CHAPTER 43

54 7 0
                                    

Isang buwan na rin nung nag away kami ni Elle, oo pinairal ko yung galit at selos ko. Ganito pala yung pakiramdam, gusto kong paniwalaan si Elle but there's a part in me that it really hurts. Na ayaw ko syang makausap kahit anong paliwanang nya dahil masakit sa akin yung nakita ko, pinairal ko yung pride ko kaysa sa taong mahal ko. Nung nagtext ako sa kanya na mag usap kami, bigla syang dinugo that's when Inrealized that I'm too late, too late to fix this.

"What happened Dylan?!!!" Galit na tanong sa akin ni Jess.

"Ano nanaman bang nangyari? Maawa ka naman na kay Elle Dylan, sobrang nasasaktan na sya. Gets ko naman na nasasaktan ka rin pero kailangan ba umabot sa ganito?" Kitang kita ko ang galit ni Lors sa akin.

"Hindi ko alam, galing sila sa mall ni Isabelle I already text him na mag usap kami pag uwi to fix our problem, I know I'm an asshole pero plano ko na sanang ayusin kanina then this happened. May tumulong dugo sa hits ni Elle, hindi ko alam ang gagawin ko kaya tinakbo ko sya sa ospital" nakayuko na ako at sinabunutan ang buhok ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may hindi magandang nagyari kay Elle.

"Baka naman gusto mo na makinig sakin Dylan?" Sabi ni Jess at naupo sa tabi ko.

"Kahit hindi mo naman ikwento kilala ko si Elle, alam kong hindi nya gagawin yon. Sobra lang akong nasaktan sa nakita ko." Yun lang ang sinabi ko sa kanya pero narinig ko syang nagbuntong hininga.

"Elle was about to get me some coffee that time. Sinundan ko sya para pigilan sya at kaya ko naman. Then nakita ko at narinig kong umaamin si Denver sa kanya, sa gulat ko ay hindi ako nakalapit sa kanila. Sobrang naguguluhan si Elle non at parang mababaliw na sa sinabi ni Denver, sinabihan nya si Denver na tumigil na and the next thing I know hinalikan nya si Elle, sasampalin kona sana sya pero bigla kang dumating. Sana pala ay pumasok na ako kagagad sa pantry para sana ay hindi iyon nangyari, feeling ko may kasalanan din ako." Halatang nangsisisi siya habang kinukwento ito.

"No don't blame yourself, it was no one's choice. Sobrang gago lang ni Denver para gawin nya yon. Hindi ko lubos maisip. Ang sakit lang talaga." Paliwanag ko sa kanya.

"Naiintindihan ka namin, pero sana ayusin nyo na yung problema nyo." Sabi nya sa akin.

"Yes I'm going to fix this. I can't afford to lose her." Tumango sya at nanahimik kaming lahat. Tinawagan ko si Manang at tinanong kung kamusta si Isabelle, kakatulog lang daw dahil natatakot sa nakitang dugo sa Mommy nya.

Matapos ang limang oras ay lumabas na si Dra. valdez at tinawag ako upang kausapin. Iba yung mukha niya, kinakabahan ako sa reaksyon nya.

"Elle is okay, but the baby didn't survived." Shit. Ang tagal bago pumasok sa utak ko ang sinabi ni Dra. Valdez. Parang gumuho yung mundo ko, si Elle agad ang nasa isip ko. She's been through a lot but she deserved to know this.

"She didn't know that she was pregnant I guess. Due to stress and over fatigue hindi kinaya ni baby. I'm sorry Dylan, ginawa ko ang lahat pero hindi na kinaya ninElle at ng baby." Tinapik ako sa likod ni Dra. Valdez at umalis na sya. Napa upo ako at yumuko, hindi ko napigilang tumulo ang luha sa mata ko. Agad na lumapit silang apat sa akin.

"Kuya what happened?" Natatakot na tanong ni James.

"Please tell mee Elle is okay Dylan." Sabi naman ni Lors.

"Dylan magsalita ka!" Sigaw ni Jess. Bigla akong natauhan at pinahid ang luha sa mata ko.

"Elle is okay." Bigla silang nakahinga ng maluwag.

"Thanks God!" Sabi ni Jerald.

"But our baby did not survived." Lahat sila ay nagulat, maging si Lors at Jess ay nakita kong umiiyak.

Blessing in Disguise (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon