A weird love story

75.0

'Ze zijn eigenlijk best schattig.' Zegt Laila. 'Misselijkmakend.' Zeg ik tegen haar. Lachend slaat ze me.

We kijken naar Fouad die met Ilse aan het lachen is.

We zijn bij Nancy thuis en iedereen vindt Fouad wel aardig.

Het is om eerlijk te zijn een best chille jongen. Hij heeft een goede baan, is respectvol en is een goede moslim. Ik mag hem wel.

'Wist je nog toen wij verliefd waren? Wat een tijden.' Zegt Laila dromerig. 'Vrouwen.' Zucht ik en rol met mijn ogen.

Ik krijg een harde klap tegen mijn schouder. Ik kijk haar met een verwarde blik aan en kijk daarna naar haar dikke billen terwijl ze boos wegloopt.

'Ik zie je straks weer gewoon.' Lacht Fouad.

Ongeduldig kijk ik ze aan.

'Veel plezier fiancé.' Zegt Ilse lachend en laat Fouads hand los.

'Ik wil jullie niet storen hoor.' Zeg ik met rollende ogen. 'Ja ik kom. Ik zie je straks.' Zegt Fouad en kijkt naar Ilse.

'Have fun. Zohair kunnen wij even praten?' Vraagt Ilse en kijkt mij aan. 'Zwarte audi.' Zeg ik en geef Fouad mijn sleutels.

Hij loopt weg en ik loop naar Ilse.

'Ik weet dat je hem niks vind, maar wees alstjeblieft aardig.' Smeekt ze zowat. 'Wie zegt dat ik hem niet mag?' Lach ik. 'Ik zie het aan je man. Je probeert het niet eens te verbergen.' Zegt ze teleurgesteld. 'Ik mag hem wel. Ik mag jullie samen gewoon niet.' Lach ik. 'Mag je hem?' Vraagt ze blij.

Langzaam knik ik en rol met mijn ogen.

'Yes dat is super! Omdat hij ook Marokkaans is voelt hij waarschijnlijk sneller een connectie met jou dan de rest en ik wil gewoon dat hij zich fijn voelt bij ons.' Zegt ze snel en knuffelt me.

'Mag ik nu gaan rare?' Lach ik. 'Ja ga maar. Bedankt nog! Veel plezier!'

Ik stap in de auto en zie Fouad voor zich uit staren.

'Je mag zwaaien hoor. Als jullie maar niet elkaar aflebberen.' Zucht ik.

Lachend zwaait hij naar Ilse en rijd ik weg.

'Wat gaan we überhaupt doen?' Vraagt Fouad gapend. 'Ik moet iets ophalen voor Laila en het is zwaar, dus daar mag je me mee helpen.' Zeg ik. Hij knikt goedkeurend.

'Wat is er aan de hand gozer?' Lach ik.

Fouad kijkt me al een paar keer aan en ik merk gewoon dat hij wat wil zeggen.

Hij moet lachen. 'Hoe is het getrouwde leven? Gewoon echt eerlijk.' Zegt hij.

Fronsend kijk ik hem aan. 'Als ik iets negatiefs zeg wil je dan niet meer met Ilse trouwen?'

Hij moet hard lachen.

'Ilse is de vrouw van mijn dromen. Als jij hetzelfde voelt als ik voor Ilse snap ik niet dat jij niet elke dag de hele dag glimlacht.' Zegt hij met een mega glimlach.

'Die glimlach verdwijnt na een aantal decibel aan geschreeuw. Die tijd moet nog komen voor jou.' Zeg ik serieus.

Beide moeten we lachen.

'Nee joh, maar op een gegeven moment is het normaal aan het worden.' Zeg ik. 'Aan de ene kant begrijp ik dat, maar de andere kant ook weer niet.' Zegt hij. 'Ik begrijp wat je bedoeld. Laila kan dingen die niemand anders kan. Ik waardeer haar sowieso, maar als je kids krijgt en het leven doorgaat is het normaal.' Zeg ik. 'Een soort gewoonte. Dat je haar elke dag ziet enzo.' Zegt hij. 'Precies.' Zeg ik.