A weird love story

40.0

Het is de volgende morgen en met zowel Laila als Ahmed gaat alles goed. Ik ben de hele nacht opgebleven om te zorgen dat er niks met ze gebeurt. Ikzelf val telkens bijna in slaap, maar het was het waard. Ik zou mezelf wat aandoen als er wat met een van hun zou gebeuren.

'Naar waar ga je?' Vraagt Laila me als ik mijn jas aandoe. 'Ontbijt voor ons halen.' Zeg ik. 'Nee je valt steeds in slaap. Ik bel Oualid wel.' Zegt ze standvastig. 'Dat hoeft echt niet.' Zeg ik. 'Kom hier liggen.' Zegt ze en gaat rechtop staan. 'Wat doe je? Ga liggen.' Zeg ik meteen. 'Het gaat prima. Mijn kont doet pijn van dat bed. Ik heb wat beweging nodig, dus ga liggen.' Zegt ze en duwt me het ziekenhuisbed in. 'Ik moet op jullie letten.' Zeg ik lachend. 'Je hoeft nu helemaal niets. We zijn de nacht doorgekomen. Je hebt het goed gedaan. Nu kan je uitrusten.' Zegt ze en streelt mijn baardje. 'Dat hoeft echt niet.' Zeg ik en pak haar hand. 'Rust uit, ik zorg voor Ahmed.' Zegt ze. Twijfelend kijk ik haar aan. 'Ga slapen.' Lacht ze en duwt mijn hoofd achterover. Ik kijk haar aan en ze drukt een kus op mijn lippen. 'I got you.' Zegt ze zacht. Ik druk een kus op haar wang en sluit mijn ogen. Als ze zo aandringt dan. Heel even een dutje.

Als ik mijn ogen open zie ik Laila met Youssra zitten. Snel ga ik rechtzitten. 'Waarom wekte je me niet?' Vraag ik en sta op. 'Het was geen probleem. Lekker geslapen?' Vraagt ze me terwijl ze thee inschenkt. 'Ja, hoe is het met je pijn?' Vraag ik. 'Heb geen pijn meer.' Zegt ze en geeft me het kopje thee aan. Ik trek haar rustig bij me. 'Zeker?' Vraag ik en druk een kus op haar wang. 'Zeker.' Zegt ze en kijkt me met een glimlach aan. 'Je bent lelijk als je wakker wordt.' Zegt Youssra dan. Ik kijk op. 'Jij bent de hele dag lelijk, dus dat scheelt.' Zeg ik terug. Ze moet lachen en ik ook. 'Hoe is het met de kleine?' Vraag ik aan Laila. 'Het gaat beter. Kijk hoe hij net naar me keek.' Zegt ze en laat een foto zien waarbij Ahmed naar Laila lacht. 'Hij is zo mooi.' Zeg ik en kijk er met een glimlach naar. 'We weten op wie de baby niet lijkt.' Mompelt Youssra. Ik negeer haar en kijk naar de foto.

Het is wat later en Youssra is eten gaan halen samen met Anouar, dus kan ik mooi met Laila praten. Ik kijk naar haar. Ze geeft Ahmed de borst. 'Wil je over Ahmed praten? Ben je daar klaar voor?' Vraag ik. Laila kijkt me aan en zucht. 'Hij is niet volledig gezond, maar hij leeft.' Zegt ze. 'Wat er ook gebeurd hij kan het aan.' Zeg ik. 'Ik weet alleen niet wat ik met de bakkerij moet doen na de zwangerschapsverlof.' Zegt ze. 'Hij heeft extra zorg nodig ja, maar het lukt wel. Ik pas mijn dagen aan en ga minder werken. Desnoods werken we om de dag. Dan is er altijd iemand bij hem.' Zeg ik. Ze knikt langzaam en pakt mijn hand. Ik kijk naar Ahmed en glimlach onbewust. 'Hij is perfect. Ik zou alles voor hem doen.' Zeg ik. 'I know. Het is raar hoeveel ik al van hem hou.' Zegt ze. 'Hij heeft een sterke mama. Een hele sterke.' Zeg ik en druk een kusje op haar schouder. 'Bedankt dat je er voor me bent.' Zegt ze zacht. 'Vanzelfsprekend, het is onze zoon en sowieso ik doe alles voor je.' Zeg ik tegen haar.

