda çalıştırmayı başardığında yola çıktılar. Saat on civarıydı ve eve gider gitmez ya büyük bir kavga çıkacaktı veya Ege susup Barkın'ın dediği her şeye 'Tamam.' diyecekti. İki türlü de Barkın'ın tepesi atacağı için şimdiki sessizlikte ne diyeceğini düşünmeliydi.

Bir süre geçtikten sonra Ege beyaz tenli çocuğa göz ucuyla baktı. Dibine kadar hetero biriydi işte! Siktir ya. Şansıma tüküreyim diye içinden kendine sövüyordu.

Sonra beynini rahatlatmak için 'Sadece hoşlantı.' dedi içinden. Öyleydi zaten. Gerek yoktu böyle sinirlenmeye falan sadece hoşlantı. Geçici bir şey sonuçta dışarıda kalbi kerhaneye dönmüş insanlarin yanına Ege'de peygamber sabrı vardı.

Eve geldiklerinde Barkın dışarı çıktı ve onları bekleyen kedisini kucakladı. Yarın kar yağabilirdi bu yüzden içeri alacaktı onu.

Gri kedi sahibine sokulup mırlayınca Barkın kapıya yöneldi ve kapıyı açtı. Ege sinirli ama yavaş biçimde içeri girdikten sonra Barkın burnundan soluyarak içeri girmişti.

Demin kızgın olmadığı şu anda kızmaya başladığı gerçeğini değiştirmezdi.

Kediyi bıraktıktan sonra mutfağa yönelen Ege'yi takip etti ve su içen çocuğa baktı bir süre. Siniri geçer gibi oldu sonra. Hayır Barkın! Topla kendimi, o evden kaçtı.

Seni bıraktı. Verdiği bütün o sözleri bıraktı ve evden kaçtı kim bilir onu bulmasan neler neler olacaktı Ege'ye. Ve bunun tek sorumlusu o çünkü evden kaçtı ve uyuşturucu almaya gitti. Aptal!

Ege suyunu bitirir bitirmez Barkın ağzını açtı.

"Neden kaçtın?"

"O kız kimdi?"

İkisi aynı anda yıllarca kavga edebilecekleri malzeme çıkartmışlardı. Bravo çocuklar böyle devam anamı sikin afedersiniz.

Barkın gözlerini büyütüp hala Ege'nin bunu sorguladığına inanmak istemez gibi ona baktığında Ege de ona sinirli gözler ile baktı.

"Sana bu konuda cevap vermek zorunda değilim." Dedi Barkın sinirli bir şekilde sonrasında Ege de aynı şekilde gözlerini sonuna kadar açıp "O zaman ben de sana cevap vermek zorunda değilim." Dedi.

Barkın sinirden gülecek duruma gelmişti karşısındaki çocuğa. Nasıl diyordu içinden. Bir anda bırakıp gitsin sonra 'Civip virmik zirindi digilim.' Nah değilsin.

Ege oturma odasına ilerlerken Barkın arkasından onu takip etti ve koltuğa oturan çocuğun önüne geçip "Nasıl değilsin ya? Evden kaçtım farkındasındır umarım. İşten geldiğimden beri seni arıyorum saat onbir oldu, onbir!"

Elleri ile duvardakı saati gösterdi Barkın. Ege ayağa kalktı. Zaten azıcık enerjisi kalmıştı onu da kavga ederek harcayacaktı... Ne güzel ne güzel.