Whims of a Vixen

Chapter 23

"Saan ka nanggaling?" Xavier asked sternly. His eyes were squinting on me.

My knees wobbled like jelly. I was immobilized with surprise for a moment. Humawak ako sa seradura ng pinto at mabilis na isinilid ang susi para mabuksan iyon.

Pag-click ng lock ay humakbang na agad ako papasok. Isasarado ko na sana ang kahoy na pintuan para makaiwas pero iniharang niya ang kaniyang paa para hindi iyon tuluyang bumagsak. Nanlaki ang mga mata ko.

Idinantay ko ang bigat ko sa pinto para ipitin iyon. Narinig ko ang paghiyaw niya at ilang kalabog. Napakagat ako sa dila at itinulak pang lalo ang pinto.

"Open the door, Bridge!" galit niyang sabi. Nakitulak na rin siya sa kabilang bahagi ng pintuan pero pakiramdam ko ay hinihinaan lamang niya iyon.

"Ano bang kailangan mo?!" I shouted.

Natataranta ako na parang ewan. Ilang araw na lang rin naman matapos kong maayos ang lahat ay lalapit ako sa kaniya para ibalik ang mga bigay niya. Mukhang gumagawa na ng paraan ang tadhana para hindi ako mahirapan sa paghagilap kay Xavier pero umaarte pa rin ako.

"Just open this fucking door." Umingit siya ng diinan ko pa ang bigat. "Bridgette, mababali na 'yung paa ko!"

Medyo natauhan ako roon. Pinunasan ko ang pawis na namuo sa aking noo at medyo pinagaan ang pagkakadagan. "Sabihin mo muna kung anong pinunta mo rito!"

"Okay, fine!" He grunted and muttered a curse. "I want to talk. Kakausapin lang kita so open this now!"

Pabigla kong inalis ang sarili at hinayaan siyang mapasubasob sa lapag. He can barely stand up on the doorstep after it. Pawis na pawis ang mukha niya habang nakahawak sa black shoes niyang medyo nayupi na.

"Baliw ka na ba?!" asik niya saka sinamaan ako ng tingin.

"What... what do you want to talk about?"

Nag-angat siya ng tingin mula sa paghuhubad niya ng sapatos. "Aren't you going to help me first?"

Napababa ang tingin ko sa mga mata niya. He looks tired and stressed because of the bags under it. Salubong na salubong pa ang mga perpekto niyang kilay.

Irritation coiled in my stomach after realizing something. Ano pa ba ang pag-uusapan namin? Atat na atat ba siyang bawiin ang ilang assets na binigay niya kaya siya nandito?

"Ikaw lang ang makakatulong sa sarili mo." I crossed my arms and narrowed my eyes. "Anong gusto mong gawin ko riyan sa paa mo? Halikan ko para mawala ang sakit?"

"If your kiss will take the pain away, then why not?"

I scrunched my nose in disgust. Ibinato ko sa kaniya ang unang bagay na nahagip ng kamay ko.

"Fuck, tama na! Kailan ka pa naging ganiyan kabayolente?!" asar niyang sabi habang dinadodge ang mga gamit na ibinabato ko.

"Ang baboy mo kasi! Seryoso ako rito." Ibinaba ko ang kamay na nakahawak sa lamp shade at pabagsak iyong ibinalik sa mesa.

"You're talking sarcastically awhile ago, baby. Saka malinis ang paa ko. Ano ba naman 'yung bigyan mo man lang ako ng halik dito?" Itinuro niya ang paang nakabalot ng medyas. "Ginagawa ko rin naman sa 'yo iyon kapag nagse-sex tayo."

Pakiramdam ko ay namula pati ang bumbunan ko dahil sa dinagdag niya. I glared at him and gritted my teeth.

"'Yan ba ang gusto mong pag-usapan? Kasi kung oo, lumayas ka na lang. Mag-aayos pa ako para sa huling pasok ko. Hindi ko kailangan ng panggulo." Tumalikod ako para itago ang pangangamatis ng pisngi ko.

"Anong huling pasok?" he asked in a high pitched tone.

Hindi ako sumagot at pumunta na lamang sa loob ng banyo para maligo. Pagkasara ng pinto ay nagsimula na akong magtanggal ng damit. Ipinatong ko iyon sa gilid ng sink saka ako pumasok sa dutsa para basain ang sarili ko.

I bit my lips when I remembered Xavier's face earlier. He looked so handsome, alright. Even in that stress-looking state.

People's gazes halt whenever they see him, that's what I've observed for the past years. The prominent jaw curved gracefully on his face, the strength of his neck, his ripe and thin lips that makes people falter and those damned muscles shaping his entire body is everything...

All the other men pale in comparison because he's Adonis personified.

I rubbed the soap onto my arms. I remembered how rip his muscles are after closing my eyes. The feel of those against my skin and the violent thrusts he makes whenever we're on bed crossed my mind.

Napakagat labi ako. My body suddenly felt hot all over with the rush of memories.

I lifted my head and let the running water touch my face. I set aside all my thoughts to focus on cleaning myself. It took me a lot of time to finish bathing. Nagtutuyo na ako ng katawan gamit ang tuwalya nang maalalang wala akong dalang damit sa CR.

Sa karaniwang araw ay hindi na ako maiistress doon dahil sa kuwarto naman ako nagbibihis pero iba ngayon. Nasa labas si Xavier!

Hinagilap ko ang mga pinaghubarang damit para ilagay sa basket malapit sa pinto. I leaned on the sink after and put one of my hands on my forehead.

Napapikit ako at sandaling nag-isip. Marumi na ang damit ko at hindi ko naman iyon puwedeng isuot ulit dahil kaliligo ko lang. Kung lalabas naman ako ng nakatapis, siguradong makikita ako ng hudyo.

I mean... hindi naman dapat big deal sa akin dahil nakita na niya pati ang kasuluk-sulukan ng singit ko pero ayaw ko pa rin dahil wala na kami.

I grunted. "Bahala na nga."

-