A weird love story

68.0

Na een tof bedrijfsuitje kom ik met de rest van het team op Schiphol aan. Daar aangekomen staat mijn team op me te wachten. Zowel Ahmed als Aaliyah springen op me en Laila staat van een afstandje te kijken. Lachend til ik ze op en loop naar Laila toe. 'Schoonheid.' Zeg ik tegen haar. 'Kom dan gaan we ergens wat eten.' Zegt ze met een glimlach. Ik zet de kids weer op de grond en pak haar hand. 'Hoe was het papa? Was het cool?' Vraagt Aaliyah enthousiast. 'Gaan wij ook daarheen papa?' Vraagt Ahmed blij. 'Misschien wel ja. Een keertje als jullie wat groter zijn.' Zeg ik en kijk Laila afwachtend aan. 'Misschien.' Lacht ze. 'Ik hoor een ja.' Lach ik en prik haar in haar zij. 'Misschien.' Lacht ze en kijkt me streng aan. 'Wie het eerst bij de uitgang is!' Roept Ahmed en begint te rennen. 'Kleuter.' Lacht Laila en laat me los. Lachend ren (niet echt hard natuurlijk) ik achter Ahmed en Aaliyah aan.

Bij de Mac aangekomen bestel ik samen met Laila het eten en spelen de kids in het speeltoestel. Ik neem tegenover Laila plaats en kijk haar met een glimlach aan. 'Wat?' Lacht ze. 'Het is bijna jou verjaardag he.' Zeg ik tegen haar met een grijns. 'Over twee dagen ja.' Zegt ze lachend. Ik pak haar hand en bekijk haar. 'Het liefst zou ik ergens ver met je gaan. Een mooi land.' Zeg ik. 'Maar dat gaat niet zo simpel door de kids.' Lacht ze. 'Niet echt nee.' Lach ik. 'Ah mama! Mama help!' Schreeuwt Ahmed dan en rent naar ons toe. Lachend omhelst Laila hem en zorgt dat hij ophoudt met gillen. Lachend komt Aaliyah aanrennen. 'Hij zag een spin.' Lacht ze. Laila en ik moeten hard lachen.

Die jongen is ook voor alles bang. Geweldig kind.

'Kijk precies op tijd het eten is er.' Zegt Laila als het eten op tafel wordt gelegd. Aaliyah komt naast me zitten en Ahmed zit al naast Laila. 'Netjes eten he.' Waarschuwt Laila ze.

Niet alsof het werkt. Kinderen kunnen niet normaal eten. Gewoon niet.

In de auto rijd ik richting het strand. Zonder er met Laila over gepraat te hebben. Al snel merkt ze het en kijkt me chagrijnig aan. 'Verassing?' Zeg ik vragend. 'Je bent echt irritant. Kon je niet daar blijven ofzo.' Zegt ze best bot. 'Eerlijk he. Pregnant?' Vraag ik met een enorme glimlach. 'Nee en stop met dat elke keer vragen als ik boos doe.' Zegt ze chagrijnig. 'Maar je hebt zieke moodswings, dus ik dacht.' Zeg ik. 'Ja minder denken blijkbaar. Ik ben ongesteld dat is waarom. En anders kan ik nog steeds boos op je domme gedrag zijn stomkop.' Zegt ze boos. 'Oké dat ging goed.' Mompel ik. 'Niet grappig.' Zegt ze en slaat me in mijn zij. Ik besluit verder maar niets te zeggen voor mijn eigen veiligheid en let op de weg.

Eenmaal op het strand rennen de kinderen meteen al naar het zand. Laila ziet er nog pissig uit. Ik besluit wat dichterbij te komen en naast haar te lopen. 'Ik heb echt geen zin om te praten nu Zohair.'' Zegt ze. 'Luister dan gewoon.' Zeg ik. 'Ook niet om te luisteren.' Zucht ze. 'Dan praten we niet.' Zeg ik en trek mijn jas uit. Ik ren vooruit en leg mijn jas op het zand neer. 'Neem plaats.' Zeg ik en kijk Laila afwachtend aan. Ze rolt met haar ogen en gaat erop zitten. Ik ga naast haar op het zand zitten en kijk naar de kids die met zand spelen verderop. Laila pakt mijn hand, waardoor ik haar met een glimlach aankijk. Ze rolt weer met haar ogen en legt haar hoofd tegen me aan. Ik doe me arm om haar heen en kijk naar de kids. 

Eenmaal thuis aangekomen trekt Laila me meteen mee naar de tuin. 'Konijnenhok verschonen. Jou taak.' Zegt ze serieus. 'Een welkomscadeau yek.' Zeg ik en rol met mijn ogen. 'Ik zet de kids in bed. Veel plezier.' Zegt ze en loopt terug naar binnen. Met een zucht begin ik met het hok schoonmaken. Kut konijnen. 

'Wat deden we ook al weer voordat we deze jacuzzi hadden?' Vraag ik aan Laila. 'Wat klink je toch weer enorm verwend.' Lacht ze. 'Mag wel. We hebben hard gewerkt om hier te komen.' Lach ik en druk een kusje op haar schouder. Met mijn vingers glijd ik naar de sluiting van haar bikini. 'Dacht het niet.' Zegt ze. 'Naaktzwemmen. Verder niets.' Zeg ik lachend. 'Alsof jij dat aan zou kunnen.' Lacht ze. 'We can try.' Zeg ik en maak haar sluiting los.