A weird love story

78.0

Laila en ik zijn inmiddels al bijna bij het gehuurde huisje in Duitsland. De omgeving is prachtig en beide hebben we er echt veel zin in. Om eerlijk te zijn was ik echt toe aan weer een momentje alleen met haar. De kids zijn geweldig, maar papa heeft wat romantiek nodig.

Terwijl wij aan het meer zitten te picknicken zit Laila allee maar op 'r telefoon. Ik irriteer me er aan om eerlijk te zijn. Ik besluit het te negeren, aangezien ik haar niet boos wil maken.

'Pff helemaal geen bereik hier.' Zegt ze na een tijdje en staat op om te zoeken naar een betere bereik.

'We zitten midden in het bos. Wat had je gedacht?' Vraag ik.

Ze negeert me en zucht diep.

'Ik wil je niet boos maken ofzo, maar ik dacht dat dit weekend juist voor ons was.' Zeg ik voorzichtig.

Ze kijkt me aan en knikt.

'Het spijt me. Ik wil gewoon weten hoe het met de kids gaat.' Zegt ze en komt weer zitten.

'Ze zijn bij mijn moeder. Weet zeker dat alles in orde is.' Zeg ik en pak haar hand.

'Ik hoop het.' Zucht ze en kijkt me aan.

'Niet teveel nadenken schat.' Zeg ik en streel haar wang.

'Je bent geweldig. Wat een prachtige plek en je hebt zo je best gedaan op de picknick. Het enige wat ik loop te doen is zeiken om internet. Het spijt me liefje.' Zegt ze schuldig.

'Is niet erg. Vergeet het gewoon.' Zeg ik en glimlach.

'Je ziet er trouwens zo goed uit in die overhemd.' Zegt ze en leunt tegen me aan.

Ik doe mijn arm om haar heen en kijk naar de bomen.

'Het is zo mooi hier.' Zegt ze opgewekt.

'Vind ik ook.' Zeg ik en kijk haar aan.

'Jij charmeur.' Lacht ze en drukt haar lippen tegen die van mij.

Al snel glijden mijn handen onder haar jurk en word het wild. Als we stemmen horen nemen we snel afstand. We zien elke jongeren langslopen om te gaan zwemmen.

Laila en ik kijken elkaar aan en moeten beide lachen.

'Wat zijn we aan het doen?' Lacht ze.

'Inderdaad. We zijn te oud voor dit in het bos. Laten we een comfortabel bed gebruiken.' Zeg ik en sta op.

'Alsof je m'n gedachtes kan lezen.' Lacht ze als ik haar overeind help.

'Nee juist niet.' Lacht Laila als we bezweet  tegen elkaar aan liggen. 

'Waar wil jij dan op vakantie dit jaar?' Vraag ik en ga met mijn vingers door haar haren heen. 

'Tokio lijkt me enorm vet.' 

'Maar met kleine kids?' Vraag ik fronsend. 

'Ze zijn niet zo klein meer. Juist ideaal.' 

'Oké, hoe lang wil je naar Tokio dan? Wil je zo'n rondreis maken of gewoon daarzo.' Vraag ik. 

'Rondreis lijkt me echt vet. Twee weken in totaal.'

'Twee weken? Ik weet niet hoor.' Zeg ik twijfelend. 

'Hmm tien dagen dan.' Zegt ze en kijkt me lief aan. 

'Tien dagen is te doen. Oké en de rest van de vakantie?' 

'Egypte was geweldig vorig jaar.' Zegt ze nadenkend. 

'Oké, maar dus sowieso Marokko en Tokio dit jaar.' Concludeer ik.