A weird love story

31.0

De bakkerij is ondertussen geopend en het loopt om eerlijk te zijn beter dan verwacht. Ik werk wel gewoon nog als engineer, maar help tegelijk Laila ook met het runnen van de bakkerij. Ik regel alle geld gerelateerde dingen, wat ik weer doorgeef aan onze boekhouder. Laila werkt zeven dagen per week hard en ik ben erg trots op haar. 

Het is zaterdag en ik ben net terug van Nancy. Heb Ilse opgehaald aangezien ze een bijbaantje zocht en wat is nou beter dan bij familie? 

In de bakkerij aangekomen zitten er aardig wat mensen. 'He liefje.' Zegt Laila terwijl ze druk verdergaat met werken. 'Hier is je nieuwe serveerster of wat dan ook.' Zeg ik en duw Ilse naar haar toe. 'Ah wat leuk.' Zegt Laila vrolijk. 'Zie je om vijf. Later.' Zeg ik tegen Ilse en loop naar mijn kantoor. 

Ik zit niet eens twee seconden en word al gestoord. 'Kan je me helpen? Het is erg druk en ik moet Ilse inwerken en Lisa heeft afgebeld.' Zegt Laila gestrest. 'Prima, wat moet ik doen?' Vraag ik en sta op. 'Trek het shirt aan en jij mag ober zijn.' Zegt ze en gooit een shirt naar me toe. 

Nadat Laila Ilse ingewerkt had verliep alles soepel. Laila maakte alles, Ilse regelde de kassa en bestellingen en ik serveerde. De bakkerij is inmiddels gesloten en alle drie zijn we aardig toegetakeld. 

 'Goed gewerkt ladies.' Zeg ik en geef ze beide een kop koffie aan. 'Dit is hard werken.' Zucht Ilse. 'Meestal is het niet zo hoor. Lisa heeft ziek ziekgemeld en Maria is op huwelijksreis.' Zegt Laila. 'Maar we waren een goed team toch?' Vraag ik. 'Zeker. Het was best leuk eigenlijk. Als het goed is wil ik graag solliciteren hier.' Zegt Ilse dan. 'Aangenomen, je bent echt een goede prater en je werkt snel.' Zegt Laila. 'Top.' Lacht Ilse. 'Mijn dames.' Zeg ik en kijk ze verliefd aan. 'Deed hij dit altijd al? Want sinds ik hem ken doet hij het zo vaak.' Vraagt Laila aan Ilse. 'Altijd al. Rare eend.' Lacht Ilse. 'I don't even care. Ik ben trots op jullie.' Zeg ik lachend. 

Na nog even gepraat te hebben in de bakkerij vertrekken we richting huis. Zowel Laila als ik maken ons klaar om naar de moskee te gaan. 

'Je weet waar alles staat. Als we terugkomen gaan we uiteten.' Zeg ik tegen Ilse en trek mijn schoenen aan. 'Jullie gaan naar de moskee toch?' Vraagt ze. 'Yup, we gaan bidden en daarna is er een lezing.' Zegt Laila terwijl ze bezig is met haar hoofddoek aandoen. 'Een lezing? Waarover?' Vraagt Ilse. 'De profeten.' Zeg ik. 'Lijkt interessant.' Zegt Ilse. 'Is het ook. Wil je misschien mee?' Vraagt Laila. 'Ze is geen moslim Laila.' Zeg ik. 'Nee, maar misschien wilt ze wat over de Islam leren.' Zegt Laila. 'Dat kan, maar denk het niet. Je kent de jeugd.' Zeg ik. Laila rolt met haar ogen. 'Eigenlijk zou ik graag meegaan. Alleen ik ben geen moslim, dus ik weet niet of dat mag enzo.' Zegt Ilse dan. Verbaasd kijk ik haar aan. 'Ja tuurlijk mag dat. Je wilt meer leren over de Islam. Kom dan trek ik gepaste kleren voor je aan. Is dat oke? Vraagt Laila enthousiast. 'Ja kapot leuk.' Zegt Ilse opgewekt en samen lopen ze naar boven. Sinds wanneer is Ilse in iets geinteresseerd? Vreemd. 

'En aanschouw Ilse ook wel bekend als Fatima!' Zegt Laila hard en lachend loopt Ilse de trap af. Ze draagt een licht roze abaya met een grijze hoofddoek. Het staat haar echt goed. Ma Sha Allah. Wauw. 'En wat vind je?' Vraagt Ilse onzeker en draait een rondje. 'Je ziet er prachtig uit Ma Sha Allah.' Zeg ik en bekijk haar goed. 'Ja he. She stunning.' Zegt Laila trots en loopt met Ilse naar buiten. 

Met ze alle lopen we naar de moskee en daar scheiden onze wegen. 

Na de lezing en het gebed tref ik de dames voor de moskee aan. 'En?' Vraag ik en pak Laila's hand. 'Het was echt interessant. Ik dacht dat alleen Mohammed jullie profeet was, maar het blijkt dat het er echt veel zijn en ze allemaal een eigen verhaal hebben.' Zegt Ilse enthousiast. 

We wandelen richting huis en de dames kleden zich weer om. We hebben besloten bij Nancy te eten in plaats van buiten, aangezien ze ons uitgenodigd had voor een bbq. 

Na een gezellige avond gaan Laila en ik weer naar huis. 'Ze vond het oprecht interessant Zohair. Eerst was ze een beetje verlegen, omdat ze niet wist wat ze moest verwachten, maar toen het eenmaal bezig was vond ze het echt interessant.' Vertelt Laila me enthousiast. 'Ik snap dat het leuk was, maar je moet niet meer gaan verwachten van haar. Ze is nog een kind en bovendien is ze geen moslim.' Zeg ik. 'Ze is al 18 Zohair. Ze kan haar eigen beslissingen maken. En bovendien kan ze moslim worden als zij dat wilt. Ze leek erg enthousiast.' Zegt ze tegenstrijdig. 'Verwacht gewoon niet teveel oke. Ik weet hoe kinderen zijn.' Zeg ik. Ze rolt met haar ogen en vertelt enthousiast verder.