Hırsız {bxb}

58*

{Yazar}

Yavaşça gerinerek uyanan kıvırcık çocuk kolu ile yüzünü kapattı, çok ışık vardı.

Ardından kamaşan gözlerini hafifçe açtı.

Sabah çoktan olmuştu. Ve çoktan Barkın işe gitmişti.

Doğruldu ve sırtını duvara yaslayıp aptal aptal gülümsedi. Ardından yeniden kendini yatağa attı ve sevdiğinin kokusu ile kutsanmış yorganı kolları arasına alıp ciğerlerine çekti.

Bir süre daha yatakta vakit geçirdikten sonra -zamanın çoğunda sırıtarak tavanı izlemiş ve dünü düşünmüştü- ayağa kalktı.

Yatağı topladıktan sonra çalışma masasının üzerinde gördüğü not ile hafifçe kaşlarını çatıp ilerledi. Bu not dün burada değildi.

Eline notu aldı ve arkasını çevirdi.

Erken çıkmak zorunda kaldım, saat yedi gibi hazır ol dışarı çıkalım... Sana da uyarsa.

Barkın'ın iki yazı stili vardı.

Birincisi iş yerinde kullandığı stil... Genelde ciddi şeylerde okunaklı yazmak içindi.

İkincisi ise Ege'ye yazdığı stil... Nereden çıktığı hakkında en ufak bir fikri yoktu ama daha titrek ve yatık yazıyordu nedense.

Sonuna koyduğu kalbe gülümsedi kıvırcık çocuk. Şapşal sevgilisi işte.

Arından lavaboya ilerledi.

*

"Gü, nay, dıııın." İçeriye güle oynaya giren Simay'a göz devirdi Barkın.

Ne yaptıklarını keşke bu kadar belli etmeseydi.

Ardından siyah saçlı çocuğun masasına ilerledi ve masanın üzerine oturup "Gelişme var mı yavru?" Demişti.

Barkın kafasını sallarken gözlerini ekrandan çekmiyordu ve sırıtmamaya çalışıyordu. Çünkü eğer bir kere daha kıvırcık çocuğun gülümsemesini hatırlarsa kalp krizinden geberebilirdi.

"Saklamaya çalıştığın gülümseme belli ediyor... İyi şeyler olmuş." Dedi yavşakça sırıtarak. Canları çıkmıştı ikisini aynı eve tıkana kadar.

Barkın kafasını kaldırdı ve "Senin de saklamaya bile çalışmadığın gülümseme her şeyi belli ediyor." Dedi. Ardından yapmacık bir gülümseme ekledi.

Kısa saçlı kız eli ile hızla çocuğun ensesine vurduktan sonra "Size ne bizim cinsel hayatımızdan... Ben size soruyor muyum kim altta kim üstte diye." Dedi alay dolu bir ses ile.

Gözleri büyüse de cevap vermedi Barkın. Onlar böyle bir şey asla yaşamanışlardı..
Tahmin edin kimin yüzünden?

Simay kahkaha attı çocuğun bu haline. Ardından yerindne kalktı ve dizlerinin üstüne çöküp masaya kafasını yasladıktan sonra "İnanmıyorum size." Dedi.

Barkın cevap vermeyip bir şeyler yazmaya devam ederken Simay dalga geçecek malzeme bulma sevinci ile "Bebişler." Dedi bu sefer.