Het is midden in de nacht en ik ben weer wakker om alles in de gaten te houden. Ik kijk naar Laila die onrustig beweegt en dan rechtop gaat zitten. 'Is alles oke?' Vraag ik en loop naar haar toe. 'Ik had een nachtmerrie over Ahmed. Is hij oke?' Vraagt ze en veegt haar tranen weg. 'Meer dan oke liefje. Hij is vredig aan het slapen, hij snurkt zelfs een beetje.' Lach ik en pak haar hand. 'Kom je bij me liggen?' Vraagt ze met een pruillip. 'Je hebt je ruimte nodig.' Lach ik. 'Ik heb jou ruimte nodig. Kom.' Zegt ze en trekt me naar haar toe. 'Heel even dan.' Lach ik en ga op de rand zitten. Ze gaat op haar knieën zitten en kijkt me afwachtend aan. 'Wat?' Vraag ik lachend. 'Ga liggen.' Zegt ze tegen me. Raar kijkend ga ik liggen en begrijp wat ze bedoelt als ze half op me gaat liggen. Ik kijk haar aan en druk een kusje op haar wang. 'Wil je over je nachtmerrie praten?' Vraag ik haar. Ze slikt en schudt haar hoofd. 'Is goed liefje hoeft niet.' Zeg ik en streel haar arm. 

'Je moet wel toegeven dat hij de schattigste baby is ooit.' Zeg ik. 'En hoe. Kleine engel.' Zegt Laila met een glimlach. Ik steel haar buik en haal mijn hand weg als ik haar litteken voel van de keizersnee. 'Voelt apart aan he.' Lacht ze. 'Nee, ik dacht misschien heb je pijn ofzo.' Zeg ik. Laila kijkt me aan en drukt een kus op mijn wang. 'Heb nergens pijn meer.' Zegt ze. 'Het is een cool litteken moet ik toegeven.' Zeg ik. 'Sinds wanneer zijn littekens cool?' Lacht ze. 'Het staat voor Ahmeds geboorte. Het was zwaar en moeilijk, maar het ging uiteindelijk toch goed. Die litteken laat zien hoe sterk je bent.' Zeg ik. 'Je weet ik haat kleffe shit, maar nu is het meer dan oke.' Zegt ze lachend. 

'Waarom wil je niet meer slapen?' Vraagt Laila dan. 'Straks overkomt jullie iets.' Zeg ik kortaf. 'Er gebeurt niks babe.' Zegt Laila en drukt een kus op mijn wang. Ik zeg even niks en verman me. Dat vervalt als Laila me met haar onschuldige kop aankijkt. 'Toen ik opgebeld werd dat je niet meer kon ademen brak ik.' Begin ik met tranen. Ik zucht diep en veeg mijn tranen weg. 'Ik wist niet wat ik moest doen. Niet wat ik moest zeggen. Ik was zo bang.' Maak ik af. Laila houdt me snikkend vast. 

'Waarom janken we zoveel de laatste tijd?' Lach ik na een tijdje. 'Omdat we baby's zijn.' Lacht Laila. Ahmed begint te huilen en Laila staat op. 'Hij wilt drinken.' Zegt ze met een glimlach en pakt hem op. Ze geeft hem aan bij en komt er dan bij zitten. 'Drinksmakelijk kleine prins.' Zeg ik en geef hem aan Laila. Laila zet hem aan haar borst en kijkt me kort aan. 'Ik kan niet wachten tot we hem naar huis kunnen meenemen.' Zegt ze. 'Hij gaat Larry geweldig vinden.' Lach ik. 'En we gaan je je mooie kamer laten zien en hoe mooi papa de tuin heeft gemaakt.' Zegt Laila tegen Ahmed. 'Papa klinkt geweldig.' Lach ik. Laila kijkt me aan en glimlacht. 'Beter dan daddy?' Vraagt ze uitdagend. 'Kijk nu laat je me kiezen tussen twee kinderen. Ik hou evenveel van ze.' Lach ik. 'Sukkel.' Lacht ze. 'De joune.' Zeg ik en druk een kusje op haar lippen. 'De mijne inderdaad.' Zegt ze en leunt tegen me aan.