Hırsız {bxb}

28*

{Yazar}

Ege karşısında gayet kararlı şekilde duran çocuğa bir bakış attı ve ayağa kalkıp yanından geçerek kapıya ulaştı.

Kapının kolunu sıkıntı ile kendine çekerken "Ben oturma odasında uyuycam." Demişti.

Başka çaresi yoktu cidden hâlâ kızgındı ona. Ne kadar bir tarafı affetmek ve yeniden onu öpmek istese de kızgındı.

Barkın hareket etmedi, onu engellemeye çalışmadı... Konuşmadı bile.

Ege kapının kolunu kendine doğru çekerek açmaya çalıştı.

Kapı açılmıyor.

Sonra bir daha denedi. Bu sefer biraz daha hızlı denemişti. Yine açılmadı.

Bu iş sinirini bozarken çatılmış kaşları ile birkaç kere daha denedi. Siyah saçlı çocuğun kadraja girip anahtarı göstermesi ile bu deneme işlemine ara verip dumur olmuş bir şekilde anahtara baktı.

Barkın işini riske atmamak için anahtarı kotunun içine attıktan sonra çocuğun surat ifadesini izledi.

İlk önce kocaman olan gözler sonrasında sinirli olduğunda ortaya çıkan çatılmış kaşlara bıraktı yerini.

Piç ya.

Elini kapı kulbundan çekip "Çocuk musun Barkın? Ver şunu." Dedikten sonra elini uzattı ona karşı. Barkın ise kafasını iki yana salladıktan sonra odanın ortasına ilerledi.

"Anlıyorum sinirlisin. Ama senin de dediğin gibi. Konuşmalıyız."

Ege kollarını birbirine bağlayıp çalışma masasına oturdu ve dönen sandalyeyi çevirerek Barkın'a bakar pozisyona geçti.

Pes etmişti.

"Anlat."

Yüzünde mimik oynamadan konuşunca siyah saçlı çocuk gözlerini gözlerine kilitledi Ege'nin. Zor olacaktı.

Hislerini ifade etmek.

Belki de reddedilmek. Ki bu ihtimali yok sayıyordu.

Yatağa oturup bal rengi gözlerini çocuk ile buluşturdu. Derin bir nefes verdi, başlıyoruz.

"Ben, korktum."

Ege histerik biçimde güldü ve kafasını sağa doğru çevirdi hafifçe gözlerini çocuğun gözlerinden alayla çekerken.

Neyden korkmuştu Allah aşkına?

Öcü ile öpüşmüyordu alt tarafı bir erkek ile öpüşüyordu.

Barkın bu tepkiye karşı devam etti sözlerine yavaşça. Her kelimesini özenle seçmek istiyordu her kelimesinde kendini anlatmak kendini kelimelere dökmek hatta kelimelerden bir Barkın yapmak.

Kendiniz acındırmak değildi amacı. Amacı sadece anlaşılmak ve bu yolda bir daha karşısındaki güzelliği kırmamak istiyordu.

"Bu içinde bulunduğumuz olayın..." Elini 'ikimiz' der gibi kullandıktan sonra sözüne devam etti.

"Gerçekliği beni korkuttu."