A weird love story

3.0

Een weekje later inmiddels. Vroeg in de morgen sta ik op en vertrek naar mijn werk. Rond zessen ben ik klaar en ga dan langs de winkel. Ik breng de spullen naar Nancy toe en help haar met het uitpakken hiervan. 'Ik kom vanavond dan maak ik de lasagne. Ga nu effe de kast afmaken en schilderen.' Zeg ik. 'Is goed beer.' Zegt Nancy. 'Je zou daarmee stoppen toch?' Vraag ik lachend en druk een kus op haar wang. 'Never said that.' Lacht ze. Lachend loop ik naar de woonkamer en geef Martijn een klopje op zijn schouder. 'Kom we gaan.' Zeg ik tegen hem. 'Wacht dan pak ik even mijn oplader!' Roept hij en rent naar boven. 'Zit in de auto!' Roep ik terug en loop naar buiten. In mijn auto check ik mijn haar en start de auto alvast. 'Wel cool dat je de nieuwe game hebt. Van mama mocht ik hem niet, want ik heb slechte cijfers bla bla bla.' Zegt Martijn zuchtend terwijl hij instapt. 'Alleen als je goede cijfers hebt neem ik je mee in de meivakantie naar Turkije he.' Waarschuw ik hem en rij weg. 'Ja, ja komt goed.' Stelt hij me gerust. Bij mij thuis ploft hij oo de bank neer en speelt zijn spelletje. Ik kleed me om en ga verder met de laaste dingetjes voor mijn kast.

'Ik ga even weg. Ben over een uurtje terug en dan gaan we richting huis.' Zeg ik tegen Martijn en loop naar buiten. Ik rij naar Laila's huis en loop naar boven. Ik klop aan en Youssra opent de deur. 'He alles goed?' Vraag ik haar. 'Ja goed met jou?' Vraagt ze me. 'Goed, goed.' Zeg ik. 'Laila is Brownie aan het uitlaten. In het parkje hier verderop.' Zegt ze dan. 'Oh. Thanks dan ga ik daarheen.' Zeg ik en loop weg.

Eenmaal beneden zoek ik een parkje en als ik hem vind zie ik Laila al gauw staan. Ze gooit een bal en Brownie rent erachterna. Ik bekijk haar even en loop er dan naar toe. 'Alles cool mooie dame?' Vraag ik charmant. 'Jou stem herken ik nog wel.' Lacht Laila. 'Hoe is het?' Vraag ik en druk een kus op haar wang. 'Hee maatje.' Zeg ik als Brownie naar me toe rent en blij groet ik hem. 'Goed, hamdoulilah en met jou?' Vraagt ze. 'Gaat goed, goed el hamdoulilah. Je ziet er mooi uit op deze regenachtige dag.' Zeg ik. 'Mooi? You're joking right.' Lacht ze. Ik bekijk haar goed. Een grijze joggingsbroek, die helemaal donker geworden is door de regen, met een grote hoodie en dan de capuchon over haar hoofd. 'Nee echt. Vind het schattig staan.' Zeg ik. 'Geloof ik niet, maar thanks.' Lacht ze. 'Maar waarom heb je geen jas aan? Het regent.' Zeg ik dan. 'Ik vind de regendruppels wel lekker. Het ruikt dan zo lekker en ik weet niet. Het doet me denken aan vroeger. Dan zie ik het voor me.' Zegt ze. 'Dat kan ik begrijpen.' Zucht ik. 'Het is oke en sowieso ik vind Brownie tof. Hij is een van de beste dingen die me ooit is overkomen, dus als je het zo bekijkt is dit gewoon een blessing geweest.' Zegt ze. 'Je bent een positieve chick he?' Lach ik. 'Moet wel. Je moet het leven leuk maken of niet?' Lacht ze en aait Brownie. 'Positieve mind. Hou er wel van. Ikzelf heb dat niet altijd.' Zeg ik eerlijk. 'Ik leer het je wel.' Zegt ze lachend. 'Hou ik je aan.' Zeg ik. 'Wat doe je überhaupt hier? We hebben niet afgesproken ofzo toch?' Vraagt ze dan. 'Nee dat niet, maar ik dacht waarom niet effe chillen.' Zeg ik. 'Je bent een aparte gozer. Chillen met een blinde.' Lacht ze. Ik moet van haar lachen en stoei wat met de hond. 'Wat nou als ik de blinde wel interessant begin te vinden? Als ze m'n mind niet heeft verlaten?' Vraag ik. 'Je hebt een aparte manier van flirten weet je dat?' Lacht ze. 'Meestal is het één blik en een chick is al veroverd. Ik ben best aantrekkelijk zeggen ze.' Zeg ik. 'Je bent best wel ijdel.' Zegt ze dan. 'Ik maak grapjes. Geen stress.' Zeg ik. 'Weet je, ik ben best dankbaar dat ik niets meer kan zien. Innerlijk betekent zoveel meer dan uiterlijk.' Zegt ze. 'Helemaal mee eens. Ik heb goede looks, maar dat is het enige wat men ziet.' Zeg ik lachend. 'Ik hoor in je stem dat je grapjes maakt. Is dat zo?' Vraagt ze. 'Dat is zo. Ik ben niet van materialistische dingen en sowieso uiterlijk boeit ook niet zoveel.' Zeg ik. 'Cool, want ik hou niet van dat soort mensen.' Zegt ze. 'Ik moet van de week wat bloemen kopen voor mijn nieuwe bloemenkast die ik heb gemaakt. Zin om mee te gaan?' Vraag ik. 'Ja dat lijkt me leuk.' Zegt ze. Haar wekker gaat af en ze roept de hond. Ze doet het tuigje om hem heen en we lopen terug. 'Nu je blind ben zijn je andere zintuigen sterker toch?' Vraag ik. 'Jep, ik hoor geluiden wat sterker en geuren ruik ik wat beter.' Zegt ze. 'Dan zal je die bloemen vast waarderen toch?' Vraag ik. 'Ja zeker, het ruikt sowieso altijd super lekker in de Intratuin enzo.' Zegt ze. 'Cool, cool.' Zeg ik. 'Nou ik moet gaan. Heb zo mijn afspraak.' Zegt ze. 'Wat voor afspraak? Je doet een beetje mysterieus.' Lach ik. 'Heb een afspraak bij mijn therapeut. Ik schaam me er niet voor, een beetje.' Zegt ze lachend. 'Tijdens ons volgende uitje vertel ik wel wat over de mijne. Ga er sinds kort niet meer heen tho. Had zieke problemen, dus schaam je zeker niet.' Lach ik. Ze moet lachen. 'Spreek je later. Hou je taai.' Zeg ik en druk een kus op haar wang. De hond aai ik even en kijk dan hoe ze samen naar boven lopen. Ik stap in mijn auto en rijd naar huis. Ik toeter twee keer en na even komt Martijn aanlopen. We rijden naar zijn huis, waar ik de keuken induik.

