Hırsız {bxb}

34*

{Yazar}

"Şu kalem kağıdı al."

Kıvırcık çocuğun eline uzattığı kalem ve kağıt ile Ege dolu gözlerini yerden çekip kıza baktı.

"Seni takip etmesini önleyecek bi mektup yaz, veda mektubu. Peşinden gelmemesini sağla."

Ege durdu ve gözlerini elinde tutuşturulan kağıda çevirdi. Yutkundu, bu kadar basit miydi? Bu kadar kolay mı ayrılacaklardı.

Bu kadar kolay mı her şeyi olan adamdan kopacaktı? Geçmişte yaptığı o iğrenç hata yüzünden mi? Yine mi?

Gözleri yeniden dolarken burnunu çekti, kendi olmasını sağlayan kişinin hiç bir şeyiydi aslında. O Barkın'a dokunamazken öpmeye çekinirken siyah saçlı çocuk için sadece bir heves miydi?

Özlediği teni unutmak için sığındığı bir liman kadar basit miydi Ege?

Yeniden gözlerinden yaşlar gelirken eli ile hızla silip kafasını salladı.

Ve hayatının hatasını yapacağı şu kelimeleri teker teker önce beynine sonra ise kağıda kazıdı.

Barkın,

Bu zamana kadar yanımda olduğun ve benim ile ilgilendiğin için teşekkür ederim ama, ben senin bende sadece bir heves olduğunu anladım. İkimizin de daha çok çıkmaz bir yola girmemesi ve senin daha mutlu olman için gidiyorum. Nereye diye sorma, araştırma. Eğer beni bulmaya çalıştığını anlarsam ikimiz için de işler daha kötü olur. Kendine iyi bak.

Ege

Dudaklarını ısıra ısıra yazmayı bitirdiği notu katladı ve gözlerini karşısında telefonuna bakan kıza çevirdi.

Gözde gözlerini telefon ekranından kaldırıp not ile buluşturdu ve kıvırcık çocuğun elindeki notu alıp okumaya başladı.

Bir süre sonra sırıtıp çocuğa baktı ve yüzünden bin parça düşen Ege'ye "Bu iş görür, yarım saatin var. Gidip eşyalarını topla notu bırak geri gel. Gelmezse-"

"Barkın'a videoyu gösterirsin. Anladım."

Kalbi cidden acıyordu gözlerini ovuşturup notu kızın elinden çektikten sonra kafasını sallayıp arabadan indi ve arkasına bakmadan gözlerini yerde tutarak geldiği yolu yeniden adımlamaya başladı.

Her adımında bir kere daha yaptığı şeyi sorguluyordu, bir kere daha hatası yüzüne vuruluyordu.

İçi acıyordu, nasıl anlatacağını bilmediği bir acı.

Gözleri yeniden dolarken gözlerini kapatıp açtı ve tek seçeneği olan işi yapmak için derin bir nefes aldı.

Sessiz sokakta yalpalayarak yürürken ellerini birbirine doladı ve kapısına birkaç adım sonra evin ilk bahçe kapısını açtı.

Gıcırtılı kapı gecenin karanlık sokağında rahatsız edici bir ses çıkartırken titredi hafifçe ve içeriye girip cebinden anahtarı çıkarttı.

Eve girdiğinde dışarıdan daha sıcak olan eve karşı alması gereken şeyler için hızlıca yukarı çıktı.

Odaya sessizce girince yatakta huzur içinde uyuyan Barkın'ı gördü.