A weird love story

49.0

Het is vandaag Ahmeds 3e verjaardag. Hij is veel gegroeid, maar toch nog klein voor zijn leeftijd. Hij gaat naar de peuterspeelzaal en naar de logopedie in verband zijn spraakproblemen. Hij kan wel gewoon goed communiceren met anderen en iedereen snapt precies wat hij bedoelt.

Het is heerlijk weer, dus houden we een feestje in het park. Ik heb een springkussen geregeld en gewoon wat activiteiten voor Ahmed en zijn vriendjes van de peuterspeelzaal.

'Kijk hoe leuk je eruitziet Ahmed.' Zegt Laila en laat Ahmed de foto van hemzelf zien. Ik lig gewoon op bed en kijk Laila aan. Ze lacht en maakt nog een foto met hem. Ze straalt. Met een glimlach kijk ik naar haar.

Ik snap nog steeds niet hoe ik haar verdien. Ze is zo perfect en puur. Ze vinkt echt alle vakjes aan gewoon en meer.

'Waarom staart papa ons zo eng aan Ahmed?' Vraagt Laila aan Ahmed en kijkt me aan. 'Je ziet er echt mooi uit schat.' Zeg ik tegen haar. 'Oeh heeft mama dat op film!' Zegt Laila vrolijk en huppeld lachend naar me toe. 'Ik zie niks. Kowed raar wijf.' Zeg ik snel. Beide moeten we lachen en snel druk een kusje op haar lippen voor Ahmed er tussen springt.

'Heeft papa vandaag allemaal chickies geregeld van jou leeftijd?' Vraag ik en kietel Ahmed. Hij moet hard lachen en trapt me in mijn maag. Kreunend van pijn, nep pijn, spring ik op het bed en doe alsof ik dood ga van de pijn. Het enige wat Ahmed doet is lachen en zijn voet in mijn gezicht duwen.

'Als ik jullie zo zie spelen wil ik er nog vijf.' Zegt Laila die de kamer inloopt. Ik ga recht zitten en streel haar buik. 'Shoarma.' Lacht ze. Ik rol met mijn ogen en druk een kusje op haar buik.

'Oke en hoe zie ik eruit?' Vraagt Laila die als een model de woonkamer komt inlopen. Ik negeer haar en kijk gewoon naar mijn telefoon.

Ze trekt mijn telefoon weg en kijkt me fronsend aan. 'Hallo ik ben hierzo fucking beeldschoon alles en je zit op je telefoon? Waardeer beter wat je hebt, want als je zo doorgaat ben ik weg.' Zegt ze serieus. Fronsend kijk ik haar nu aan. 'Ugh dan toch niet dikzak. Ahmed is mama mooi?' Vraagt ze. 'Mama!' Zegt Ahmed en brabbelt er wat achterna. Hij springt in haar armen en Laila steekt haar middelviger naar me op. 'Hij kwijlt op je hoofddoek schoonheid.' Lach ik. Ze rolt met haar ogen en loopt weg.

Eenmaal in het park aangekomen regelen Oualid, Anouar en ik alle shit. Laila is weg met Youssra en Sasha even Ahmed afleiden.

Niet veel later is het feest goed op gang. De volwassenen zitten aan de tafels, de kinderen spelen in het springkussen en de activiteiten ernaast en wie wilt pakt wat eten van het buffet.

'Wij willen jullie ons geheim vertellen.' Begint Laila lachend. Ze kijkt me afwachtend aan. 'We krijgen een baby en het is een jongen!' Roep ik hard. Voor ik het weet rennen Oualid en Anouar en enkele neven van mij naar me toe en hebben we een gekke groepsknuffel.

'Zohair! Laila! Iemand! Help!' Wordt er hard geroepen. Oualid en ik rennen meteen richting het springkussen. 'Hij is flauwgevallen ofzo. Help.' Zegt Martijn die Ahmed bewusteloos in zijn armen heeft. 'Haal de auto!' Zeg ik tegen Oualid, die wegrent. Ik ren naar Ahmed en til hem op. 'Het komt goed maatje. Blijf ademen. Het komt goed.' Zeg ik en sprint richting de weg. Laila rent me achterna gevolg door Youssra. Oualid rijdt de auto hard naar ons toe en meteen stappen we in.

In het ziekenhuis wordt Ahmed meteen aan de beademing gezet. Zijn hart is gestopt met kloppen en ze hebben hem met shi gekke apparaten weer laten kloppen.

Zodra zijn hart weer klopt en hij zijn zuurstof binnen heeft schrikt hij hijgend wakker. Hij kijkt Laila en mij bang aan en moet hard huilen. 'Het komt goed maatje.' Probeer ik hem gerust te stellen. Ik kijk naar Laila. Snikkend houdt ze zijn hand vast. Ik streel haar rug en kijk naar Ahmed. 'Dit kan een beetje prikken Ahmed. Het spijt me heel erg.' Zegt de verpleegster en houdt zijn arm stil. Ahmed stribbelt huilend tegen. Laila sluit haar ogen en ik houd hem stil als de verpleegster het draadje in zijn arm doet doormiddel van een prikje.

Ahmed begint harder te huilen en probeert op te staan. 'Mama. Mama. Papa.' Huilt hij.

Mijn hart breekt.

'Dat is alles voor nu. Hij moet dit wel nog even aanhouden.' Zegt de verpleegster. Ik knik en bedank haar. Ze loopt weg en als ik opkijk zie ik Laila zich snikkend op Ahmed werpen. Ook Youssra is inmiddels hard aan het janken. Ik neem plaats naast Oualid en zucht diep.

Het ging zo lang goed. Een heel jaar zonder incidenten en nu dit. Op zijn verjaardag nog wel.

Aangezien we geen tijd voor de cadeautjes hadden door wat er was gebeurd heeft Nancy de cadeautjes hierheen gebracht.

'Open maar Ahmed.' Zegt Martijn met een grote glimlach. Ahmed opent het eerste cadeautje en als het een grote monstertruck is, is hij helemaal blij. Hij wilt praten, maar door de beademing lukt dat niet goed. Hij raakt geïrriteerd en probeert het huilend eraf te trekken. 'Niet doen.' Zegt Laila meteen. 'Kijk eens. Nog eentje voor jou.' Zegt Ilse en geeft Ahmed zijn tweede cadeau. Hij veegt zijn tranen weg en probeert het tweede cadeautje te openen.

Laila ligt bij Ahmed in bed, aangezien we hier vanacht moeten slapen, en ik op de slaapbank. Voor het slapen verzin ik een verhaaltje voor hem en geef hem een nachtkus. 'Ik hou van je. En jou ook en jou.' Zeg ik en druk een kus op Laila's lippen, geef Ahmed een aai over zijn hoofd en streel Laila's buik. Ik ga op de slaapbank liggen en ga ook maar eens slapen.