'Erg lekker.' Zegt Jan en neemt nog een hap. 'Ja toch oude?' Lach ik en begin ook met eten. 'Ilse telefoon weg en eten.' Zegt Jan dan streng. 'Een momentje pap.' Zegt ze en typt verder. 'Hoe was je dag?' Vraag ik aan Jan. 'Lekker, Hanifa was jarig dus ze had taart meegebracht.' Zegt hij vrolijk. 'Oh Jan we zouden toch gezonder doen? Je hart is al zo zwak.' Zucht Nancy. 'Ahjoh wat kan één stukje taart nou? En Ilse mobiel weg.' Zegt Jan en eet door. Zuchtend zet Ilse haar mobiel weg. Ik kijk naar haar en moet lachen. 'Tieners he.' Zucht Nancy. 'Ja rot tieners.' Zucht Martijn. 'Hou je bek dicht.' Zegt Ilse pissig. 'Taalgebruik.' Zeg ik. 'Lekker voor je dikke loser.' Lacht Martijn. 'Papa!' Zegt Ilse boos. 'Martijn!' Zegt Jan streng. 'Het was gewoon een grapje huilebalk.' Lacht Martijn. 'Kunnen we alstjeblieft gewoon gaan eten?' Zucht Nancy. 'Ja dikke, ga eten.' Lacht Martijn. 'Klep dicht kneus.' Zegt Ilse en begint met eten. Lachend steekt Martijn zijn middelvinger op. 'Oke zo is het genoeg. Je zus heeft genoeg gehad.' Lach ik. 'Wat ben je weer charmant.' Zegt Ilse sarcastisch. 'Weet ik toch.' Zeg ik en glimlach breed. 'Kinderen.' Zucht Nancy. 'Mama wilde mij temminste hebben.' Zegt Ilse tegen Martijn. 'Mij ook! Wat zeg je nou?' Zegt Martijn boos. 'Mij helemaal, want ze kozen mij.' Lach ik ze uit. 'We houden evenveel van jullie allemaal.' Zegt Nancy. 'Mwah Ilse is mijn favoriet.' Lacht Jan. 'Papa!' Zegt Martijn boos. 'Kleuter.' Lach ik. 'Kunnen we gewoon eten? En Ilse mobiel weg!' Zucht Nancy. 'Kom al.' Zegt Ilse en blijft op haar mobiel. 'Nancy zegt wat.' Zeg ik en pak haar mobiel af. 'Ugh dikke beer!' Zucht Ilse chagrijnig en eet door. 'Stop met me zo noemen.' Zeg ik lachend. 'Ja alleen ik mag hem zo noemen. Mijn beertje.' Zegt Nancy lachen. 'Cringe.' Zeg ik. 'Ik ben het eens met Zohair. Hij is te oud voor die bijnaam.' Zegt Jan. 'Bedankt!' Zeg ik lachend. 'Nou ik blijf het zeggen.' Zegt Nancy en drukt een kus op mijn haren. Lachend rol ik met mijn ogen. 'Papa weet je wat ik vandaag jeb gedaan?' Vraagt Martijn. De rest van het eten praten we over de dag en afwassen hoef ik niet, want het is Martijns beurt. Ik zeg weer gedag en vertrek naar huis. Thuis aangekomen bid ik het gebed en kijk een filmpje in bed.