"B! Right here!"
Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses. Doon ay nakita ko si Aly na kasamang nakaupo sa isang mesa ang ex niya.
"Why is your cousin shouting?" ani Xavier sa gilid ko. Nakakuha na kasi kami ng atensiyon mula sa mga taong kumakain din sa loob dahil sa sigaw ni Aly.
"She probably miss Ashton. Nababaliw 'yan kapag hindi kasama ang anak niya."
Lumakad kami sa table nila at umupo na rin. Agad namang kumandong ang pamangkin ko sa tatay niya at nagbigay ng halik kay Aly.
"Kamusta ang kasal?" nakangiti kong tanong.
"H-Ha?" si Aly ang sumagot.
"'Yung pinuntahan ninyong kasalan sa private island. Masarap ba?" I grinned mischievously.
Nanlaki ang mga niya.
"Siguro masarap 'yung mga handa roon, 'no? Hindi niyo man lang ako pinagbalot," dagdag ko.
"Ah, o-oo." May halong nerbiyos ang naging tawa niya. "Siyempre mapapanis ang mga pagkain kapag dinala pa namin dito sa Manila."
Naningkit ang mga mata ko doon. I eyed her suspiciously.
"Thanks for babysitting my son, man." Nagfist-bump ang dalawang hunk sa mesa.
Nagtataka man ay hindi ko na lang iyon pinansin pa. Nagkakamustahan na ang mag-ina habang ako ay pahigop-higop lang ng order na kape ni Aly rito sa gilid.
"That's nothing. I'm glad I was able to help Bridgette too," ani Xavier pagkaraan.
"Oh, I bet she really needed help. Salamat na lang at may kaibigan din akong tulad mo na mapagkakatiwalaang tumulong sa pag-aalaga kay Ashton." Sumulyap sa akin si Pavel.
Nagulat ako doon pero agad ring nakabawi at nagpaskil ng ngiti.
What the fuck.
Akala ko tinulungan niya akong mag-alaga dahil gusto niya. Pinakiusapan din pala siya nitong mokong.
"Man, don't talk like that. She can babysit five kids and everything will surely be just fine. Wonder woman 'yan si Bridgette," wika naman ni Xavier saka pinagsaklop ang mga kamay namin sa ilalim ng table.
Hindi ko magawang umalma dahil nakatingin sa amin sila Ashton. Ang tanging nagawa ko lang ay ang pilit na pagkalasin ang pagkakahulagpong ng mga iyon pero mahigpit ang hawak niya kaya wala ring silbi.
"Really? Then that's great! Hindi ba't naikuwento mo noong highschool na approximately five children ang gusto mo?"
Nanuyo ang lalamunan ko sa sinabi ni Pavel. Kahit hindi kami close ay pinanlakihan ko siya ng mga mata para pagbantaan. Nginisihan lamang niya ako.
"Damn you," ani Xavier saka mahinang natawa. Lumuwag ang pagkakahawak niya sa kamay ko at binitawan iyon. "We're just friends."
That hurted like a slap but I still managed to smile. Halos hindi ko maigalaw ang sarili ko bukod sa facial muscles ko kaya ngiti lang ang aking naigawad.
"Ah," Pavel chuckled inwardly. "That's unusual. My friend here can get any girl he likes in just a span of three days. Pumurol ka na ba, man, at hindi mo pinormahan si Bridgette?"
"Magkaibigan lang kami." Umiling ako at hilaw na ngumisi sa pag-uulit ng sinabi ni Xavier.
"Mahiya ka nga, Pavel. Kailan ka pa naging tsismoso?" si Aly. "Nasa harap pa kayo ng bata. Baka manahin pa nito 'yung mga kalokohan niyo sa babae."
Pavel just chuckled and hugged her on the side. The guy just whispered something in her ear as their child enjoys his frappe. Nakaupo na si Ashton sa gilid ni Alyssa kaya malaya siyang nayayakap ni Pavel dahil wala na siyang kandong.
"Cinnamon rolls?" Xavier pointed at his food, asking me if I would like some.
I wave my hands dismissively. "Thank you."
The two guys conversed about some stuff they can only understand while Aly and I talked to Ashton. I was a bit hesitant on staying when they asked us for an hour to talk but I still said yes, for the sake of formality.
"Salamat talaga sa inyong dalawa..."
Tumango ako sa sinabi ni Aly. Lumipat ng puwesto si Ashton sa lap ko at binigyan ako ng matunog na halik sa pisngi na nagpangiti sa akin.
"I'll miss your pancakes and waffles, Tita," naglalambing nitong saad.
Napanguso ako at pinigilan ang pag-iinit ng mga mata. Kahit sa maikling panahon na nakasama ko ang pamangkin ko, sobra na akong napamahal sa kaniya. Kahit pa nga na laging si Xavier ang hinahanap niya sa akin.
"How about me, kiddo?" sabat naman ng isa kaya naudlot ang pagdadrama ko.
"Of course, I'll miss you too, Tito Pogi!"
Napasimangot ako nang lumipat siya ng upo kay Xavier.
"Thanks po sa pagbili ng new toys ko and for playing with me everyday. I love you."
Napaawang ang labi ko nang dalawang halik sa magkabilang pisngi ang ibigay ni Ashton sa kaniya.
"Hey! Bakit ako, walang 'I love you'? And he got more kisses when I'm the one taking you on baths and tucking you into bed?" I protested. "This is so unfair!"
"Maybe it's because I'm his favorite," Xavier said in a boastful manner. He grinned when my sharp eyes rolled on him.
"Don't be jelly, Tita. I love you rin naman po. Mas maraming times! Pero baka po kasi mawalan na ng oras si Tito Pogi na bisitahin ako kaya I gave him two kisses."
Napatawa si Aly sa tinuran ng bata. Si Pavel naman na mukhang pinanganak na nakasimangot ay ngiting-ngiti rin doon.
"That'll never happen, baby. Your Tita Bridge and I will visit you whenever we have free time." Xavier caressed Ashton's head.
Ngumiti ako at tumango rin kahit hindi sigurado kung mangyayari ba iyon.
After minutes of talk ay napagpasyahan na naming umuwi. Ayaw pa ngang humiwalay sa amin ni Ashton kaya pinangakuan kong dadalaw talaga ako sa kanila sa Sabado.
"Hatid na kita?" ani Xavier habang sabay kaming naglalakad palabas ng exit.
"Malamang. Hindi ako magsasayang ng pera sa taxi kung puwede naman kitang gawing driver."
"'Yan lang talaga ang tingin mo sa akin, 'no? Ginagamit mo talaga ako."
Napahinto ako kahit mapagbiro pa ang tono niya. Nasa parking na kami ngayon, malapit na sa kotse niyang nakaparada.
"Oo, ginagamit lang kita. Ganoon ka rin naman sa akin, 'di ba?"
Awkward silence enveloped us. We didn't stop walking but I saw how his built tensed when I sad those words. It was as if I pulled a trigger.
"Tara na," sa halip ay sabi niya. Wala na ang kurba sa mga labi niya nang sabihin ang mga katagang iyon. Nauna siyang pumasok sa kotse.
Sumunod ako kahit may nakapang pag-aalangan sa dibdib.
-
BINABASA MO ANG
Whims of a Vixen
RomansaBlinded by the hate she thinks her family is giving her, will Bridgette be able to get the attention she's been longing for with her rebellion? Or will it lead her to more serious problems that requires desperate measures?