A weird love story

34.0

Ik open mijn ogen door het licht dat aangaat. 'Waarom doe je dat Laila?' Vraag ik grommend en doe mijn handen voor mijn ogen. 'Opstaan babe vandaag hebben we beide veel te doen.' Zegt ze. Ik kijk op en zie haar naakt staan. 'Ik heb letterlijk niks te doen. Ik ben vrij.' Zeg ik. 'Ja dat weet ik en daarom heb ik een lijst gemaakt van wat je moet doen voor me. Yallah.' Zegt ze terwijl ze haar slipje aandoet. 'Moet dat?' Grom ik vermoeid en ga recht zitten. 'Kom op babe. Ik reken op je.' Zegt ze en kijkt me zielig aan. 'Mag ik dan temminste een ochtend ronde?' Vraag ik gapend. 'Nee ik heb geen tijd of zin in seks nu. Yallah kleed je aan. Het lijstje heb ik naar je app gestuurd.' Zegt ze en trekt gehaast haar kleren aan. 'Ik ben zo klaar met dit.' Kreun ik vermoeid en sta op. Ik loop naar de badkamer en neem een douche. Heerlijk om wakker te worden. Zelfs op deze stomme morgen.

Ik kijk op het lijstje en zie dat ik als eerst richting de bakkerij moet, dus ik rijd daarheen. Daar aangekomen hou ik een praatje met Maria en regel wat zaken op mijn kantoor. Ik neem een pakketje aan en ga dan weer.

Eens zien. Ik moet naar een kledingwinkel hier verderop, dus loop erheen. Ik haal de kleren op en loop weer terug naar mijn auto. 'Check. En nu stomerij.' Zeg ik hardop en rijd weg.

Dus de hele morgen doe ik stomme klusjes voor Laila en als ik eindelijk klaar ben belt ze me dat ik naar Youssra moet gaan om haar op te halen, dus dat doe ik.

Op een of andere manier tript Laila altijd als ze wat moet regelen. Ze strest onnodig en het is super irritant. En aangezien het Youssra's trouwdag is, is het veel heftiger voor Laila. Youssra houdt het erg klein met een klein zaaltje met maximaal vijftig mensen, maar Laila strest als nog.

Eenmaal in de zaal aangekomen ga ik aan tafel zitten bij Laila's ouders. Ik groet haar ouders en hou een praatje met haar moeder. 

'Dus nog de wedstrijd van gisteren gezien?' Vraag ik aan haar pa. Hij kijkt me aan, wilt wat zeggen, maar wordt onderbroken door Laila. 'Luister papa ik hou van je, maar je moet stoppen met deze bullshit.' Begint ze zacht, maar luid en duidelijk hoorbaar. 'Pardon?' Vraagt haar vader en kijkt me kort aan. 'Zohair en ik zijn getrouwd. Hij is een geweldige echtgenoot en ik hou van hem. Hij heeft hard gewerkt voor zijn doelen en ze behaald. Als je hem niet mag, dan zij dat zo, maar je hoeft niet kattig te doen of hem te negeren. Hij is mijn man en als jij geen respect voor hem kan hebben, dan weet ik niet of ik hier nog wil zijn.' Ze stormt weg. 

Haar vader kijkt zijn vrouw aan en staat op. 'Ik ga wel.' Zegt ze en loopt achter Laila aan. 'Wij moeten ook praten.' Zucht hij en staat op. Ik sta ook op en kijk Oualid bang aan. Hij steekt zijn duim op en met al mijn moed bij elkaar loop ik achter zijn vader aan. 

Als we eenmaal alleen zijn zucht hij diep. Hij kijkt me kort aan en zucht dan weer. 'Het is niet dat ik je niet mag Zohair.' Begint hij. Afwachtend kijk ik voor me uit. 'Laila is mijn jongste kind. Ze is mijn kleine meid.' Ik knik langzaam. 

Begrijpelijk. Hij ziet haar nog als klein meisje. Ik begrijp niet wat dit met mij te maken heeft tho. 

'Ze is speciaal en eigenlijk wilde ik niet eens dat ze het huis uitging.' Zegt hij dan. 'Ze woonde al op zichzelf toch?' Vraag ik. 'Ik wilde dat niet. Zij en haar zus zijn vertrokken en ik was er kapot van.' Legt hij uit. 'Laila weet dat niet.' Zeg ik. 'Ik heb me groot gehouden. Ze is mijn kleine meisje.' Zegt hij kwetsbaar. 'Ik begrijp het.' Zeg ik kortaf. 'Het is geen excuus, maar z-.' 'Het is oke. Je wilde haar niet helemaal kwijt.' Onderbreek ik hem. Hij knikt langzaam en geeft me een schouderklopje. 'Je bent een intelligente man.' Zegt hij. Zijn vrouw en Laila komen aanlopen en hij loopt naar ze toe. Ik leun tegen de muur en kijk wat voor me uit tot ze klaar zijn. 

Na enkele minuten lopen Laila's ouders weer naar binnen en Laila snikkend naar mij. 'Het spijt me dat ik tripte.' Zegt ze met een glimlach en tranen over haar wangen. 'Ben je weer oke?' Vraag ik en veeg haar tranen weg. Ze knikt langzaam en doet haar armen om me heen. 'Mijn pa heeft me het uitgelegd en hij gaat normaal tegen je doen.' Zegt ze zacht. 'Ik weet. Hij zei het me en ik was zo cool. Eigenlijk wilde ik een traan wegvinken, want het was echt schattig, maar ik bleef mannelijk.' Zeg ik trots. Lachend kijkt ze me aan. 'Dat ben je ook. Ik hou van je.' Zegt ze en knuffelt me weer. 

Eenmaal in de zaal is het weer oke. Haar pa doet normaal tegen me en het is erg gezellig met ze alle. Anouar is een leuke aanwinst voor de familie. Ook Sasha is erg grappig. Kortom, een geslaagde dag.